Yenilikçi Okul ve Örgüt İklimine İlişkin Öğretmen Görüşleri

Yıl 2019, Cilt: 1 Sayı: 1, 75 - 88, 26.06.2019

Elif Bodur Türkan Argon

Öz

Yenilikçi okullar genel olarak yeni fikirlere ve uygulamalara
açık, sorunların çözümünde yeni yollar deneyen, yeniliğin olağan hale geldiği örgütlerdir.
Toplumun geleceğini şekillendiren okullar değişimlere en duyarlı sistemlerdir
ve yenilik ve değişimler karşısında varlıklarını korumaları ve değişimlere
adapte olmaları örgütsel, bireysel, toplumsal birçok faktörle ilişkilidir.
Yenilikçi okulların oluşumunda örgüt ikliminin etkisinin diğer faktörlere göre
çok fazla olduğu düşünülmektedir. Bu nedenle bu araştırmada öğretmenlerin
yenilikçi okul ve örgüt iklimine yönelik görüşlerini ve bunlar arasındaki
ilişkiyi ortaya çıkarmak amaçlanmaktadır. Araştırmada ilişkisel tarama modeli
kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu 2017-2018 eğitim öğretim yılında
Bolu ili merkez ilçedeki ortaokul düzeyinde görev yapan 660 branş öğretmeni
oluşmaktadır. Veri toplama aracı olarak “Yenilikçi Okul Ölçeği” ve “Örgütsel
İklim Ölçeği” kullanılmıştır. Verilerin analizinde ortalama, standart sapma ve
korelasyon analizi kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre öğretmenlerin
yenilikçi okul görüşleri “bazen”, örgüt iklimine yönelik görüşleri “genellikle
olur” düzeyindedir. Öğretmenlerin yenilikçi okul ve örgütsel iklimi görüşleri
arasında pozitif yönlü, orta düzeyde anlamlı bir ilişki ortaya çıkmıştır.

Anahtar Kelimeler

Yenilikçi Okul, Örgüt İklimi, Ortaokul, Öğretmen

Destekleyen Kurum

Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinatörlüğü

Proje Numarası

2018.02.01.1289

Kaynakça

• Bayrakçı, M., & Eraslan, F. (2014). Ortaöğretim Okul Yöneticilerinin İnovasyon Yeterlilikleri. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (28), 96-135.
• Beycioğlu, K., ve Aslan, M. (2010). Okul gelişiminde temel dinamik olarak değişim ve yenileşme: Okul yöneticileri ve öğretmenlerin rolleri. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(1), 153-173.
• Bilgen, N. (1990). Örgüt iklimi. Türkiye ve Orta Doğu Amme İdaresi Enstitüsü Yayınları, (235) Ankara.
• Bucak, E. B. (2002). Örgüt iklimi; yönetimde ast-üst ilişkileri. Muğla Üniversitesi SBE Dergisi, 3(7), 1-17.
• Bursalıoğlu, Z. (1967). Eğitim idaresi. Ankara: Kalaba.
• Bülbül, T. (2012). Okullarda yenilik yönetimi ölçeği’nin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12(1), 157-175.
• Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., ve Demirel, F. (2015). Bilimsel araştırma yöntemleri. Pegem Akademi, Ankara.
• Çekmecelioğlu, H. G. (2006). Örgüt İklimi, Duygusal Bağlılık ve Yaratıcılık Arasındaki İlişkilerin Değerlendirilmesi: Bir Araştırma. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 20(2).
• Çelik, V. (2012). Okul Kültürü ve Yönetimi, 5. Baskı, Pegem Akademi, Ankara.
• Ertekin, Y. (1978). Örgüt iklimi. Türkiye Orta Doğu Amme İdaresi Enstitüsü Yayınları, Ankara.
• Göl, E., & Bülbül, T. (2012). İlköğretim okulu yöneticilerinin yenilik yönetimi yeterliklerine ilişkin öğretmen algıları. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(2), 97-109.
• Güler, B. A. (2005). Kamu Personeli: Sistem ve Yönetim. İmge Kitabevi, Ankara.
• Gürsun, Y. (2007). İlköğretim Okul Müdürlerinin Öğretmenler Tarafından Algılanılan Öğretimsel Liderlik Rolleri ile İletişim Tarzları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Yeditepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Halis, M., & Uğurlu, Ö. Y. (2008). Güncel Çalışmalar Işığında Örgüt İklimi. ISGUC The Journal of Industrial Relations and Human Resources, 10(2), 101-123.
• Hollmann, R. W. (1976). Supportive organizational climate and managerial assessment of MBO effectiveness. Academy of Management Journal, 19(4), 560-576.
• Hoy, W. K., Tarter, C. J., & Bliss, J. R. (1990). Organizational climate, school health, and effectiveness: A comparative analysis. Educational Administration Quarterly, 26(3), 260-279.
• Karabey, C. N., & İşcan, Ö. F. (2007). Örgütsel Özdeşleşme, Örgütsel İmaj Ve Örgütsel Vatandaşlık Davranışı İlişkisi: Bir Uygulama. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 21(2), 231-241.
• Karataş, S., Gök R., ve Özçetin, S. (2015). Okul Yöneticilerinin Yenilik Yönetimi Yeterliklerine İlişkin Öğretmen Algıları. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(33), 167-185.
• Kilmen, S. (2015). Eğitim araştırmaları için SPSS uygulamalı istatistik. Ankara: Edge Akademi.
• Köklü, N., Büyüköztürk Ş. & Bökeoğlu, Ö.Ç. (2006). Sosyal bilimler için istatistik. Ankara: Pegem-A Yayıncılık
• Moran, E. T., & Volkwein, J. F. (1992). The cultural approach to the formation of organizational climate. Human relations, 45(1), 19-47.
• Naktiyok, A. (2007). Yenilik yönelimi ve örgütsel faktörler. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 21(2), 211-230.
• Ömür Y. E. (2014). Lise Yöneticilerinin Yenilik Yönetimi Becerileri İle Okullardaki Örgütsel Öğrenme Mekanizmalarına Yönelik Öğretmen Görüşleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü
• Özkan, C. (2009). Stratejik rekabet üstünlüğü sağlama aracı olarak yenilik stratejileri ve bir uygulama. İnönü Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Malatya.
• Saraç, M. (2019). Öğretmenlerin yenilikçilik düzeylerinin incelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Dergisi.
• Stonar, J. ; Wankel, C. (1986), Management, New Jersey: Prestige Hall Pres.
• Tezcan, M. (1998). Toplumsal değişme ve eğitim. Ankara Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Fakültesi. Ankara
• Tınaz, P. (2013). Çalışma yaşamından örnek olaylar: motivasyon, iş tutumları, iş stresi, iletişim, mülakat, performans değerlendirme, eğitim, örgüt iklimi, örgüt kültürü, iş etiği, mobbing. Beta Basım Yayım Dağıtım, İstanbul.