OECD Üye Ülkeleri için İntihar Oranları Araştırması: Bir Kümeleme Analizi Çalışması

Yıl 2019, Cilt: 7 Sayı: 2, 471 - 484, 31.12.2019

Hülya Şen İrem Varürer

https://doi.org/10.17093/alphanumeric.573611

Cited By: 1

Öz

İntihar, özellikle yüzyılımızda, psikiyatristlerin ve psikologların ilgilendikleri en önemli konulardan biri durumuna gelmiştir. Son 45 yılda dünyadaki intihar oranı %60 artış göstermiştir ve 2020 yılında intihar sonucu ölenlerin sayısının 1,5 milyona ulaşması beklenmektedir. İntihar değişkenlere göre farklılıklar göstermektedir. Tüm olası nedenleri bir kaç başlık altında özetleyecek olursak; biyolojik ve genetik, psikolojik ve sosyal, sosyo-demografik nedenler, fiziksel hastalıklar, psikiyatrik bozukluklar şeklindedir.

Bu çalışmada OECD (İktisadi İşbirliği ve Gelişme Teşkilatı) üyesi olan olan 36 ülkenin 2016 yılındaki intihar oranları, GNI katsayısı, ülkelere göre işsizlik oranları kullanılarak Kümeleme Analizi K-Ortalama yöntemi ile 36 ülkenin durumu analiz edilmeye çalışılmıştır. Analizler sonucunda 36 ülke 6 kümeye ayrılmıştır.

Anahtar Kelimeler

İntihar, Kümeleme Analizi, OECD

Research of Suicide Rates for OECD Members Countries: A Cluster Analysis Work

Öz

Suicide has become one of the most important issues psychiatrists and psychologists are interested in, especially in our century. In the last 45 years, the rate of suicide in the world has increased by 60% and in 2020, the number of suicide deaths is expected to reach 1.5 million. Suicide varies according to variables. To summarize all possible causes under a few headings, biological and genetic, psychological and social, socio-demographic causes, physical diseases, psychiatric disorders.

In this study, 36 countries, which are members of the OECD (Economic Cooperation and development organization), were tried to analyze the situation of 36 countries by using the clustering analysis K-Means method using suicide rates, GNI coefficient, unemployment rates according to countries in 2016. As a result of the analyses 36 countries were divided into 6 clusters.

Anahtar Kelimeler

Suicide, Cluster Analysis, OECD

Kaynakça

• (tarih yok). Kasım 23, 2018 tarihinde https://tr.wikibooks.org/wiki/Psikolojiye_Giri%C5%9F/%C4%B0ntihar adresinden alındı
• Aktepe, E., Kandil, S., Göker, Z., Sarp, K., Topbaş, M., & Özkorumak, E. (2006). İntihar Girişiminde Bulunan Çocuk ve Ergenlerde Sosyodemografik ve Psikiyatrik Özelliklerin Değerlendirilmesi. 1. Ç. Kongresi (Dü.). içinde 5, s. 444-454. İstanbul: TSK Koruyucu Hekimlik Bülteni.
• Amasyalı, F. M., & Ersoy, O. (2008). Kümeleyici Topluluklarının Başarısını Etkileyen Faktörler. IEEE 16th Signal Processing and Communication Applications Conference. Aydın: SIU.
• American Psychiatric Association. (tarih yok). Mayıs 13, 2019 tarihinde https://www.apa.org/topics/suicide/ adresinden alındı
• Andres, A. R. (2005). Income inequality, unemployment, and suicide: a panel data analysis of 15 European countries. Applied Economics, 37(4), 439-451.
• Apaydın, H., Özdemir, Ş., & Zoroğlu Ünal, A. (2016). İntihar Girişiminde Bulunan Bireylerde Bazı Değişkenlerle İntihar Girişimi İlişkisi. Amasya Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi(6), 7-48.
• Atlı, Z., Eskin, M., & Dereboy, Ç. (2009). İntihar Olaılığı Ölçeğinin (İOÖ) Klinik Örneklemde Geçerlik ve Güvenirliği. Klinik Psikiyatri, 12, 111-124.
• Ayas, S. (2016). İşsizlik ve Eğitim Seviyesinin İntihar Üzerindeki Etkisi: TÜİK Verileri Üzerine Ampirik Bir Çalışma. Yönetim Bilimleri Dergisi, 14(28), 101-119.
• Batıgün, A. D. (2008). İntihar Olasılığı ve Cinsiyet: İletişim Becerileri, Yaşamı Sürdürme Nedenleri, Yalnızlık ve Umutsuzluk Açısından Bir İnceleme. Türk Psikoloji Dergisi, 23(62), 65-75.
• Bayraktar, S. (2015). İntihar Kavramının Çocuklar ve Ergenler Açısından Ele Alınması. Mediterranean Journal of Humanities, 1, 139-159.
• Beck, A. T., Kovacs, M., & Weissman, A. (1979). Assessment of suicidal intention: the Scale for Suicide Ideation. Journal of consulting and clinical psychology, 47(2), 343.
• Çakmak, Z. (1999). Kümeleme Analizinde Geçerlilik Problemi ve Kümeleme Sonuçlarının Değerlendirilmesi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi(3), 187.
• Deniz, İ., Günindi Ersöz, A., İldeş, N., & Türkarslan, N. (2001). 1995–2000 yılları resmi kayıtlarından Batman’da gerçekleşen intihar ve intihar girişimleri üzerine bir inceleme. Aile Toplum Dergisi(4), 24-48.
• Dinçer, E. (2006). Veri Madenciliğinde K-Means Algoritması ve Tıp Alanında Uygulanması. Yüksek Lisans Tezi, 101. Kocaeli: Kocaeli Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü.
• Emir Öksüz, E., & Bilge, F. (2014). Üniversite Öğrencilerinin İntihar Olasılıklarının İncelenmesi. Eğitim ve Bilim, 39(171), 407-420.
• Eskin, M. (2012). İntihar (Açıklama, Değerlendirme, Tedavi ve Önleme). Hekimler Yayın Birliği.
• Evans, S., Lloyd, J., Stoddard, G., Nekeber, J., & Samone, M. (2005). Risk Factors For Adverse Drug Events. The Annals of Pharmacotherapy, 39, 1161-1168.
• Gersho, A., & Gray, R. M. (1991). Vector Quantization and Signal Compression. Kluwer Academic Publishers Norwell, 738.
• Goldsmith, S. K., Pellmar, T. C., Kleinman, A. M., & Bunney, W. E. (2003). Reducing Suicide A National İmperative. The National Academies Press.
• Hamermesh, D. S., & Soss, N. M. (1974). An economic theory of suicide. Journal of Political Economy, 82(1), 83-98.
• Harmancı, P. (2015). Dünya’daki Ve Türkiye’deki İntihar Vakalarının Sosyodemografik Özellikler Açısından İncelenmesi. Hacettepe University Faculty of Health Sciences Journal, 1.
• Hisli Şahin, N., & Durak Batıgün, A. (2009). Lise ve Üniversite Öğrencilerinde İn har Riskini Belirlemeye Yönelik Bir Modelin Sınanması. Türk Psikiyatri Dergisi , 20(1), 28-36.
• Jamison, K. R. (2004). Erken Çöken Karanlık. Ayrıntı Yayınları.
• Kovacs, M., & Garrison, B. (1985). Hopelessness and eventual suicide: a 10-year prospective study of patients hospitalized with suicidal ideation. American journal of Psychiatry, 1(42), 559-563.
• Kozatepe, E. (2015). İntihar ve İntihara Teşebbüs Yöntemleri, Nedenleri ve Çözüm Yolları. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Beykent Üniversitesi.
• Köknel, Ö. (1989). Genel ve Klinik Psikiyatri. İstanbul: Nobel Tıp Kitapevi.
• Lewis, G., & Sloggett, A. (1998). Suicide, deprivation, and unemployment: record linkage study. Bmj, 317(7168), 1283-1286.
• Linde, Y., & Buzo, A. (1980). An Algorithm for Vector Quantizer Design. IEEE Transactions on Communications, 702-710.
• Miller, J. R., Piper, T. M., Ahern, J., Tracy, M., Tardiff, T. J., Vlahov, D., et al. (2005). Income inequality and risk of suicide in New York City neighborhoods: a multilevel case-control study. Suicide and Life-Threatening Behavior, 35(4), 448-459.
• OECD. (tarih yok). Mayıs 17, 2019 tarihinde https://data.oecd.org/inequality/income-inequality.htm adresinden alındı.
• Özsoy, S. D., & Eşel, E. (2003). İntihar (Özkıyım). APD(4), 177-178.
• Sarıman, G. (2011). Veri Madenciliğinde Kümeleme Teknikleri Üzerine Bir Çalışma: K-Means ve K-Medoids Kümeleme Algoritmalarının Karşılaştırılması. Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 15(3), 192-202.
• Şen, H. (tarih yok). Türkiye'deki İllerin Sosyal Açıdan İncelenmesi. Alphanumeric Journal, 5(2), 293-308.
• Tatlıdil, H. (2002). Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistiksel Analiz. Ankara: Akademi Matbaası.
• Topbaş, F. (2007). İşsizlik ve İntihar İlişkisi: 1975-2005 Var Analizi. Karadeniz Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 162.
• Tunalı, H., & Özkaya, S. (2016). Türkiye’de İşsizlik-İntihar İlişkisinin Analizi. Kırklareli Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi , 5(2), 56-70.
• Vanderhorst, R. K., & Mclaren, S. (2005). Social relationships as predictors of depression and suicidal ideation in older adults. Aging & mental health, 9(6), 517-525.
• World Health Organization. (tarih yok). Kasım 2, 2018 tarihinde http://www.who.int/mental_health/suicide-prevention/en/ adresinden alındı.
• World Health Organization. (tarih yok). Kasım 2, 2018 tarihinde http://www.who.int/mental_health/suicide-prevention/globally_in_young_people_2016.JPG?ua=1 adresinden alındı.
• World Health Organization. (tarih yok). Kasım 2, 2018 tarihinde http://www.who.int/mental_health/prevention/suicide/suicideprevent/en/ adresinden alındı.
• World Health Organization. (tarih yok). Kasım 2, 2018 tarihinde http://www.who.int/mental_health/suicide-prevention/age_income_level_2016.JPG?ua=1 adresinden alındı.
• World Health Organization. (tarih yok). Kasım 2, 2018 tarihinde http://apps.who.int/gho/data/node.main.MHSUICIDEASDR?lang=en adresinden alındı.
• World Health Organization. (tarih yok). Kasım 3, 2018 tarihinde http://apps.who.int/iris/bitstream/handle/10665/131056/9789241564779_eng.pdf;jsessionid=1238A72137B9A6CADB3D81A4BA242043?sequence=1 adresinden alındı.
• Yavuz, Y., Yürümez, Y., Küçüker, H., Demirel, R., & Küçük, E. (2006). İntihar sonucu meydana gelen ölümlerin incelenmesi. Genel Tıp Dergisi, 16(4), 181-185.
• Yılmaz, V., Şen, H., & Kaşkır, F. (2010). Kredi Kartı Kullanıcılarının Memnuniyet ve Gelecekte Kullanma Niyeti Değişkenlerine Göre Kümelendirilmesi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi(28), 269-278.