Öz
Kaynakça
- Abdurrahman Abdi Paşa. (2008). Vakâyi‘name, Hekimoğlu ktp, nr. 701.İstanbul.Abdurrahman Abdi Paşa. (2008).Vakâyi‘name, Haz. Fahri Ç. Derin, İstanbul.Altınay, R, A (1980). Alimler ve Sanatkârlar, Ankara.Altınsu, A. (1972). Osmanlı Şeyhülislamları, Ankara.Babinger, F. (1950). “Abdulaziz Efendi, Kara Çelebi-zâde”, İA, C.1, İstanbul 64–65.Bursalı Mehmed Tâhir, (1342).Osmanlı Müellifleri 3, İstanbul.Kara Çelebi-zâde Abdülaziz Efendi (1649). Ravzat’ül Ebrar.Kara Çelebi-zâde Abdülaziz Efendi Ravzat’ül Ebrar Zeyli, Yay. Haz: Nevzat Kaya, Ankara 2003.Kaya, N. (2001). “Kara Çelebi-zâde Abdülaziz Efendi”, DİA, C. 24, İstanbul s.381–383.Köprülü, O. Fuat, (1947). “Şeyhülislâm Kara Çelebi-zâde Abdülaziz Efendi ve Müftü Suyu”, Belleten, C. XI, Sayı. 41,136–142, Ankara.Na‘imâ Mustafa, Na’îmâ Tarihi, Çev. Zuhuri Danışman, İstanbul 1969.Tarih-i Nâimâ, Neşr: Mehmet İpşirli, Ankara 2007. Yılmazer, Z. (1996).İsa-zâde, İsa-zâde Tarihi, Neş., İstanbul.Özcan, A. (1995). Haz. Defterdar Sarı Mehmed Paşa, Zübde-i Vekâyiât, AnkaraTekindağ, Ş. (1971). “Osmanlı Tarih Yazıcılığı”, Belleten XXXV/140, Ankara.Uzunçarşılı, H, İ. (1988). Osmanlı Devletinin İlmiye Teşkilâtı, Ankara.
Öz
Öz: Kara Çelebi-zâde Abdülaziz Efendi’nin tarihçiliğinin
yanı sıra edebiyat, tefsir, fıkıh ve siyer gibi çeşitli mevzularda eserler
vermesi, inşa ve belâgate verdiği önem Ravzatü’l Ebrar eserine de aksetmiştir.
Ayrıca bu eser, devlet hizmetinde almış olduğu görevler dolayısıyla hadiseleri
yakinen müşahede imkânına sahip olduğu dönemler için tenkitçiliği ve olaylara
farklı bakışı kendisinden sonra gelen müverrihlerce kaynak olarak
kullanılmasına vesile olmuştur.
Türkçe,
Arapça ve Farsça lisanlarına hâkimiyetinden dolayı eserinde serpiştirdiği
Âyet-i kerime ve Hadîs-i şeriflerin yanı sıra Türkçe, Arapça ve Farsça deyim ve
şiirlerin de büyük yer verdiği yer aldığı görülmektedir. Takdim edilen çalışma,
tarihi olayların vukuunun tespit, tasvir ve değerlendirilmesinde tarihçi
açısından, kaynak değerlerini gösteren tahlil incelemelerine ışık tutmuştur. Bu
tür çalışmalar bilhassa Osmanlı tarih telifleri için büyük bir önem arz eder.
Kara
Çelebi-zade Abdülaziz Efendi, tarihimizde önemli olayların yaşandığı dönemleri
eleştirel bir yaklaşımla incelemiş, hem başarıyı hem de başarısızlığı çeşitli
yönleriyle ait oldukları döneme göre değerlendirmiştir. Bu hadiselere
çalışmamızda geniş yer verilmiştir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Abdurrahman Abdi Paşa. (2008). Vakâyi‘name, Hekimoğlu ktp, nr. 701.İstanbul.Abdurrahman Abdi Paşa. (2008).Vakâyi‘name, Haz. Fahri Ç. Derin, İstanbul.Altınay, R, A (1980). Alimler ve Sanatkârlar, Ankara.Altınsu, A. (1972). Osmanlı Şeyhülislamları, Ankara.Babinger, F. (1950). “Abdulaziz Efendi, Kara Çelebi-zâde”, İA, C.1, İstanbul 64–65.Bursalı Mehmed Tâhir, (1342).Osmanlı Müellifleri 3, İstanbul.Kara Çelebi-zâde Abdülaziz Efendi (1649). Ravzat’ül Ebrar.Kara Çelebi-zâde Abdülaziz Efendi Ravzat’ül Ebrar Zeyli, Yay. Haz: Nevzat Kaya, Ankara 2003.Kaya, N. (2001). “Kara Çelebi-zâde Abdülaziz Efendi”, DİA, C. 24, İstanbul s.381–383.Köprülü, O. Fuat, (1947). “Şeyhülislâm Kara Çelebi-zâde Abdülaziz Efendi ve Müftü Suyu”, Belleten, C. XI, Sayı. 41,136–142, Ankara.Na‘imâ Mustafa, Na’îmâ Tarihi, Çev. Zuhuri Danışman, İstanbul 1969.Tarih-i Nâimâ, Neşr: Mehmet İpşirli, Ankara 2007. Yılmazer, Z. (1996).İsa-zâde, İsa-zâde Tarihi, Neş., İstanbul.Özcan, A. (1995). Haz. Defterdar Sarı Mehmed Paşa, Zübde-i Vekâyiât, AnkaraTekindağ, Ş. (1971). “Osmanlı Tarih Yazıcılığı”, Belleten XXXV/140, Ankara.Uzunçarşılı, H, İ. (1988). Osmanlı Devletinin İlmiye Teşkilâtı, Ankara.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 10 Nisan 2018 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 22 Sayı: 1 |
