The cloven hoofed mammals Artiodactyla: Mammalia in Bolu/Turkey province

Year 2018, Volume: 11 Issue: 1, 35 - 39, 01.01.2018

Serdar Gözütok Akif Keten

Abstract

Identification of species of wild animals and their introduction of home range areas constitute the first stage of wildlife management. The aim of the current study was to determine the cloven hoofed Artiodactyla mammals, and temporal and spatial distribution of their in Bolu province. The species were identified in a total of 94 sampling points, including 14 points in 2013, 2 points in 2015 and 77 points in 2016. The observation was used by wildlife camera traps and direct or indirect tracks methods in the sampling areas. We obtained the results for three species Wild boar, roe deer and red deer from Artiodactyla order with the direct or indirect observation methods in 59 sampling points. A total of 149 specimens were counted by wildlife camera traps in 32 sampling areas. The most common species is wild boar. The species are defined generally in coniferous forest areas. For sustainable wildlife management, it will be useful to identify of the species in habitats, and periodically monitoring of their

Keywords

wild boar, roe deer, red deer, wildlife trap camera, forest

Bolu ili çift toynaklı Artiodactyla:Mammalia memeli türleri

Abstract

Yaban hayvanlarının türlerinin belirlenmesi ve yayılış alanlarının ortaya konulması yaban hayatı yönetiminin ilk aşamasını oluşturmaktadır. Bu çalışma Bolu ilindeki çift toynaklı Artiodactyla memeli türlerinin belirlenmesi zamansal ve mekansal bilgilerinin ortaya konulması için yapılmıştır. Bolu ili genelinde 2013 yılında 14, 2015 yılında 2 ve 2016 yıllarında 78 nokta olmak üzere toplam 94 noktada çift toynaklı memeli türü belirlenmiştir. Örnekleme yapılan noktalarda doğrudan, dolaylı iz, dışkı, yiyinti vb. ve fotokapanlarla gözlem yapılmıştır. Çift toynaklı takımından 3 türe ait Yaban domuzu, karaca ve kızıl geyik doğrudan ve dolaylı gözlemlerle 59 noktada bulgular elde edilmiştir. Fotokapanlarla 32 noktada toplam 149 birey sayılmıştır. En yaygın ve sık görülen tür yaban domuzudur. Çift toynaklı türler daha çok ibreli orman alanlarında tespit edilmiştir. Sürdürülebilir yönetim için türlerin yaşam alanlarının ortaya konması ve periyodik olarak izlenmesi faydalı olacaktır

Keywords

yaban domuzu, karaca, kızıl geyik, fotokapan, orman

References

• Aksan, Ş., Oğurlu, İ., Özdemir, İ. (2008). Using of track and sings in wildlife inventory: a case study from Gölcük- (Isparta) National Park. Biological Diversity and Conservation, 6(2): 188-206
• Anonim. (2014). T.C. Bolu Valiliği Çevre ve Şehircilik İl Müdürlüğü Bolu ili 2014 yılı Çevre Durum Raporu . ÇED Hizmetleri ve Çevre İzinleri Şube Müdürlüğü 1-116.
• Ballari, S. A., Barrios‐García, M. N. (2014). A review of wild boar Sus scrofa diet and factors affecting food selection in native and introduced ranges. Mammal Review, 44(2): 124-134.
• Başkaya, Ş. 1998. Türkiye’nin Av ve Yaban Hayatı Kapasitesi, Av Tutkusu Dergisi Yıl 1, Sayı 9, 12-13s., İzmir.
• Beskardes, V., Yilmaz, E., Oymen, T. (2010). Evaluation on management of wild boar (Sus scrofa L.) population in Bolu-Sazakici hunting ground. Journal of Environmental Biology, 31: 207-212
• Beskardes, V. 2016. Yedigöller yaban hayatı geliştirme sahasındaki iri cüsseli memeli hayvanlar ve sonbahar dönemi habitat tercihleri. Düzce Orman Fakültesi Ormancılık Dergisi, 12(1): 137-144
• Beşkardeş, V., Arslangündoğdu, Z., Hizal, E. (2013). Karaca (Capreolus capreolus L.,1758)’ların Türkiye’deki Popülasyonu ve Gelecekleri, In: Naskali, E.G.; Demir, E., (Eds.), Geyik Kitabı, Kitapevi, İstanbul, ss.321-334.
• Beşkardeş, V., Keten, A., Arslangündoğdu, Z. (2008). Karacaların (Capreolus capreolus L., 1758) Türkiye’nin yaban hayatı açısından önemi. Journal of the Faculty of Forestry Istanbul University| İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 58(2), 15-22.
• Çanakçıoğlu, H., Mol, T. (1996). Yaban Hayvanları Bilgisi, İ.Ü yayın no : 3948, O.F. yayın no : 440, ISBN 975-404- 424- 4, İstanbul, 550s.
• Forsyth, D. M., Coomes, D. A., Nugent, G., Hall, G. M. J. (2002). Diet and diet preferences of introduced ungulates (Order: Artiodactyla) in New Zealand. New Zealand Journal of Zoology, 29(4): 323-343.
• Hızal, E. (2008). Kapıdağ Yarımadası Memeli (Mammalia) Faunası. Uluslararası Bartın Orman Fakültesi Dergisi, 10(14): 22-32
• Keten, A. (2017). Distribution and habitat preference of roe deer (Capreolus capreolus L.) in Düzce Province of Turkey. Journal of the Faculty of Forestry Istanbul University, DOI: http://dx.doi.org/10.17099/jffiu.89577
• Mellanby, K. (1968). The effects of some mammals and birds on regeneration of oak. Journal of applied Ecology 5(2): 359-366.
• Mohr, D., Cohnstaedt, L.W., Topp, W. (2005). Wild boar and red deer affect soil nutrients and soil biota in steep oak stands of the Eifel. Soil Biology and Biochemistry 37(4): 693-700.
• Naiboğlu, M., Keten, A. (2016). Bolu-Yedigöller Yaban Hayatı Geliştirme Sahası’nda saf meşe meşceresinde fotokapanla tespit edilen memeli türler. Ormancılık Araştırma Dergisi, 1(3 A): 62-68.
• Özkazanç, N. K. (2012). Sökü Yaban Hayatı Koruma Alanı’nda Tespit Edilen Büyük Memeli Hayvanlar. Uluslararası Bartın Orman Fakültesi Dergisi, 14(21): 92-99.
• Roberts, N. J. (2011). Investigation into survey techniques of large mammals: surveyor competence and camera- trapping vs. transect-sampling. Bioscience Horizons, 4(1): 40-49
• Saunders, G., McLeod, S. (1999). Predicting home range size from the body mass or population densities of feral pigs, Sus scrofa (Artiodactyla: Suidae). Australian Journal of Ecology, 24(5), 538-543.
• Schaller, M. J. (2000). Evaluation of Wildlife Damage in Germany. Proceedings of the Third NWRC Special Symposium August 1-3, 2000 Fort Collins, CO, 123-126p.
• Tufto, J., Andersen, R., Linnell, J. (1996). Habitat use and ecological correlates of home range size in a small cervid: the roe deer. Journal of Animal Ecology, 715-724.