Muğla İli Dalaman ve Ortaca ilçelerinin geofit florası

Year 2019, Volume: 12 Issue: 1, 39 - 49, 15.04.2019

Aydın Öz , Hasan Akan

Abstract

Bu çalışma, Muğla İli Dalaman ve Ortaca ilçelerinin geofit florasını tespit etmek amacıyla 2017-2018 yıllarında yapılmıştır. Çalışma alanı Muğla il sınırları içinde olup Davis’in kullandığı kareleme sistemine göre C2 karesine girmektedir. Çalışma alanından toplanan 139 bitki örneğinden 13 familyaya ait 38 cins ve 84 takson saptanmıştır. Bu taksonlardan 5 (% 5.9)’i endemiktir. En fazla taksona sahip familyalar Orchidaceae 33 (% 39.2), Asparagaceae 13 (% 15.5) ve Amaryllidaceae 9 (%10.7) taksondur. Bitkilerin fitocoğrafik bölgelere dağılımında, Akdeniz elementleri 46 (% 54.8) ile ilk sırada gelmektedir. Doğu Akdeniz elementleri 29 (%34.5), geniş yayılışlı veya fitocoğrafik bölgesi bilinmeyen elementler ise 9 (%10.7)’dır. Bitkilerin %72.4’ü ilkbahar, %12.6’sı kış, %9.1’i sonbahar ve %6.9’u yaz aylarında çiçeklenir.

Keywords

Muğla, Dalaman, Ortaca, geofit, flora

The geophyte flora of Dalaman and Ortaca districts of Muğla/Turkey province

Abstract

This research was carried out to determine the geophyte flora of districts Dalaman and Ortaca in Muğla between the years 2017 and 2018.Within the boundaries of Muğla, research are takes parts into C2 square according to the Davis system. From 139 plant samples collected from the research area, 38 genera belonging to 13 families and 84 taxa have been identified. Five taxa are (5.9%) endemics. The families that having the largest taxa are Orchidaceae 33 (39.2%), Asparagaceae 13 (15.5%) and Amaryllidaceae 9 (10.7%). In terms of distribution of the plants in the phytogeographic regions, Mediterranean elements take parts on the top with 46 (54.8%). East Mediterranean elements are 29 (34.5%), widespread or unknown elements are 9 (10.7%). 72.4% of plants bring into blossom in spring months, winter months 12.6%, 9.1% autumn months and 6.9% of these plants in summer months.

Keywords

Muğla, Dalaman, Ortaca, geophyte, flora

References

• Canan, A. V. C. U., Selami Selvi, and Fatih SATIL ((2016). Katran Dağı (Bayramiç/Çanakkale) ve Çevresinde Yayılış Gösteren Geofit Bitkiler ve Ekolojik Özellikleri. Iğdır Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi 6 (3): 9-16.
• Demir, S.C., Eker, I. (2015). Petaloid monocotyledonous flora of Bolu including annotations on critical petaloid geophytes of Turkey. Pegem Akademi, Ankara, 80p.
• Mammadov, R., Sahranç, B. (2003). Muğla İl Merkezinde Sonbaharda Tespit Edilen Bazı Geofitler. Ekoloji, 12 (48):13-18.
• Yüzbaşıoğlu, S., Varol, Ö. (2004). A new autumn-flowering Crocus from SW Turkey. The Plantsman, 104-106,
• Varol, Ö. (2004). Muğla ili geofitleri üzerine araştırmalar. Muğla üniversitesi araştırma fonu projesi No:2000-4 Muğla üniversitesi yayınları:56, Muğla.
• Varol, Ö., Agamirov, U., Mammadov, R., Kaya, E., (2005). Muğla ili çevresinin endemik geofit bitki türleri. Bitkilerin İntroduksiyası ve İklimleştirilmesi V, 21-37, Azerbaycan.
• Varol, Ö. (2005). Merendera figlalii (Colchicaceae), a new species from southwestern Anatolia, Turkey. Belgian Journal of Botany, 138 (1), 89-92.
• Varol, Ö. (2005). Ornithogalum mekselinae (Liliaceae), a new species from south-western Anatolia, Turkey.Nordic J of Botany 23 (5): 607-609.
• Sahranç, B., Mammadov, R., Makasçı, A. (2005). Muğla Şehir Merkezinin Orchis L. Türlerinin Ekolojik Özellikleri ve Korunması. Afyon Kocatepe Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü dergisi, 5 (1, 2): 37-46.
• Varol, O., Mammadov R. (2006). Some geophytes of Muğla vilayet (SW Turkey) and proposals on their conservation. Botanic Journal Russian Academy, 91 (2) 235-243.
• Satıl, F., S. Selvi. (2007). Anatomical and Ecological Studies on Some Crocus L. Taxa (Iridaceae) from the West Part of Turkey. Acta Botanica Croatica, 66 (1):25-33.
• Tekşen, M., Aytaç, Z. (2011). The revision of the genus Fritillaria L. ( Liliaceae) in the Mediterranean region (Turkey). Turkish Journal of Botany, 35: 447-478.
• Koyuncu, Mehmet, and Şevket ALP. New geophyte taxa described from Turkey at last decade. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tarım Bilimleri Dergisi, 24.1 (2014): 101-110.
• Öz, A. (2015). Ortaca'nın Orkide ve Zambakları. Esin Basımevi, Muğla.
• Demirelma, H., Ertuğrul, K. (2016). The geophytes of the region between Derebucak (Konya/Turkey)–Ibradı and Cevizli (Antalya/Turkey). Biological Diversity and Conservation, 9/3 (2016) 52-57.
• Akbaş, K., Varol, Ö. (2017). Bozburun Yarımadası’nın Geofitleri. Iğdır Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 7 (2): 73-81.
• Davis, P.H., Coode, M.J.E., Cullen, J. (1965). Flora of Turkey and The East Aegean Islands. Vol. 1, Edinburgh: University Press, Edinburgh, UK. 567p.
• Davis, P.H.(ed). (1984). Flora of Turkey and the East Aegean Islands. Vol. 8, Edinburgh University Press.
• Güner, A., Aslan, S., Ekim, T., Vural, M., Babaç, M.T. (2012). Türkiye Bitkileri Listesi (Damarlı Bitkiler). İstanbul: Flora Araştırmaları Derneği ve Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi Yayını.
• Ekim, T., Koyuncu, M., Vural, M., Duman, H., Aytaç, Z., Adıgüzel, N. (2000). Türkiye Bitkileri Kırmızı Kitabı. Türkiye tabiatını koruma derneği ve Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi yayını, Ankara. 45s.
• Şahin, O., Bürün, B. (2010). Cyclamen alpinum (Hort. Dammann ex Sprenger, 1892)’un morfolojisi, ekolojisi ve sitolojisi. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Fen Dergisi (E-Dergi), 5 (1): 5-15.