INTRODUCTION: We aimed to compare the radiological and clinical results of simple displaced olecranon fractures, who underwent surgical treatment with AO tension band and locked anatomic olecranon plate.
METHODS: Between 2012 and 2017, 43 patients with olecranon fractures treated surgically with AO tension band and locked anatomic olecranon plate, included in the study and retrospectively examined. Only type 2A olecranon fractures according to Mayo classification were included in the study. There were 23 patients in tension band group (group 1), 20 patients in the plate group (group 2). The mean age of the patients in group 1 was 38.1 (14 male, 9 female), group 2 was 49 (13 male, 7 female).
RESULTS: Union was achieved in all patients in the study. The mean flexion-extension arc of group 1 was 130,87±12,58°, the mean flexion-extension arc of group 2 was 129±15,69°, the mean pronation- supination arc of group 1 was 176,17±3,86°, the mean pronation-supination arc of group 2 was 175,75±4,38°. The mean DASH score of group 1 was 9,44±9,66, the mean DASH score of group 2 was 10,19±12,31. The mean Mayo elbow performance score of group 1 was 85,87±12,58, the mean Mayo elbow performance score of group 2 was 86±11,77. There was no statistically significant difference between groups in terms of flexion-extension arc, pronation-supination arc, grip force, DASH and Mayo elbow performance score. From 9 patients (39.1%) in group 1, and 5 patients (25%) in group 2, fixation materials were removed at an average of 14 and 17 months after surgery due to implant irritation, respectively.
DISCUSSION and CONCLUSION: Tension band wiring and plate fixation are a good alternative to each other with similar clinical and radiological results and complication rates in simple displaced olecranon fractures.
GİRİŞ ve AMAÇ: Çalışmamızda, AO gergi bandı ve kilitli anatomik olekranon plağıyla cerrahi tedavi uygulanan basit deplase olekranon kırıklı hastaların, radyolojik ve fonksiyonel sonuçlarını geriye dönük olarak inceleyip, karşılaştırmayı amaçladık.
YÖNTEM ve GEREÇLER: 2012 ile 2017 yılları arasında olekranon kırığı nedeniyle, AO gergi bandı ve kilitli anatomik olekranon plağıyla cerrahi tedavi uygulanmış 43 hasta çalışmaya dahil edildi ve geriye dönük olarak incelendi. Çalışmaya sadece Mayo sınıflamasına göre tip 2A kırıklar dahil edildi. Gergi bandı grubunda (grup 1) 23 hasta, plak grubunda (grup 2) 20 hasta bulunmaktaydı. Grup 1’in yaş ortalaması 38.1 (14 erkek, 9 bayan), grup 2’nin yaş ortalaması 49 (13 erkek, 7 bayan) idi.
BULGULAR: Çalışmadaki tüm hastalarda kaynama elde edildi. Grup 1’in fleksiyon-ekstansiyon arkı ortalama 130,87±12,58°, Grup 2’nin fleksiyon-ekstansiyon arkı ortalama 129±15,69° idi. Grup 1’in pronasyon-supinasyon arkı ortalama 176,17±3,86°, grup 2’nin pronasyon- supinasyon arkı ortalama 175,75±4,38° idi. Grup 1’in DASH skoru ortalaması 9,44±9,66, grup 2’nin DASH skoru ortalaması 10,19±12,31 idi. Grup 1’in Mayo dirsek performans skoru ortalaması 85,87±12,58, grup 2’nin Mayo dirsek performans skoru ortalaması 86±11,77 idi ve gruplar arasında dirsek fleksiyon-ekstansiyon arkı, pronasyon-supinasyon arkı, DASH ve Mayo dirsek performans skorları, kavrama kuvveti ve komplikasyonlar açısından istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı. Grup 1’de 9 (%39,1), grup 2’de 5 (%25) hastada implant irritasyonuna bağlı ameliyat sonrası sırasıyla ortalama 14. ve 17. aylarda tespit materyalleri çıkartılmıştır.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Benzer klinik ve radyolojik sonuçlar, komplikasyon oranları ile basit deplase olekranon kırıklarında gergi bandı ve plak fiksasyonu birbirlerinin iyi birer alternatifidirler.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Klinik Tıp Bilimleri |
Bölüm | Research Article |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Ağustos 2020 |
Gönderilme Tarihi | 13 Ocak 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 9 Sayı: 2 |