BibTex RIS Kaynak Göster

ÖĞRETİCİ ŞİİR: DOĞUŞU, GELİŞİMİ, ÖZELLİKLERİ

Yıl 2015, Cilt: 3 Sayı: 6, 176 - 187, 21.07.2015

Öz

Öğretici manzumlar veya kendisine öğretici şiir adı verilen şey, Abbasiler dönemi Arap şiirinde yeni bir olgu olarak kabul edilmiştir. Bunun etkeni ise Arap kültürünün, diğer medeniyetlerle teması ve onların bilim ve edebiyatlarının tercüme edilmesi sonucunda yabancı kültürlerin etkisiyle gelişimidir. Öğretici şiirin ilk hedefi ise insanlar arasında bilim ve sanatı yaymak ve öğrencilerin bilimsel metinleri ezberlemelerini kolaylaştırmaktır.

Bu olgu, sonraki asırlarda tam yerleşecek kadar yayıldı ve o dönemde bilinen tüm bilimleri kapsadı. Şairler, öğretici şiir yazımında farklılık gösterdiler. Kimisi şiirin bir kısım özelliklerini korudu ve özellikle önsözlerde olmak üzere kimi şiirsel parıltıyı sürdürdü. Kalan diğer kısım ise onu, sadece şeklen şiire benzemesinin dışında kendisinde şiirden bir şey kalmayan saf bir ölçüye dönüştürdüler.

Öğretici şiirin yararları ve zararları vardı. Yararları, bilimin yaygınlaşması ve öğreniminin kolaylaştırılması, zararı ise bunun, şiirle karışması ve onu yok saymasıdır. Bu, şiir anlayışını ve Arap şiirinin görüntüsünü bozmuştur.

Toplam 0 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Ahmet Özdemir

Yayımlanma Tarihi 21 Temmuz 2015
Gönderilme Tarihi 22 Haziran 2015
Yayımlandığı Sayı Yıl 2015 Cilt: 3 Sayı: 6

Kaynak Göster

APA Özdemir, A. (2015). ÖĞRETİCİ ŞİİR: DOĞUŞU, GELİŞİMİ, ÖZELLİKLERİ. Asia Minor Studies, 3(6), 176-187. https://doi.org/10.17067/ams.93801