Öz
Amaç: Hafif ve orta derecedeki intermetatarsal ve halluks valgus açılı olgularda uygulanan modifiye distal chevron osteotomisinin stabilizasyonu için kapsüloperiosteal flep uygulama sonuçları değerlendirildi.
Çalışma planı: Halluks valgusu olan 25 hastanın (14 kadın, 11 erkek; ort. yaş 30.4; dağılım 19-43) 27 ayağına modifiye chevron osteotomisi uygulandı. Çalışma grubu, konservatif tedaviye yanıt vermeyen, ağrılı, 18-50 yaş arasında, intermetatarsal açının 17 derecenin, halluks valgus açısının 40 derecenin altında olduğu ve metatarsofalangeal eklemde osteoartritik değişikleri bulunmayan hastalardan oluşuyordu. Hastalar ameliyat öncesinde, ameliyat sonrası erken dönemde, altıncı haftada ve her altı haftada bir olmak üzere radyografik ve klinik olarak değerlendirildi. Klinik değerlendirmede Bonney ve Macnab’ın subjektif ve objektif değerlendirme sistemi kullanıldı. Ortalama takip süresi 22 ay (dağılım 8-67 ay) idi.
Sonuçlar: Ameliyat öncesinde ortalama 31.4° (dağılım 23°-40°) olan halluks valgus açısı, ameliyat sonrasında 12.8 dereceye (dağılım 4°-22°); ameliyattan önce 14.2° (11°-17°) olan intermetatarsal açı ise 9.6 dereceye (7°-14°) düştü. Olguların tümünde birinci metatarsofalangeal eklem uyumu tamdı. Bonney ve Macnab subjektif skoruna göre, yedi ayak çok iyi (%25.9), 17 ayak iyi (%63), üç ayak orta (%11.1); objektif olarak ise 14 ayak çok iyi (%51.9), 11 ayak iyi (%40.7), bir ayak orta (%3.7), bir ayak kötü olarak değerlendirildi.
Çıkarımlar: Bulgularımız, orta dereceli, metatarsofalangeal eklemde dejeneratif değişikliği olmayan halluks valguslu olgularda, internal tespit materyali kullanmadan kapsüloperiosteal flep ile stabilizasyonu artırılan modifiye chevron prosedürünün başarılı bir tedavi seçeneği olduğunu göstermektedir.
Öz
Objectives : We retrospectively analyzed the results of capsuloperiosteal flap application to stabilize the modified distal chevron osteotomy in patients with mild to moderate intermetatarsal and hallux valgus angles.
Methods: Modified chevron osteotomy was performed in 27 feet of 25 patients (14 females, 11 males; mean age 30.4 years; range 19 to 43 years) with hallux valgus. The study group was comprised of patients unresponsive to conservative treatment for painful deformity, at ages 18 to 50 years, and having an intermetatarsal angle less than 17°, hallux valgus angle less than 40°, and no osteoarhritic changes in the metatarsophalangeal joint. The patients were evaluated clinically and radiographically preoperatively and in the early postoperative period, in the sixth week, and once in every six weeks. Clinical assessments were made using the subjective and objective evaluation systems of Bonney and Macnab. The mean follow-up was 22 months (range 8 to 67 months).
Results :Themean preoperative hallux valgus angle, whichwas 31.4° (range 23° to 40°), decreased to 12.8° (4°-22°) postoperat i v e l y, with a corresponding decrease in the intermetatarsal angle from 14.2° (11°-17°) to 9.6° (7°-14°). Conformity of the first metatarsophalangeal joint was complete in all the cases. According to the Bonney and Macnab subjective scores, the results were excellent in seven feet (25.9%), good in 17 feet (63%), and moderate in three feet (11.1%). On objective evaluations, the results were excellent in 14 feet (51.9%), good in 11 feet (40.7%), moderate in one foot (3.7%), and poor in one foot.
Conclusion: Our results suggest that modified chevron procedure whose stability is improved by the use of a capsuloperiosteal flap without using any internal fixation material is an effective alternative for the treatment of patients with moderate degrees of hallux valgus without metatarsophalangeal joint degeneration.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | İngilizce |
|---|---|
| Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
| Bölüm | Orijinal Makale |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 11 Eylül 2006 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2006 Cilt: 40 Sayı: 2 |