II. Meşrutiyet döneminde gerçekleştirilen sanayileşme girişimleri, Osmanlı toplumunun ve dünya siyasetinin özellikleri nedeniyle de başarılı olamamış görünmektedir. İdari ve sosyal reform girişimleri, temel yaklaşım olarak devletin işleyişi, askeri ve siyasi önceliklere göre gerçekleştirilmeye çalışılmıştır. Bu çabalar toplumsal beklentilerden ve ülkenin iktisadi yapısının tarihsel özelliklerinden uzak bir yaklaşımla yürütülmeye çalışılmıştır. Osmanlı Devletindeki yenileşme ve ıslahat çalışmalarının mantığı Tanzimat sonrasında yürütülmeye çalışılan iktisadi politikalarda da kendisini göstermektedir. Dolayısıyla ülkedeki sanayileşme girişimlerini büyük güçlerin ekonomik talepleri ve siyasi niyetleri çerçevesinden bağımsız olamamıştır. Bütün bunlara karşın iktisadi politikaların ve sanayileşme çabalarının olabildiğince uluslararası baskıları göğüsleme arzusunu taşıdığını söylemek mümkündür. 19'uncu ve 20'nci yüzyılın başlarında bütün dünyada yaygın olan bir ideoloji olarak “milli” ve “milliyetçi” çerçevede gerçekleştirilmeye çalışıldığını söylemek gerekir.
Sanayii Sanayii Teşvik Rüsum Tanzimat Islahat İstatistik Nizamname Bab-ı Ali
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 22 Temmuz 2014 |
Gönderilme Tarihi | 3 Haziran 2014 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2014 Cilt: 2 Sayı: 4 |