Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

ACİL KLİNİĞE BAŞVURAN İHMAL ve/veya İSTİSMAR TANISI ALAN 0-18 YAŞ GRUBU ÇOCUKLARIN ÖZELLİKLERİNİN İNCELENMESİ

Yıl 2019, Cilt: 8 Sayı: 1, 15 - 20, 30.04.2019

Öz

GİRİŞ ve AMAÇ: Bu
araştırma 0-18 yaş arası acil kliniğe başvuran hastalardan, ihmal ve istismar
tanısı alanların tanımlayıcı özelliklerinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır.



YÖNTEM ve GEREÇLER:
Retrospektif bir çalışmadır. Araştırmanın örneklemini 09.11.2013-09.12.2014
tarihleri arasında, Eskişehir’deki bir hastanenin çocuk acil, erişkin acil ve
kadın doğum acil kliniklerine başvuran 0-18 yaş arası 193.743 çocuk acil
olgusundan, ihmal ve/veya istismar tanısı konulan 1528 çocuk (tam sayım)
oluşturmuştur. Veriler hastane bilgi işlem sistemindeki istatistik programından
(FONET-İstatistik) alınmıştır. Veri değerlendirmesi SPSS 21.0 programında
yapılmıştır.



BULGULAR:
Çalışmamızda istismar ve/veya ihmal tanısı konulmuş çocukların %51.7’si (n=790)
erkek, %58.6’sı (n=896) 0-5 yaşlar arasındadır. Olguların %75.9’unun fiziksel
ihmale (n: 1160), %23.3’ünün duygusal ihmale (n: 356) maruz kaldığı
belirlenmiştir. Çocukların %0.13’ü fiziksel istismara, %0.52’si cinsel
istismara, %0.19’u ise duygusal istismara maruz kalmıştır.



TARTIŞMA ve SONUÇ:
Sonuç olarak acil kliniklere başvuru nedenleri arasında çocuk istismarı ve/veya
ihmali önemli bir yer tutmaktadır. Erkek ve 0-5 yaş arası çocuklarda risk daha
fazladır.

Kaynakça

  • WHO 2017, http://www.who.int/topics/child_abuse/en/ Erişim Tarihi: 20.09.2018.
  • Turan A, Traş Z: Çocuk İhmal ve İstismarı, “Sargın N, Avşaroğlu S, Ünal A (eds): Eğitimden Psikolojik Yansımalar”, s. 37-58, Çizgi Kitabevi, Konya (2016).
  • T.C. Başbakanlık Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu, UNICEF-Türkiye, Türkiye’de “Çocuk istismarı ve Aile İçi Şiddet Araştırması” (2010) http://www.unicef.org.tr/files/bilgimerkezi/doc/cocuk-istismari-raporu-tr.pdf, syf. 32-5, Erişim Tarihi:20.09.2018
  • Jacobi G, Dettmeyer R, Banaschak S, Brosig B, Herrmann B. Child abuse and neglect: diagnosis and management. Deutsches Ärzteblatt International. 2010; 107(13): 231-39.
  • Bahadır Yılmaz E. Çocuk istismarının önlenmesinde kullanılan programlar ve özellikleri. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi. 2013; 16(4): 255-9.
  • Rimsza ME, Schackner RA, Bowen KA, Marshall W. Can child deaths be prevented? The Arizona Child Fatality Review Program experience. Pediatrics. 2002; 110: 110-1.
  • Turhan E, Sangün Ö, İnandı T. Birinci basamakta çocuk istismarı ve önlenmesi. Sürekli Tıp Eğitimi Dergisi. 2006; 15: 153-7.
  • “İMDAT” Şiddeti Önleme ve Rehabilitasyon Derneği, “ASUMA” Acıbadem Üniversitesi Suç ve Şiddetle Mücadele Uygulama ve Araştırma Merkezi. Çocuk istismarına yönelik rapor. http://imdat.org/wp-content/uploads/2016/05/%C3%87OCUK%C4%B0ST%C4%B0SMARINA-Y%C3%96NEL%C4%B0K-RAPOR.pdf , 2016. Erişim Tarihi: 20.09.2018
  • Kara B, Biçer Ü, Gökalp A. Çocuk istismarı. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi. 2004; 47: 140-51.
  • Bağ Ö, Alşen S. Çocuğun cinsel istismarının değerlendirilmesinde yeni model: çocuk izlem merkezleri. İzmir Dr. Behçet Uz Çocuk Hastanesi Dergisi. 2016; 6(1): 9-14.
  • Leventhal JM, Martin KD, Gaither JR. Using US data to estimate the incidence of serious physical abuse in children. Pediatrics. 2012; 129: 458-64.
  • Korkmaz T, Erkol Z, Kahramansoy N. Acil servise gelen pediatrik adli olguların değerlendirilmesi: retrospektif bir çalışma. Haseki Tıp Bülteni. 2014; DOI: 10.4274/haseki.1712
  • Bursal Duramaz B, Yıldırım H M, Kıhtır H S, Yeşilbaş O, Şevketoğlu E. Çocuk yoğun bakım birimimizde yatan adli olguların değerlendirilmesi. Türk Pediatri Arşivi. 2015; 50: 145-50.
  • Vatansever Ü, Duran R, Yolsal E ve ark. Pediatrik acilde çocuk istismarı ve ihmali olasılığını akılda tutalım. Türk Pediatri Arşivi. 2004; 39: 120-4.
  • Ayaz M, Ayaz AB, Soylu N. Çocuk ve ergen adli olgularda ruhsal değerlendirme. Klinik Psikiyatri. 2012; 15: 33-40.
  • Sedlak AJ, Mettenburg J, Basena M et al. Fourth National Incidence Study of child abuse and neglect (NIS-4). Washington, DC: US Department of Health and Human Services. 2010.
  • Yalçın H, Koçak N, Duman G. Anne babaların çocuk istismarıyla ilgili tutumlarının incelenmesi. Karamanoğlu Mehmet Bey Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi. 2014; 16 (Özel sayı I): 137-43.
  • World Health Organization. World report on violence and health. Genova: World Health Organization. 2002. http://www.who.int/violence_injury_prevention/violence/world_report/en/ Erişim Tarihi: 20.09.2018
  • Güler N, Uzun S, Boztaş Z et al. Anneleri tarafından çocuklara uygulanan duygusal ve fiziksel istismar/ihmal davranışı ve bunu etkileyen faktörler. C. Ü. Tıp Fakültesi Dergisi. 2002; 24: 128-34.
  • Altıparmak S, Yıldırım G, Yardımcı F et al. Annelerden alınan bilgilerle çocuk istismarı ve etkileyen etkenler. Anatolian Journal of Psychiatry. 2013; 14: 354-61.
  • Ezen M, Açıkgöz A. Çocukların örselenmesine annelerin örselenme yaşantısının etkisi. Kocaeli Medical J. 2017; 6(3): 13-21.
  • U.S. Department of Health & Human Services. Child Maltreatment. 2016. https://www.acf.hhs.gov/sites/default/files/cb/cm2016.pdf#page=67 Erişim Tarihi: 20.09.2018.
  • Khoury-Kassabri M. The relationship between staff maltreatment of students and bully-victim group membership. Child Abuse & Neglect. 2009; 33: 914-23.
  • Dönmez YE, Soylu N, Özcan ÖÖ ve ark. Cinsel istismar mağduru çocuk ve ergen olgularımızın sosdemografik ve klinik özellikleri. Turgut Özal Tıp Merkezi Dergisi. 2014; 21(1): 44-8.
  • Gencer Ö, Özbek A, Özyurt G, Kavurma S. Çocuk ve ergenlerde aile dışı ve aile içi cinsel istismar olgularının karşılaştırılması. Anadolu Psikiyatri Dergisi. 2016; 17(1): 56-64.
  • Bulut S. Öğretmenden öğrenciye yönelik olan fiziksel şiddet: Nicel bir araştırma. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 2008; 8(1): 106-18.
  • Taner Y, Gökler B. Çocuk istismarı ve ihmali: psikiyatrik yönleri. Hacettepe Tıp Dergisi. 2004; 35: 82-6.
  • Çöpür M, Üneri ÖŞ, Aydın E ve ark. İstanbul ili örnekleminde çocuk ve ergen cinsel istismarlarının karakteristik özellikleri. Anatolian Journal of Psychiatry. 2012; 13: 46-50.
  • İmren SG, Ayaz AB, Yusufoğlu C, Rodopman Arman A. Cinsel istismara uğrayan çocuk ve ergenlerde klinik özellikler ve intihar girişimi ile ilişkili risk etmenleri. Marmara Medical Journal. 2013; 26: 11-6
Toplam 29 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Ahsen Ulukuş

Merve Ezen

Dilek Şayık

Ahmet Musmul Bu kişi benim

Ayfer Açıkgöz

Yayımlanma Tarihi 30 Nisan 2019
Gönderilme Tarihi 30 Ekim 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 8 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Ulukuş, A., Ezen, M., Şayık, D., Musmul, A., vd. (2019). ACİL KLİNİĞE BAŞVURAN İHMAL ve/veya İSTİSMAR TANISI ALAN 0-18 YAŞ GRUBU ÇOCUKLARIN ÖZELLİKLERİNİN İNCELENMESİ. Balıkesir Sağlık Bilimleri Dergisi, 8(1), 15-20.

Uluslararası Hakemli Dergi

Dergimiz Açık Erişim Politikasını benimsemiş olup dergimize gönderilen yayınlar için gerek değerlendirme gerekse yayınlama dahil yazarlardan hiçbir ücret talep edilmemektedir. 

Creative Commons License

Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.