Öz
Levinas makes moral justification via respect to Other in order to get the dialogue between I and the other/Other. The Other is an indecipherable enigma for him. The other is also a path to self-regognition of I. This way is the first step of the final destination of meaning which always begins with sense of responsibilitiy of I towards Other, willing to meet on a common ground in relation with Other. As “a philosopher of other” Levinas believes that all problems can be solved thanks to a universial, encompassing moral structure. The relationship between I and Other is meaningful if in a non-uniateral, dialogical structure. Levinas aims to remedy the problem of modern age humans, indicates that there is no chance of success for ethics which tries to move in the shadow of besieged area within limitation of a narrow view of morals. To get a chance is only possible in cases of I have acted in Other’s favour and take responsibility. Because Other is a trust which I should fall all over.
Anahtar Kelimeler
I Other/other Levinas communication dialogue responsibility ethics.
Kaynakça
- Bohm, D. (2006). Birlikte Düşünmek Diyalog. (Çev. Onur Atalay). İstanbul: Düşünce Yayınları.
- Bolay, H. (2004). Felsefe’ye Giriş. Ankara: Akçağ Yayınları.
- Burggraeve, R. (2002). The Wisdom of Love in the Service of Love: Emmanuel Levinas on Justice, Peace, and Human Rights. (Trans. J.Bloechl). Milwaukee: Marquette University Press.
- Gözel, Ö. (2011). Varlıktan Başka. İstanbul: İthaki Yayınları.
- Levinas, E. (1987). Collected Philosophical Papers. (Trans. A. Lingis). Dordrech: Martinus Nijhoff Publishers.
- Levinas, E. (1991). Totality And Infinity: An Essay on Exterioity. (İngilizceye Çeviren: A. Lingis, Dordrecht). Boston ve London: Kluwer Academic Publishers. Levinas, E. (2003). Humanism of the Other. (İngilizceye Çeviren. N. Poller, Urbana ve Chicago: University of Illinois Press.
- McQuail, D, W.Sven. (1997). Kitle İletişim Modelleri. Ankara: İmge Kitabevi.
- Megill, A. (1998). Aşırılığın Peygamberleri. (Çev. Tuncay Birkan). Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
- Nelson, E.S. (2010). “ Başkaları Benim İçin Kimdir? Levinas, Asimetrik Etik ve Sosyopolitik Alanda Eşitlik”. Volkan Çelebi (Ed.). Levinas. (406-420). İstanbul: Bayrak Matbaası.
- Oskay, Ü. (1997). İletişimin ABC’si. İstanbul: Der Yayınları.
- Robbins, J. (1991). Visage, Figure: Reading Levinas’s Totality and Infinity. Yale French Studies, No:79, 135-149.
- Sever, S. (1995).Türkçe Öğretiminde Tam Öğrenme. İstanbul Ya-Pa Yayınları.
- Smith, A. (1997). Communation and the Voice of Other. “The Limits of Communation: Lyotard and Levinas on Otherness”. Michael Huspek and Gary P. Radford (Ed.), ss.329-358
Öz
Levinas, Başkası/Öteki ve Ben arasındaki diyalogu sağlamak amacıyla Öteki’ne
duyulması gereken saygı üzerinden ahlaki temellendirme yapar. Öteki, onun için çözülmez
bir muamma, aynı zamanda Ben’in kendini tanımasına giden bir yoldur. Bu yol ise
Öteki’yle kurulan ilişkide daima Ben’in Öteki’ne karşı sorumluluk hissetmesiyle başlayan,
asgari müşterekte buluşmayı arzulayan, anlamın nihai varış noktasının ilk basama-
ğıdır. “Başkası’nın filozofu” olan Levinas, herkesi kapsayacak evrensel bir ahlaki yapı
sayesinde tüm sorunlara çözüm bulunabileceği inancını taşır. Öteki ve Ben arasındaki
ilişki, birbirini dinleyen, tek taraflı olmayan diyalojik bir yapı içerisinde yürüdüğü takdirde
anlamlıdır. Modern Çağ insanının derdine çare olmayı amaçlayan Levinas, sınırlılıkla
kuşatılmış ahlaki bir dar görüş gölgesinde ilerlemeye çalışan etiğin, başarıya ulaşma
şansının olmadığına işaret eder. Bu şansı tersine çevirmek ise Ben’in Öteki lehinde davrandığı,
sorumluluk aldığı durumlarda mümkündür. Çünkü Öteki, Ben’in üzerine titremesi
gereken bir emanettir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Bohm, D. (2006). Birlikte Düşünmek Diyalog. (Çev. Onur Atalay). İstanbul: Düşünce Yayınları.
- Bolay, H. (2004). Felsefe’ye Giriş. Ankara: Akçağ Yayınları.
- Burggraeve, R. (2002). The Wisdom of Love in the Service of Love: Emmanuel Levinas on Justice, Peace, and Human Rights. (Trans. J.Bloechl). Milwaukee: Marquette University Press.
- Gözel, Ö. (2011). Varlıktan Başka. İstanbul: İthaki Yayınları.
- Levinas, E. (1987). Collected Philosophical Papers. (Trans. A. Lingis). Dordrech: Martinus Nijhoff Publishers.
- Levinas, E. (1991). Totality And Infinity: An Essay on Exterioity. (İngilizceye Çeviren: A. Lingis, Dordrecht). Boston ve London: Kluwer Academic Publishers. Levinas, E. (2003). Humanism of the Other. (İngilizceye Çeviren. N. Poller, Urbana ve Chicago: University of Illinois Press.
- McQuail, D, W.Sven. (1997). Kitle İletişim Modelleri. Ankara: İmge Kitabevi.
- Megill, A. (1998). Aşırılığın Peygamberleri. (Çev. Tuncay Birkan). Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
- Nelson, E.S. (2010). “ Başkaları Benim İçin Kimdir? Levinas, Asimetrik Etik ve Sosyopolitik Alanda Eşitlik”. Volkan Çelebi (Ed.). Levinas. (406-420). İstanbul: Bayrak Matbaası.
- Oskay, Ü. (1997). İletişimin ABC’si. İstanbul: Der Yayınları.
- Robbins, J. (1991). Visage, Figure: Reading Levinas’s Totality and Infinity. Yale French Studies, No:79, 135-149.
- Sever, S. (1995).Türkçe Öğretiminde Tam Öğrenme. İstanbul Ya-Pa Yayınları.
- Smith, A. (1997). Communation and the Voice of Other. “The Limits of Communation: Lyotard and Levinas on Otherness”. Michael Huspek and Gary P. Radford (Ed.), ss.329-358
Ayrıntılar
| Birincil Dil | tr;en |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 31 Ekim 2014 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2014 Cilt: 18 Sayı: 2 |
