Boş Zaman İlgilenimi ile Serbest Zaman Doyumu Arasındaki İlişki: İBB Örneği

Yıl 2023, , 76 - 89, 12.10.2023

Yağmur Öztürk , Aytekin Alpullu

https://doi.org/10.55929/besad.1264899

Cited By: 1

Öz

Bu çalışmanın amacı, İstanbul Büyükşehir Belediyesi bünyesindeki fitness merkezlerine üye olan bireylerin boş zaman ilgilenimleri ile serbest zaman doyumları arasındaki ilişkiyi ortaya koymaktır. Araştırmada nicel araştırma yaklaşımlarından, ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın örneklemini, İBB fitness merkezlerinde hizmet alan, kota örnekleme yöntemi ile seçilen 214 kadın ve 175 erkek olmak üzere toplamda 389 kişi oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak, kişisel bilgi formuna ek olarak, Jung (2007) tarafından geliştirilen, Yetim (2014) tarafından Türkçeye uyarlanan Boş Zaman İlgilenim Ölçeği, Beard ve Ragheb (1980) tarafından geliştirilen ve Gökçe ve Orhan (2011) tarafından Türkçeye uyarlanan Serbest Zaman Doyum Ölçeği kullanılmıştır. Yüz yüze görüşme tekniği ile elde edilen anketler; Pearson Korelasyon ve Regresyon analizleriyle çözümlenmiştir. Verilerin çözümlenmesinde ise bağımsız gruplar t-testi, Anova, Pearson Korelasyon ve Regresyon analizleri kullanılarak yapılmıştır. Bunun sonucunda fitness merkezlerine üye olan bireylerin boş zaman ilgilenimi ile serbest zaman doyumu arasındaki ilişkinin pozitif yönde ve anlamlı olduğu tespit edilmiştir. Boş zaman ilgileniminin serbest zaman doyumu üzerinde öngörücü bir güce sahip olduğu ortaya konulmuştur. Nitekim boş zaman ilgilenimin serbest zaman doyumunu arttırdığı belirlenmiştir. Sonuç olarak fitness merkezlerine üye olan bireylerin boş zaman ilgilenimlerinin olumlu yönde olması bireylerin serbest zaman kullanım zamanlarında doyumun da beraberinde arttığı görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Rekreasyon, egzersiz, fitness katılımcısı, belediye

Destekleyen Kurum

marmara üniversitesi

Teşekkür

Katkılarınız için teşekkür ederim.

The Relationship Between Leisure Satisfaction with The Leisure Involvement: IBB Sample

Öz

The purpose of this study was to reveal the relationship between leisure time involvement and leisure satisfactions of individuals who are members of fitness centers within the body of Istanbul Metropolitan Municipality. Relational survey model, one of the quantitative research approaches, was used in the research. The sample of the research consisted of 389 people, 214 women and 175 men, who were selected by quota sampling method, and received service in IBB fitness centers. In addition to the personal information form, Leisure Involvement Scale developed by Jung (2007) and adapted into Turkish by Yetim (2014) and Leisure Time Satisfaction Scale developed by Beard and Ragheb (1980) and adapted into Turkish by Gökçe and Orhan (2011) were used as data collection tools. Surveys obtained face-to-face. It was analyzed by Pearson Correlation and Regression analysis. In the analysis of the data, independent groups t-test, Anova, Pearson Correlation and Regression analyzes were used. As a result, it has been determined that the relationship between leisure time involvement and leisure satisfaction of individuals who are members of fitness centers was positive and significant. It has been revealed that leisure involvement had a predictive power on leisure satisfaction. It determined that leisure time involvement increases leisure satisfaction. As a result, it was observed that the leisure time involvement of the individuals who are members of the fitness centers were positive, and the satisfaction in the leisure use of the individuals increases along with it.

Anahtar Kelimeler

Recreation, exercise, fitness participant, municipality

Kaynakça

• Alpullu A., & Yılgın A. (2019). Leisure time management in Marmara University and Kilis 7 Aralık University students training in sports sciences. Turkish Journal of Sport and Exercise, 21(1), 123-124. https://doi.org/10.15314/tsed.532245
• Arslan, S. (2013). Serbest zaman-rekreasyon ve serbest zaman eğitimi. Nobel Akademik Yayıncılık.
• Beard, J. G., & Ragheb, M. G. (1980). Measuring leisure satisfaction. Journal of leisure Research, 12(1), 20-33. https://doi.org/10.1080/00222216.1980.11969416
• Bozdal, Ö. (2020). Üniversite öğrencilerinin boş zaman etkinliklerine katılım düzeylerinin boş zaman ve yaşam tatminlerine etkisi. Batman Üniversitesi, Türkiye Bilimsel Araştırmalar Dergisi, 5(2), 221-222.
• Burnkrant, R. E., & Sawyer, A. G. (1983). Effects of involvement and message content on information-processing intensity. Information Processing Research in Advertising, 12(2), 46-64.
• Chang, Y.C, Yeh, T.M, Pai, F.Y., & Huang, T.P. (2018). Sport activity for health! The effects of karate participants’ involvement, perceived value, and leisure benefits on recommendation intention. International Journal of Environmental Research and Public Health, 15(5), 953. https://doi.org/10.3390/ijerph15050953
• Chen, Y.C., Li, R.H., & Chen, S.H. (2013). Relationships among adolescents’ leisure motivation, leisure involvement, and leisure satisfaction: A structural equation model. Social Indicators Research, 110(3), 1187-1199. https://doi.org/10.1007/s11205-011-9979-2
• Coleman, D. (1993). Leisure based social support, leisure dispositions and health. Journal of Leisure Research, 25(4), 350-361. https://doi.org/10.1080/00222216.1993.11969933
• Colton, J. W. (1995). The benefits of outdoor recreation: Exploring the benefits of wilderness river rafting. [Master’s Thesis]. University of Alberta Department of Geography Edmonton, 8-10. https://doi.org/10.7939/R31R6N523
• Compton, D. M., & Hormachea, C. R. (1979). Facilitating leisure development of inmates in local and county jails. Correctional Recreation Project, Center for Public Affairs, Virginia Commonwealth University.
• Çelik, G. (2011). Kamu kuruluşlarında çalışan engelli bireylerin serbest zaman engellerinin ve tatmin düzeylerinin incelenmesi [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Akdeniz Üniversitesi.
• Çevik, A., Özmaden M., Tezcan E., & Dokuzoğlu G. (2021). Öğretmenlerin serbest zaman ilgilenimlerinin yaşam doyumları üzerindeki etkisinin incelenmesi. Gümüşhane Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Dergisi, 10(1), 784-790. https://doi.org/10.37989/gumussagbil.1003895
• Decloe, M.D., Kaczynski, A.T., & Havitz, M.E. (2009). Social participation, flow and situational ınvolvement in recreational physical activity. Journal of Leisure Research, 41(1), 73-90. https://doi.org/10.1080/00222216.2009.11950160
• George, D. & Mallery, M. (2019). SPSS for windows step by step: A simple study guide and reference, 17.0 update, 10/e. Pearson Education India.
• Gürbüz, S. & Şahin, F. (2016). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri. Seçkin Yayıncılık.
• Gökçe, H. & Orhan, K. (2011). Serbest zaman doyum ölçeğinin türkçe geçerlik ve güvenirlik çalışması. Spor Bilimleri Dergisi, 22(4), 139-145.
• Havitz, M.E., & Dimanche, F. (1999). Leisure involvement revisited: Drive properties and paradoxes. Journal of Leisure Research, 31(2), 122-149. https://doi.org/10.1080/00222216.1999.11949854
• Henderson, K. (2010). Leisure studies in the 21st century: The sky is falling?. Leisure Sciences: An Interdisciplinary Journal, 32(4), 391-400. https://doi.org/10.1080/01490400.2010.488614
• Jamrozy, U., Backman, S.J. & Backman, K.F. (1996). Involvement and opinion leadership in tourism. Annas of Tourism Research, 23(4), 908-924.
• Jung, G.M. (2007). Structural equation modeling between leisure involvement, consumer satisfaction, and behavioral loyalty in fitness centers in Taiwan [Unpublished dissertation]. United States Sports Academy.
• Karaca, A.A. (2015). Serbest zaman katılımı, psikolojik iyi olma ve serbest zaman engelleri ile baş etme stratejilerinin üniversite öğrencileri üzerinde incelenmesi [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Akdeniz Üniversitesi.
• Karasar, N. (2018). Bilimsel araştırma yöntemleri: Kavramlar, ilkeler ve teknikler. Nobel Yayın Dağıtım.
• Kerstetter, D.L., & Kovich, G.M. (1997). An involvement profile of division I women’s basketball spectators. Journal of Sport Management, 11(3), 234-249. https://doi.org/10.1123/jsm.11.3.234
• Konter, E. (2013). Eylemde bulunan bir varlık olarak insan neden oynar? Bassaray Matbaası.
• Lee, D., & Trail, G. (2011). The influence of personal values and goals on cognitive and behavioral involvement in sport. Journal of Sport Management, 25(6), 593-605. https://doi.org/10.1123/jsm.25.6.593
• Mitchell, A. A. (1979). Involvement: a potentially important mediator of consumer behavior. ACR North American Advances, 191-196.
• Öztürk, Y., & Seyhan, K. (2005). Konaklama işletmelerinde sunulan hizmet kalitesinin artırılmasında işgören eğitiminin yeri ve önemi. Gazi Üniversitesi Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, (1), 121-140.
• Philipp, S.F. (1997) Race, gender, and leisure benefits. Leisure Sciences, 19(3), 191-207.
• Uslu, A. (2022). Spor Yöneticilerinde liderlik ve yönetim. Gazi kitabevi.
• Wiley, C.G.E., Shaw, S.M., & Havitz, M.E. (2000). Men’s and women’s involvement in sports: An examination of the gendered aspects of leisure involvement. Leisure Sciences: An Interdisciplinary Journal. 22(1), 19-31. https://doi.org/10.1080/014904000272939
• Yetim, G. (2014). Boş zaman ilgileniminin boş zaman tatmini ve sadakati üzerine etkisi: Eskişehir'deki fitness merkezleri üzerine araştırma [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Anadolu Üniversitesi.
• Yoon, K. J. (2018). The satisfaction of leisure activities of pre-school teachers on teacher efficacy and teacher satisfaction. The Korea Entertainment Industry Association Journal, 12(6), 119-134.