Farklı Ham Sığır Gübresi/Mezbaha Atıkları Karışım Oranlarının Biyogaz Üretimi Üzerindeki Etkisinin Araştırılması

Yıl 2018, , 11 - 21, 29.06.2018

Halil Şenol , Emre Aşkın Elibol , Ünsal Açıkel , Ali Yalçın

https://doi.org/10.17798/bitlisfen.361801

Cited By: 1

Öz

Yapılan
çalışmada organik atık olan mezbaha atıkları ve sığır gübresi karışımlarından
anaerobik fermantasyon ile biyogaz üretilmiştir. Mezbaha atıkları olarak sığır
mezbahası atıkları kullanılmıştır. Bu atıklardan kalın bağırsak alınmıştır.
Sığır gübresi olarak bütün proseslerde taze sığır gübresi kullanılmıştır. Taze
sığır gübresinin kullanılmasının sebebi ise sığır atığında anaerobik mezofilik
bakterilerin mevcut aktif durumda olmasıdır.

Deneyler
500 ml lik kesikli olarak çalıştırılan nuçe erlenlerinde gerçekleşmiştir.
Çalışma sıcaklığı olarak oda sıcaklığı (yaklaşık 23 ⁰C) ve 40 ⁰C
de ayrı ayrı çalışılmıştır seçilmiştir. Anaerobik fermanatasyon işlemlerinden
önce taze sığır gübresi ve mezbaha atıklarına kuru madde ve uçucu organik madde
miktarı tayini yapılmıştır. Biyogaz üretimi sadece sığır atığından, mezbaha
atıklarından ve hem sığır hemde mezbaha atıkalrı karışımlarından üretilmiştir.
Anaerobik fermantasyonda gerçekleşen mezbaha atıkları/sığır gübresi karışım
oranları 1:0, 1:1, 2:1, 1:2, 0:1 olarak belirlenmiştir. Deneyler 3 katlı olarak
yürütülmüştür. En fazla biyogaz üretimi 353 ml/g_{toplam katı madde} olarak
1:2 karışım oranları olan reaktörde ölçülmüştür. Metan oranı ise hacimsel
olarak % 59 olarak ölçülmüştür. Aynı reaktörde ise toplam KOİ giderimi % 48,45
olarak bulunmuştur. Yapılan bu çalışma sonucunda sığır gübresi ve mezbaha
atıklarının iyi bir karışım olabileceği deneysel olarak ispatlanmıştır.

 

Anahtar Kelimeler

biyogaz, mezbaha atıkları, sığır gübresi

Kaynakça

• 1. Tüter B., 2007. Alternatif yakıtların dizel motorlarda kullanımı teknik ve ekonomik analizi, Yıldız Teknik Üniversitesi, Yüksek lisans tezi, İstanbul.
• 2. İ. Demir ve İ Öztürk, ‘’Havasız Çamur Yataklı Reaktörlerin Kinetik Modellenmesi’’ 5.Çevre Bilimleri ve Teknolojisi Kongresi. Çevre Gen.Müd. ve Çukurova Üniversitesi, Adana, 1989.
• 3. Jorach, R., Enderle, C., Decker, R., 1997. Development of low – NOx truck hydrogen engine with high specific power output, Int. J. of Hydrogen Energy, 22 (4) : 423- 427.
• 4. Batmaz, İ., 2007. Buji ateşlemeli motorlarda yakıta hidrojen ilavesinin motor performansına ve egzoz emisyonlarına etkisinin deneysel analizi, Gazi Üniv. Müh.Mim. Fak. Der. Ankara, Cilt 22, No 1.
• 5. Koçar G., Eryaşar A., Ersöz Ö., Arıcı Ş., Durmuş A. 2010. Biyogaz teknolojileri, Ege Üniversitesi Basımevi, İzmir.
• 6. M. Öztürk, ‘’Hayvan Gübresinden Biyogaz Üretimi’’, Çevre ve Orman Bakanlığı, Ankara, 2005.
• 7. W. Kossmann, U. Pönitz, Biogas Digest, ‘’Biogas Basics Volume I, Informationand Advisory Service on Appropriate Technology (ISAT)’’, GATE in DeutscheGesellschaft für Technische Zusammenarbeit (GTZ), GmbH, Eschborn, FederalRepublic of Germany. 1999.
• 8. Elibol, E.A.,2017, ‘’Gözenekli Düz Bir Yüzeye Çarpan Jetin Sayisal Olarak İncelenmesi’’ Yüksek lisans tezi, Makina Mühendisliği Anabilim Dalı, Gazi üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• 9. Jalilnejad K., Amani J., 2017. CFD modeling of formaldehyde biodegradation in an immobilized cellbioreactor with disc-shaped Kissiris support’’. Biochemical Engineering Journal 122 (2017) 47–59.
• 10. Xuan J., Michael K.H., Leung, D., Dennis Y.C., Leung, A., Meng N., 2009.’’ Integrating chemical kinetics with CFD modeling for autothermal reforming of biogas’’,İnternational journal of hydrogen energy,34, 9076-9086.
• 11. Jingquing, Y., Dong, L., Yongming, S., Guohui, W., Zhenhong, Y., Feng, Z., Yao, W., 2013. ‘’Improved biogas production from rice stra by co-digestion ith kitchen and pig manure’’, Waste Management, 33, 2653-2658.
• 12. Standard Methods for the examination of water and wastewater, 21st Edition,APHA, AWWA, WEF 2540 G, 2005.
• 13. İnal, A., Sözüdoğru, S., Erden, D., 1996. ‘’ Tavuk Gübresinin içeriği ve Gübre Değeri’’, Tarım Bilimlerı Dergisi, 2 (3) 45-50.
• 14. Dianni, M., 2016. ‘’ İnsan ve hayvan sağlığı açısından risk oluşturan enterokokal biyofilm yapısının doğası’’ , ‘’Türk Hijyen ve Deneysel Biyoloji Dergisi’’, 73, 71-80.
• 15. Samsunlu, A., (2005). Çevre Mühendisliği Kimyası, Birsen Yayınevi.