Acil Serviste Çalışan Hemşirelerin Konversiyon Bozukluğu Olan Bireylere Yönelik Tutumları ve Damgalama: Kesitsel Bir Çalışma

Yıl 2021, , 125 - 133, 31.08.2021

Merve Şahin , Fatma Demirkıran , Cihan Kocairi

https://doi.org/10.53424/balikesirsbd.814344

Cited By: 1

Öz

Amaç: Bu araştırma, acil serviste çalışan hemşirelerin konversiyon bozukluğu olan bireylere yönelik tutumlarını ve damgalamayı belirlemek amacıyla yapılmıştır.
Gereç ve Yöntem: Kesitsel tipte yapılan araştırma, 2018 Nisan–Temmuz aylarında, bir üniversite hastanesi ve üç devlet hastanesi acil servislerinde yapılmıştır. Araştırmanın örneklemini, acil servislerde çalışan 100 hemşire oluşturmuştur. Araştırma verileri, kişisel bilgi formu ve Damgalama Ölçeği uygulanarak toplanmıştır. Verilerin analizinde tanımlayıcı istatistikler, mann whitney u ve kruskal-wallis testleri kullanılmıştır.
Bulgular: Hemşirelerin yaş ortalaması 34.74±7.57'dir. Konversiyon bozukluğu olan bireylerin, en sık bayılma ve nefes darlığı belirtileriyle acil servislere başvurdukları görülmüştür. Hemşireler, bu belirtilerin nedenlerinin daha çok dikkat çekmek ve ihtiyacı olan ilgiyi almak olduğunu düşündüklerini bildirmişlerdir. Konversiyon bozukluğu olan bireyle sık sık karşılaşan hemşirelerin damgalama ölçeği puan ortalaması, ara sıra ve nadiren karşılaşan hemşirelere göre daha yüksek bulunmuştur (x2=8.58, p=0.03). Hemşireler, konversiyon bozukluğu olan bireylere telkin ederek kendilerine gelmelerini sağladıklarını, serum fizyolojik enjeksiyonu ve keskin kokulu madde uyguladıklarını, ağrılı uyaran verdiklerini ve taburcu olurken de hiçbir şey yapmadıklarını ifade etmişlerdir.
Sonuç: Bu çalışma, konversiyon bozukluğu olan hastaların damgalama, olumsuz tutum ve etik olarak sakıncalı yaklaşımlarla tedavi edilmeye çalışıldığını göstermiştir. Hemşirelere farkındalık oluşturmaya; hemşirelerin damgalama eğilimlerinin azaltılmasına ve konversiyon bozukluğu olan bireylerin bakımı hakkında doğru yaklaşımlarının arttırılmasına yönelik eğitimlerin verilmesi önerilmiştir.

Anahtar Kelimeler

hemşire, konversiyon bozukluğu, tutum, damgalama

Destekleyen Kurum

Aydın Adnan Menderes Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Girişimsel Olmayan Klinik Araştırmalar Etik Kurulu

Proje Numarası

50107718-050.04.04

STIGMATIZATION AND THE ATTITUDES OF NURSES WORKING IN EMERGENCY DEPARTMENT TO THE INDIVIDUALS WITH CONVERSION DISORDER: A CROSS-SECTIONAL STUDY

Öz

Aim:This study is conducted to find out stigmatization and the attitudes of nurses working in emergency department to individuals with conversion disorder.
Materials and Methods:The cross-sectional study was conducted in the University Hospital and three State Hospital emergency services in April-July 2018. The sample of the study consisted of 100 nurses working in emergency departments. The data of the study were gathered by Personal Information Form and Stigmatization Scale. In the analysis of the data descriptive statistics, Mann Whitney u and Kruskal-Wallis tests were used.
Results:The average age of the nurses is 34.74±7.57.Individuals with conversion disorder were most frequently applied for emergency departments with signs of fainting and shortness of breath. It was understood that the nurses thought that the reasons for these symptoms were to draw more attention and to get the attention they needed. The average score of the stigmatization scale of nurses who frequently encounter individuals with conversion disorder was found to be higher than occasional and rarely encountered nurses (x2=8.58, p=0.03).The nurses stated that they instill individuals with conversion disorder to come to them, use physiological saline injections and tangy fragrant substances, give painful stimuli, and do nothing when they discharged.
Conclusions:This study, individuals with conversion disorder are tried to be treated by ethically objectionable approaches, inaccurate treating methods, negative attitudes and stigmatization. Creating awareness for nurses; to remove the nurses' tendency to stigmatize; it has been proposed to provide accurate information about the care of individuals with conversion disorder and trainings to improve their approach.

Anahtar Kelimeler

nurse, conversion disorder, attitude, stigmatization

Proje Numarası

50107718-050.04.04

Kaynakça

• Referans 1. Ahern, L., Stone, J., & Sharpe, M. (2009). Attitudes of Neuroscience Nurses Toward Patients With Conversion Symptoms. Psychosomatics, 50, 336-339.
• Referans 2. Alkım, T., & Tunca, Z. (1997). Konversiyon bozukluğu. Psikiyatri Temel Kitabı. 1. Baskı. Ankara: Hekimler Yayın Birliği, 537-544.
• Referans 3. Anderson, MP. (1997). Nurses’ attitudes towards suicidal behaviour – a comparative study of community mental health nurses and nurses working in accidents and emergency department. Journal of Advanced Nursing, 25(6), 1283-1291.
• Referans 4. Anderson, M., & Standen, PJ. (2007). Attitudes towards suicide among nurses and doctors working with children and young people who self-harm. Journal of Psychiatric and Mental Health Nursing, 14(5), 470-477.
• Referans 5. Angermeyer, MC., & Matschinger, H. (2003). The stigma of mental illness: effects of labelling on public attitudes towards people with mental disorder. Acta Psychiatr Scand, 108, 304-309.
• Referans 6. Arkan, B., Bademli, K., & Duman, ZÇ. (2011). Sağlık çalışanlarının ruhsal hastalıklara yönelik tutumları. Son 10 yılda Türkiye’de yapılan çalışmalar. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 3, 214-231.
• Referans 7. Arslan, H., & Şener, DK. (2009). Stigma Spiritüalite ve Konfor Kavramlarının Meleis’in Kavram Geliştirme Sürecine Göre İrdelenmesi. Maltepe Üniversitesi Hemşirelik ve Bilim ve Sanatı Dergisi, 2(1), 51-58.
• Referans 8. Bailey, SR. (1994). Critical care nurses’ and doctors’ attitudes to parasuicide patients. The Australian Journal of Advanced Nursing, 11(3), 11-17.
• Referans 9. Bediz, U., Aydemir, Ç., Başterzi, AD., Kısa, C., Cebeci, S., & Göka, E. (2004). Hekimlerin konversiyon bozukluğuna yaklaşımını etkileyen faktörler. Klinik Psikiyatri, 7, 73-79.
• Referans 10. Clarke, DE., Dusome, D., & Hughes, L. (2007). Emergency department from the mental health client's perspective. International Journal of Mental Health Nursing, 16, 126-131.
• Referans 11. Deveci, A., Özmen, E., Demet, MM., & İçelli, İ. (2002). Bir üniversite hastanesi psikiyatri polikliniğine başvuran konversiyon bozukluklu hastaların sosyodemografik ve klinik özellikleri. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 3, 28-33.
• Referans 12. Deveci, A., Taşkın, O., Dinç, G., Yılmaz, H., Demet, MM., Erbay, P., Kaya, DE., & Özmen, E. (2007). Prevalence of pseudoneurologic conversion disorder in an urban community in Manisa. Turkey. Social Psychiatry and Psychiatric Epidemiology, 42, 857-864.
• Referans 13. Dilbaz, N., Bitlis, V., Doğan, S., Usseli, I., & Erdoğan, S. (1994). Konversiyon Bozukluğu Tanısı Alan hastalarda Psikiyatrik Belirtiler. Düşünen Adam Dergisi, 7(1-2), 5-9.
• Referans 14. Doğan, O. (2007). Konversiyon Bozukluğu. Psikiyatri Temel El Kitabı. Ankara: HYB Basım yayın, 377-385.
• Referans 15. Dula, DJ., & De Naples, L. (1995). Emergency department presentation of patients with conversion disorder. Acad Emerg Med, 2, 120–123.
• Referans 16. Göka, E., & Dönbak, S. (1993). Sorunlarını bedenselleştiren hasta (Somatizer): Tanı güçlükleri ve tedavi yaklaşımları. 3P Psikiyatri Psikoloji Psikofarmakoloji, 1, 326-337.
• Referans 17. Göktaş, K., Kaya, N., & Çilli, AŞ. (2003). Psikiyatri polikliniğine başvuran konversiyon bozukluğu olan hastaların sosyodemografik ve klinik özellikleri. Genel Tıp Dergisi, 13(4), 167-170.
• Referans 18. Guggenheim, FG. (2000). Somatoform Disorders. Kaplan and Sadock’s Synopsis of Psychiatry. 7. Baskı. Philadelphia: Lippincott Williams and Wilkins, 1504-1514.
• Referans 19. Gülseren, Ş., Özmen, E., Önal, C., & Kültür, S. (1993). Konversiyon bozukluklu hastalarda belirti dağılımı ve sosyodemografik özellikler. İzmir Devlet Hastanesi Tıp Dergisi, 31, 373-377.
• Referans 20. Ihalainen-Tamlander, N., Vähäniemi, A., Löyttyniemi, E., Suominen, T., & Välimäkı, M. (2016). Stigmatizing attitudes in nurses towards people with mental illness: a cross-sectional study in primary settings in Finland. Journal of Psychiatric and Mental Health Nursing, 1-11.
• Referans 21. Köse, A., Köse, B., Öncü, MR., & Tuğrul, F. (2011). Bir devlet hastanesi acil servisine başvuran hastaların profili ve başvurunun uygunluğu. Gaziantep Tıp Dergisi, 17(2), 57-62.
• Referans 22. Marynowski-Traczyk, D., & Broadbent, M. (2011). What are the expe¬riences of emergency department nurses in caring for clients with a mental illness in the emergency depart¬ment?. Australasian Emergency Nursing Journal, 14, 172–179.
• Referans 23. McAllister, M., Creedy, D., Moyle, W, & Farrugia, C. (2002). Nurses' attitudes towards clients who self-harm. Methodological Issues In Nursing Research, 40(5), 578-586.
• Referans 24. Özen, Ş., Özbulut, Ö., & Altındağ, A. (2000). Acil serviste konversiyon bozukluğu tanısı konan hastaların sosyodemografik özellikleri, stres faktörleri, I. ve II. eksen eştanılar. Türkiye’de Psikiyatri, 2, 87-96.
• Referans 25. Özmen, E., Taşkın, EO., Özmen, D., & Demet, MM. (2004). Hangi etiket daha damgalayıcı, Ruhsal hastalık mı? Akıl hastalığı mı?. Türk Psikiyatri Dergisi, 15(1), 47-55.
• Referans 26. Öztürk, O., & Uluşahin, A. (2008). Ruh Sağlığı ve Bozuklukları. 11. Baskı. Ankara.
• Referans 27. Poole, NA., Wuerz, A., & Agrowal, N. (2010). Abreaction for conversion disorder: systematic review with meta-analysis. The British Journal of Psychiatr, 197, 91–95.
• Referans 28. Ross, CA., & Goldner, EM. (2009). Stigma, negative attitudes and discrimination towards mental illness within the nursing profession: A review of the literature. Journal of Psychiatric and Mental Health Nursing, 16(6), 558-567.
• Referans 29. Sağduyu, A., Aker, T., Özmen, E., Uğuz, Ş., Ögel, K., & Tamar, D. (2003). Şizofrenisi olan hastaların yakınlarının şizofreniye yönelik tutumları. Türk Psikiyatri Dergisi, 14(3), 203-212.
• Referans 30. Sağduyu, A., Rezaki, M., Kaplan, İ., Özgen, G., & Gürsoy-Rezaki, B. (1997). Sağlık ocağına başvuran hastalarda dissosiyatif (konversiyon) belirtiler. Türk Psikiyatri Dergisi, 8(3), 161-169.
• Referans 31. Sar, V., Akyüz, G., Doğan, O., & Öztü, E. (2009). The prevalence of conversion symptoms in women from a general Turkish population. Psychosomatics, 50(1), 50-58.
• Referans 32. Sartorius, N. (2002). Fighting stigma: theory and practice. World Psychiatry, 1, 26-27.
• Referans 33. Sercu, C., Ayala, RA., & Bracke, P. (2015). How does stigma influence mental health nursing identities? An ethnographic study of the meaning of stigma for nursing role identities in two Belgian Psychiatric Hospitals. International Journal of Nursing Studies, 52(1), 307-316.
• Referans 34. Taşkın, EO. (2004). Damgalama, Ayrımcılık ve Ruhsal Hastalık. 3P Dergisi, 12(ek 3), 5-12.
• Referans 35. Tomasson, K., Kent, D., & Coryell, W. (1991). Somatization and conversion disorders: comorbidity and demographics at presentation. Acta Psychiatr Scand, 84, 288-293.
• Referans 36. Uğuz, Ş., & Toros, F. (2003). Konversiyon bozukluğunda sosyodemografik ve klinik özellikler. Türk Psikiyatri Dergisi, 14(1), 51-58.
• Referans 37. Yaman, E., & Güngör, H. (2013). Damgalama (Stigma) Ölçeği’nin Geliştirilmesi, Geçerlilik ve Güvenirlik Çalışması. Değerler Eğitimi Dergisi, 11(25), 251-270.