Duygusal Zekâ ile Örgütsel Özdeşleşme: Bilecik Şeyh Edebali Üniversitesi Çalışanları Üzerine Bir Araştırma

Yıl 2022, Cilt: 23 Sayı: 1, 74 - 97, 30.03.2022

Gürkan Haşit , Özüm Eğilmez , Seçil Ayhan

https://doi.org/10.53443/anadoluibfd.1040341

Cited By: 1

Öz

Bu çalışmanın amacı üniversite çalışanlarının, duygusal zekâları ile örgütsel özdeşleşmeleri arasında ilişki olup olmadığını tespit etmektir. Araştırmanın evrenini Bilecik Şeyh Edebali Üniversitesinde çalışan akademik ve idari personel oluşturmaktadır. Araştırma kapsamında Bilecik Şeyh Edebali Üniversitesinde görev yapmakta olan 305 katılımcıdan e-posta ve online web sayfası aracılığı ile anket yöntemi uygulanarak veriler elde edilmiştir. Çalışmada; Wong ve Law tarafından 2002 yılında geliştirilen Deniz (2012) tarafından Türkçe’ye uyarlanan 4 boyut ve 16 maddeden oluşan Duygusal Zekâ Ölçeği (WLEIS) ile Mael ve Ashforth tarafından 1992’de geliştirilen ve Tüzün (2006) tarafından Türkçe’ye uyarlanan 6 madde ve tek boyuttan oluşan Örgütsel Özdeşleşme Ölçeği kullanılmıştır. Elde edilen veriler SPSS 26.0 programı kullanılarak analiz edilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre katılımcıların duygusal zekâlarının örgütsel özdeşleşmelerini istatistiksel olarak pozitif yönde etkilediği tespit edilmiştir. Bulgular tartışılarak önerilerde bulunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Duygusal Zekâ, Örgütsel Özdeşleşme, Üniversite Çalışanları

Destekleyen Kurum

YOK

Proje Numarası

YOK

Teşekkür

YOK

Emotional Intelligence and Organizational Identification: A Research on Bilecik Şeyh Edebali University Employees

Öz

The aim of this study is to determine the relationship between the emotional intelligence of university employees and their organizational identification. The population of the research consists of academic and administrative staff working at Bilecik Şeyh Edebali University. Within the scope of the research, data were obtained from 305 participants by applying the survey method via e-mail and using an online web page. In the study; Emotional Intelligence Scale (WLEIS) consisting of 4 dimensions and 16 items developed by Wong and Law in 2002 and adapted into Turkish by Deniz (2012), and 6 items and one-dimensional scale of Organizational Identification Scale developed by Mael and Ashforth in 1992 and adapted into Turkish by Tüzün (2006) was used. The obtained data were analyzed using the SPSS 26.0 program. According to the results of the research, it was determined that the emotional intelligence of the participants had a statistically positive effect on their organizational identification.

Anahtar Kelimeler

Emotional Intelligence, Organizational Identification, University Employees

Proje Numarası

YOK

Kaynakça

• Alpar, R. (2011). Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistiksel Yöntemler (3 b.). Ankara: Detay Yayıncılık.
• Altunışık, R., Çoşkun, R., Bayraktaroğlu, S., & Yıldırım, E. (2012). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri (SPSS Uygulamalı), 7. Baskı, Sakarya: Sakarya Yayıncılık.
• Ashforth, B. E., & Mael, F. (1989). Social Identity Theory and the Organization. Academy of Management Review, 14(1), 20-39.
• Avcı, Ö. (2017). Duygusal Zekâ ve İletişim (1 b.). İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım A.Ş.
• Bhattacharya, C., & Sen, S. (2003). Consumer-Company Identification: A Framework For Understanding Consumers Relationships With Companies. Journal Of Marketing (67), 76-88.
• Biçim, F. (2019). Örgütsel Özdeşleşmenin Sanal Kaytarmaya Etkisi:Bir Kamu Kurumunda Araştırma. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Kars: Kafkas Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Bilgin, N. (1995). Kollektif Kimlik. İstanbul: Sistem Yayıncılık.
• Carmeli, A., Gilat, G., & Waldman, D. (2007). The Role of Perceived Organizational Performance in Organizational Identification, Adjustment and Job Performance. Journal of Management Studies, 44(6), 972-992.
• Champoux, J.E. (2006). Organizational Behaviour: Integrating Individuals, Groups and Organizations. USA: Thomson South Western.
• Cooper, R., & Sawaf, A. (2003). Liderlikte Duygusal Zekâ. (Z. Ayman, & B. Sancar, Çev.) İstanbul: Sistem Yayıncılık.
• Çakır, E. (2019). İşletme Çalışanlarında Pozitif ve Negatif Düşünceler İle Örgütsel Özdeşleşmenin İşgücü Verimliliğine Etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Bahçeşehir Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Çakar, U., & Arbak, Y. (2004). Modern Yaklaşımlar Işığında Değişen Duygu-Zekâ İlişkisi ve Duygusal Zeka. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(3).
• Çınar, O., Karcıoğlu, F., & Akdaş, K. (2016). İş Yaşamında İş Tatmini, Örgütsel Özdeşleme ve İşten Ayrılma Niyeti İlişkisi: Erzurum’da Bir Kamu Kurumu Örneği. Siyaset, Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 4(3), 121-136.
• Deniz, M. (2012). Duygusal Zekâ Boyutları İle Liderlik Uygulamaları Arasındaki İlişki: Sağlık Sektörü Yöneticileri Üzerine Bir Araştırma. NWSA-Social Sciences, 7(2), 45-66.
• Goleman, D. (1995). Duygusal Zekâ (29 b.). (B. S. Yüksel, Çev.) İstanbul: Varlık Yayınları.
• Goleman, D. (2000). İş Başında Duygusal Zekâ. İstanbul: Varlık Yayınları.
• Gürbüz, S., & Şahin, F. (2016). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri (3 b.) Seçkin Yayıncılık.
• İşcan, Ö. F. (2006). Dönüştürücü/Etkileşimci Liderlik Algısı ve Örgütsel Özdeşleşme İlişkisinde Bireysel Farklılıkların Rolü. Akdeniz İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi (11), 160-177.
• Kieffer, K. (1998). Orthogonal Versus Oblique Factor Rotation: A Review of the Literature Regarding the Pros and Cons. New Orleans.
• Mandell, B., & Pherwani, S. (2003). Relationship between emotional intelligence and transformational leadership style: A gender comparison. Journal of business and psychology, 17(3), 387-404.
• Matthews, G., Zeidner, M., & Roberts, R. (2004). Emotional Intelligence: Science And Myth. MIT Press, London.
• Mayer, J. D., & Salovey, P. (1993). The intelligence of emotional intelligence. Intelligence, 17(4), 433-442.
• Mayer, J. D., & Salovey, P. (1995). Emotional intelligence and the construction and regulation of feelings. Applied and preventive psychology, 4(3), 197-208.
• Mayer, J. D., Salovey, P., & Caruso, D. R. (2004). AUTHORS'RESPONSES:" A further consideration of the issues of emotional intelligence". Psychological inquiry, 15(3), 249-255.
• Mayer, J. D., Salovey, P., & Caruso, D. R. (2004). TARGET ARTICLES:" Emotional Intelligence: Theory, Findings, and Implications". Psychological inquiry, 15(3), 197-215.
• Mayer, J. D., Salovey, P., & Caruso, D. R. (2008). Emotional intelligence: New ability or eclectic traits?. American psychologist, 63(6), 503.
• Mayer, J. D., Caruso, D. R., Panter, A. T., & Salovey, P. (2012). The growing significance of hot intelligences.
• Mael, F., & Ashforth, B. E. (1992). Alumni and Their Alma Mater: A Partial Test of The Reformulated Model of Organizational Identification. Journal of Organizational Behavior, 13(2), 103-123.
• Morçin, S. E. (2015). Dönüştürücü/Etkileşimci Liderliğin İş Tatminine Etkisinde Örgütsel Özdeşleşmenin Aracılık Rolü:Antalya'daki Beş Yıldızlı Otel İşletmeleri Örneği. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Isparta: Süleyman Demirel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Podnar, K. (2011). Perceived External Prestige, Organizational Identification and Organizational Commitment: An Empirical Examination. Teorija in praksa, 48(6), 1611-1627.
• Polat, M. (2009). Örgütsel Özdeşleşmenin Öncülleri ve Ardılları Üzerine Bir Saha Çalışması. Doktora Tezi. Bursa: Uludağ Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Salovey, P., & Mayer, J. D. (1990). Emotional Intelligence. Imagination, Cognition and Personality, 9(3), 185-211.
• Scott, C., Corman, S., & Cheney, G. (1998). Development of A Structurational Model of İdentification in the Organization. Communication Theory, 8(3), 298-336.
• Smidts, A., Pruyn, A. T. H., & Van Riel, C. B. (2001). The impact of employee communication and perceived external prestige on organizational identification. Academy of Management journal, 44(5), 1051-1062.
• Suhr, D. (2006). "Exploratory or Confirmatory Factor Analysis?". 1-17.
• Thorndike, E. L. (1920). İntelligence and Its Use. Harper's Magazine (140), 227-235.
• Tüzün. İ.K. (2006). Örgütsel Güven. Örgütsel Kimlik ve Örgütsel Özdeşleşme İlişkisi; Uygulamalı Bir Çalışma. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Tüzün, İ., & Çağlar, İ. (2008). Örgütsel Özdeşleşme Kavramı ve İletişim Etkinliği. Journal of Yasar University, 3(9), 1011-1027.
• Van Dick, R., & Wagner, U. (2002). Social Identification Among School Teachers: Dimensions, Foci, and Correlates. European Journal of Work And Organizational Psychology, 11(2), 129-149.
• Yağar, F. (2016). Duygusal Zekâ, İzlenim Yönetimi ve Çalışan Performansı Arasındaki İlişkiler. Doktora Tezi. Beykent Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Yakın, B. (2017). Örgütsel Güven,Örgütsel Özdeşleşme ve Örgütsel Sinizm İlişkisi. Yüksek lisan Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Yaylacı, G. Ö. (2006). Kariyer Yaşamında Duygusal Zekâ ve İletişim Yeteneği. İstanbul: Hayat Yayıncılık.
• Yılmaz, M. (2019). Örgütsel Özdeşleşme ve Sosyal Medya Kullanım ve Doyumları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi.Mersin Büyükşehir Belediyesi Örneği. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Çağ Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.