BibTex RIS Kaynak Göster

-

Yıl 2014, Cilt: 2 Sayı: 2, 27 - 37, 08.09.2014

Öz

The aim of this study was to investigate the relationship among university students’ attributional complexity (AC) scores and their emotional intelligence (EI) and fluid intelligence (FI) scores. The general scope of study composed of 2nd and 4th grade students who attended from different faculties of Afyon Kocatepe University. A total of 627 university students including 270 males and 357 females took part in the present study. The results showed that the meaningfull relationship bettween AC scores and EI scores. Also, the results didn’t indicate that relationship between ACS scores and FI scores. Additionally, the results showed that EI scores predicted to AC scores, significantly. The results showed that FI scores didn’t predict to AC scores, significantly

Kaynakça

  • Arslan, C. (2005).“Kişilerarası Çatışma Çözme ve Problem Çözme Yaklaşımlarının Yükleme Karmaşıklığı Açısından İncelenmesi”. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Konya: Selçuk Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Ask, K. & Granhag, P. A. (2003). Individual Determinants of Deception Detection Performance: Need for Closure, Attributional Complexity and Absorption. Göteborg Psychological Reports, 33(1).
  • Baumeister, R. F., & Vohs, K. D. (2006). Are Personality and Social Psychologists Behaving Themselves? Dialogue,21, 3–7.
  • Blumberg, S. J. and Silvera, D. H. (1998). Attributional Complexity and Cognitive Development: A Look at the Motivational and Cognitive Requirements for Attribution. Social Cognition: Vol. 16, No. 2, pp. 253-266.
  • Boyatzis, R. E., Goleman, D., & Rhee, K. (1999). Clustering competence in emotional intelligence: Insights from the Emotional Competence Inventory (ECI). In Bar-on, R. & Parker, J. D. (eds.). Handbook of Emotional Intelligence. San Francisco: Jossey-Bass.
  • Buluş, M. (2000) .Öğretmen Adaylarında Yükleme Karmaşıklığı, Düşünme Stilleri ve Bilişsel Tutarlık Tercihinin Bazı Psikososyal Özellikler ve Akademik Başarı Çerçevesinde İncelenmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimler Enstitüsü.
  • Casper, C. (2003). “Duygusal Zekâmızı Doğru Kullanıyor muyuz?” Exucutive Excellence, İstanbul: Rota Yayıncılık, Sayı: 1.
  • Cattelll, R.B. (1963). Theory for fluid and crystallized intelligence: A critical experiment.
  • Deniz, M. E., Öztürk, A. ve Hamarta, E. (2007). Duygusal Zekânın Yaşam Doyumunu Yordama Gücü, Uluslararası Duygusal Zekâ ve İletişim Sempozyumu, İZMİR.
  • Deniz, M.E., Özer, E. ve Işık, E. (2013). Duygusal Zekâ Özelliği Ölçeği-Kısa Formu (DZÖÖ-KF)- Kısa Formu: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Eğitim ve Bilim, Cilt 38, Sayı 169, s: 407-419.
  • Ergin, B., Kaynak, K. B., Pınarcık, Ö., Arslan, E. (2013). Okul Öncesi Öğretmen Adaylarının Duygusal Zekâları ve Yaşam Doyumları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi, Journal of Research in Education and Teaching, Cilt:2 Sayı:2, 35-42.
  • Fast, L.A., Reimer, H. M., Funder, D. C. (2008). The Social Behavior and Reputation of theAttributionally Complex. Journal of Research in Personality, 42, 208–222.
  • Fletcher, G. J., Reeder, G. D., & Bull, V. (1990). Bias and accuracy in attitude attribution: The role ofattributional complexity. Journal of Experimental Social Psychology, 26, 275–288.
  • Fletcher, G.J.O, Danilovics, P. Fernandez, G. Peterson, D ve Reeder, G.D.(1986). Attributional Complexity: An Individual Differences Measure. JournalOf Personality and Social Psychology. Volume 51 No.4, p. 875-884.
  • Fletcher, G. J. O., Grigg, F. & Bull, V. (1988). The organization and accuracy of personality impressions: Neophytes versus experts in trait attribution. New Zealand Journal of Psychology, 17(2), 68-77
  • Fletcher, G. J. O., Rosanowski, J., Rhodes, D., & Lange, C. (1992). Accuracyand Speed of Causal Processing: Experts Versus Novices in SocialJudgment. Journal of Experimental Social Psychology, 28, 320–338.
  • Flett, G.L., & Hewitt, P.L. (1990). Clinical depression and attributional complexity. British Journal of Clinical Psychology. 29, 339-340.
  • Flet, G. L., Pliner, P., & Blankstein, L. R. (1989). Depresion and components of atributional complexity. Journal of Personality and Social Psychology, 56, 757-764.
  • Funder, D. C. (2001). Personality. Annual Review of Psychology, 52, 197–221.
  • Gosling, S., John, O. P., Craik, K. H., & Robins, R. W. (1998). Do people know how they behave? Self-reportedact frequencies compared with on-line codings by observers. Journal of Personality and Social Psychology,74(5), 1337–1349.
  • Hess, T. M., Osowski, N. L., Leclerc, C. M. (2005). Age and Experience Influences on the Complexity of Social Inferences. Psychology and Aging, Vol 20(3), 447-459.
  • Horhota, M. And Blanchard–Fields, F. (2006). Do Beliefs and Attributional Complexity Influence Age Differences in the Correspondence Bias? Social Cognition: Vol. 24, 3 Special Issue: Social Cognition and Aging, pp. 310-337.
  • Kail, R., & Hall, L. K. (1999). Sources of developmental change in children's word-problem performance. Journal of Educational Psychology, 91, 660–668.
  • Karakaş, S. (2004). BİLNOT Bataryası El Kitabı: Nöropsikolojik testler için araştırma ve geliştirme çalışmaları (1. Baskı). Ankara Dizayn Ofset.
  • Karakaş, S., Eski, R. ve Başar, E. (1996). Türk Kültürü için standardizasyonu yapılmış nöropsikolojik testler topluluğu: BİLNOT Bataryası. 32. Ulusal Nöroloji Kongresi. Askeri Müze Kültür Sitesi, Harbiye/İstanbul.
  • Korkman, H. (2003). Üniversite Öğrencilerinin Kişilik Tipleriyle Atıf Karmaşıklığı Arasındaki İlişkinin Karşılaştırılması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Mayer, J.D. & Salovey, P. (1990). Emotional intelligence. Imagination, Cognition, and Personality, 9, 185-211.
  • Murphy, R. (1994). Attributional complexity: Information search and integrationduring causal reasoning. Journal of Research in Personality, 28,382–394.
  • Narayanan, A. (2009), Resilience, Metacognition and Complexity. Journal of the Indian Academy of Applied Psychology,35, 112-118.
  • Petrides, K.V.& Furnham, A. (2000). On the dimensional structure of emotional intelligence. Personalityand Individual Differences 29, 313–320..
  • Petrides, K. V. & Furnham, A. (2001). Trait emotional intelligence: Psychometric investigation with reference to established trait taxonomies. European Journal of Personality, 15, 425–448
  • Raven, J. C., Court, J. H. & Raven, J. (1983). Manual for Raven's Progressive Matrıces and vocabulary scales. H. K. Levvis, London.
  • Raven, J. C., Court, J. H. & Raven, J. (1992). Manual For Raven's Progressive Matrices and Vocabulary Scales (section 3). Oxford: Oxford Psychologist Press.
  • Paker, O. (1994). Atıf Karmaşıklığı, Uçlara Kayma ve Kalıp Yargı Kullanma Eğilimleri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi., İzmir: Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Schaller, M., Boyd, C., Yohannes, J. and O'Brien, M. (1995). The Prejudiced Personality Revisited: Personal Need for Structure and Formation of Erroneous Group Stereotypes. Journal of Personality and Social Psychology, Vol. 68. No. 3. 544-555.
  • Sun, P.Y.T. & Anderson, M.H. (2012). The Importance of Attributional Complexity for Transformational Leadership Studies, Journal of Management Studies, Vol. 49, Issue 6, pp. 1001- 1022.
  • Vickers, D., Butavicius, M., Lee, M. D., & Medvedev, A. (2001). Human performance on visually presented traveling salesman problems. Psychological Research, 65, 34–45.
  • Vickers, D., Mayo, T., Heitmann, M., Lee, M.D., & Hughes, P. (2004). Intelligence and individual differences on three types of visually presented optimisation problems. Personality and Individual Differences, 36, 1059-1071.
  • Weary, G. & Marsh, K. L. (1989). Severity of depression and sensitivity to social information. Paper presented in a symposium at the meeting of the APA, New Orleans.

ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN YÜKLEME KARMAŞIKLIĞI PUANLARININ DUYGUSAL ZEKÂ VE AKICI ZEKÂ ÇERÇEVESİNDE İNCELENMESİ

Yıl 2014, Cilt: 2 Sayı: 2, 27 - 37, 08.09.2014

Öz

Özet

  Bu çalışmada, üniversite öğrencilerinin yükleme karmaşıklığı puanlarının duygusal zekâ ve akıcı zekâ çerçevesinde incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın genel evreni, Afyon Kocatepe Üniversitesi’nin farklı fakültelerinde öğrenim gören 2. ve 4. sınıf öğrencilerinden oluşturulmuştur. Çalışma evreni, tesadüfi örnekleme yoluyla belirlenmiştir. Örnekleme alınan toplam öğrenci sayısı, 627’dir. Yapılan analizler sonucunda, YKÖ puanları ile DZÖÖ-KF puanları arasında önem düzeyi yüksek ve pozitif yönde anlamlı ilişkiler gözlenmiştir. YKÖ puanları ile RSPM puanları arasında anlamlı ilişkiler olmadığı görülmüştür. Duygusal zekâ puanlarının yükleme karmaşıklığını anlamlı düzeyde yordadığı gözlenmiştir.  RSPM puanlarının yükleme karmaşıklığını anlamlı düzeyde yordamadığı görülmüştür.

 

Anahtar Kelimeler: Yükleme Karmaşıklığı, Duygusal Zekâ, Akıcı Zekâ.

Kaynakça

  • Arslan, C. (2005).“Kişilerarası Çatışma Çözme ve Problem Çözme Yaklaşımlarının Yükleme Karmaşıklığı Açısından İncelenmesi”. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Konya: Selçuk Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Ask, K. & Granhag, P. A. (2003). Individual Determinants of Deception Detection Performance: Need for Closure, Attributional Complexity and Absorption. Göteborg Psychological Reports, 33(1).
  • Baumeister, R. F., & Vohs, K. D. (2006). Are Personality and Social Psychologists Behaving Themselves? Dialogue,21, 3–7.
  • Blumberg, S. J. and Silvera, D. H. (1998). Attributional Complexity and Cognitive Development: A Look at the Motivational and Cognitive Requirements for Attribution. Social Cognition: Vol. 16, No. 2, pp. 253-266.
  • Boyatzis, R. E., Goleman, D., & Rhee, K. (1999). Clustering competence in emotional intelligence: Insights from the Emotional Competence Inventory (ECI). In Bar-on, R. & Parker, J. D. (eds.). Handbook of Emotional Intelligence. San Francisco: Jossey-Bass.
  • Buluş, M. (2000) .Öğretmen Adaylarında Yükleme Karmaşıklığı, Düşünme Stilleri ve Bilişsel Tutarlık Tercihinin Bazı Psikososyal Özellikler ve Akademik Başarı Çerçevesinde İncelenmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimler Enstitüsü.
  • Casper, C. (2003). “Duygusal Zekâmızı Doğru Kullanıyor muyuz?” Exucutive Excellence, İstanbul: Rota Yayıncılık, Sayı: 1.
  • Cattelll, R.B. (1963). Theory for fluid and crystallized intelligence: A critical experiment.
  • Deniz, M. E., Öztürk, A. ve Hamarta, E. (2007). Duygusal Zekânın Yaşam Doyumunu Yordama Gücü, Uluslararası Duygusal Zekâ ve İletişim Sempozyumu, İZMİR.
  • Deniz, M.E., Özer, E. ve Işık, E. (2013). Duygusal Zekâ Özelliği Ölçeği-Kısa Formu (DZÖÖ-KF)- Kısa Formu: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Eğitim ve Bilim, Cilt 38, Sayı 169, s: 407-419.
  • Ergin, B., Kaynak, K. B., Pınarcık, Ö., Arslan, E. (2013). Okul Öncesi Öğretmen Adaylarının Duygusal Zekâları ve Yaşam Doyumları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi, Journal of Research in Education and Teaching, Cilt:2 Sayı:2, 35-42.
  • Fast, L.A., Reimer, H. M., Funder, D. C. (2008). The Social Behavior and Reputation of theAttributionally Complex. Journal of Research in Personality, 42, 208–222.
  • Fletcher, G. J., Reeder, G. D., & Bull, V. (1990). Bias and accuracy in attitude attribution: The role ofattributional complexity. Journal of Experimental Social Psychology, 26, 275–288.
  • Fletcher, G.J.O, Danilovics, P. Fernandez, G. Peterson, D ve Reeder, G.D.(1986). Attributional Complexity: An Individual Differences Measure. JournalOf Personality and Social Psychology. Volume 51 No.4, p. 875-884.
  • Fletcher, G. J. O., Grigg, F. & Bull, V. (1988). The organization and accuracy of personality impressions: Neophytes versus experts in trait attribution. New Zealand Journal of Psychology, 17(2), 68-77
  • Fletcher, G. J. O., Rosanowski, J., Rhodes, D., & Lange, C. (1992). Accuracyand Speed of Causal Processing: Experts Versus Novices in SocialJudgment. Journal of Experimental Social Psychology, 28, 320–338.
  • Flett, G.L., & Hewitt, P.L. (1990). Clinical depression and attributional complexity. British Journal of Clinical Psychology. 29, 339-340.
  • Flet, G. L., Pliner, P., & Blankstein, L. R. (1989). Depresion and components of atributional complexity. Journal of Personality and Social Psychology, 56, 757-764.
  • Funder, D. C. (2001). Personality. Annual Review of Psychology, 52, 197–221.
  • Gosling, S., John, O. P., Craik, K. H., & Robins, R. W. (1998). Do people know how they behave? Self-reportedact frequencies compared with on-line codings by observers. Journal of Personality and Social Psychology,74(5), 1337–1349.
  • Hess, T. M., Osowski, N. L., Leclerc, C. M. (2005). Age and Experience Influences on the Complexity of Social Inferences. Psychology and Aging, Vol 20(3), 447-459.
  • Horhota, M. And Blanchard–Fields, F. (2006). Do Beliefs and Attributional Complexity Influence Age Differences in the Correspondence Bias? Social Cognition: Vol. 24, 3 Special Issue: Social Cognition and Aging, pp. 310-337.
  • Kail, R., & Hall, L. K. (1999). Sources of developmental change in children's word-problem performance. Journal of Educational Psychology, 91, 660–668.
  • Karakaş, S. (2004). BİLNOT Bataryası El Kitabı: Nöropsikolojik testler için araştırma ve geliştirme çalışmaları (1. Baskı). Ankara Dizayn Ofset.
  • Karakaş, S., Eski, R. ve Başar, E. (1996). Türk Kültürü için standardizasyonu yapılmış nöropsikolojik testler topluluğu: BİLNOT Bataryası. 32. Ulusal Nöroloji Kongresi. Askeri Müze Kültür Sitesi, Harbiye/İstanbul.
  • Korkman, H. (2003). Üniversite Öğrencilerinin Kişilik Tipleriyle Atıf Karmaşıklığı Arasındaki İlişkinin Karşılaştırılması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Mayer, J.D. & Salovey, P. (1990). Emotional intelligence. Imagination, Cognition, and Personality, 9, 185-211.
  • Murphy, R. (1994). Attributional complexity: Information search and integrationduring causal reasoning. Journal of Research in Personality, 28,382–394.
  • Narayanan, A. (2009), Resilience, Metacognition and Complexity. Journal of the Indian Academy of Applied Psychology,35, 112-118.
  • Petrides, K.V.& Furnham, A. (2000). On the dimensional structure of emotional intelligence. Personalityand Individual Differences 29, 313–320..
  • Petrides, K. V. & Furnham, A. (2001). Trait emotional intelligence: Psychometric investigation with reference to established trait taxonomies. European Journal of Personality, 15, 425–448
  • Raven, J. C., Court, J. H. & Raven, J. (1983). Manual for Raven's Progressive Matrıces and vocabulary scales. H. K. Levvis, London.
  • Raven, J. C., Court, J. H. & Raven, J. (1992). Manual For Raven's Progressive Matrices and Vocabulary Scales (section 3). Oxford: Oxford Psychologist Press.
  • Paker, O. (1994). Atıf Karmaşıklığı, Uçlara Kayma ve Kalıp Yargı Kullanma Eğilimleri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi., İzmir: Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Schaller, M., Boyd, C., Yohannes, J. and O'Brien, M. (1995). The Prejudiced Personality Revisited: Personal Need for Structure and Formation of Erroneous Group Stereotypes. Journal of Personality and Social Psychology, Vol. 68. No. 3. 544-555.
  • Sun, P.Y.T. & Anderson, M.H. (2012). The Importance of Attributional Complexity for Transformational Leadership Studies, Journal of Management Studies, Vol. 49, Issue 6, pp. 1001- 1022.
  • Vickers, D., Butavicius, M., Lee, M. D., & Medvedev, A. (2001). Human performance on visually presented traveling salesman problems. Psychological Research, 65, 34–45.
  • Vickers, D., Mayo, T., Heitmann, M., Lee, M.D., & Hughes, P. (2004). Intelligence and individual differences on three types of visually presented optimisation problems. Personality and Individual Differences, 36, 1059-1071.
  • Weary, G. & Marsh, K. L. (1989). Severity of depression and sensitivity to social information. Paper presented in a symposium at the meeting of the APA, New Orleans.
Toplam 39 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

M. Engin Deniz Bu kişi benim

Hamdi Korkman

Yayımlanma Tarihi 8 Eylül 2014
Yayımlandığı Sayı Yıl 2014 Cilt: 2 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Deniz, M. E., & Korkman, H. (2014). ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN YÜKLEME KARMAŞIKLIĞI PUANLARININ DUYGUSAL ZEKÂ VE AKICI ZEKÂ ÇERÇEVESİNDE İNCELENMESİ. Asian Journal of Instruction (E-AJI), 2(2), 27-37.

ASIAN JOURNAL OF INSTRUCTION

Creative Commons License  This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.