Mermer Tozu Atığı Ve Silis Dumanının Betonun Karbonatlaşmasına Etkisinin Araştırılması

Yıl 2016, Cilt: 5 Sayı: 2, 0 - 0, 27.12.2016

Cuma Kara , Salih Yazıcıoğlu

Öz

Bu çalışmanın amacı; farklı oranlarda MT atığı ikame edilerek üretilmiş betonlarda karbonatlaşma sonucu meydana gelen fiziksel ve mekanik değişimi belirlemektir. Çalışma sürecinde kırma taş agrega, CEM I 42,5 R çimentosu, su, süper akışkanlaştırıcı, mermer tozu ve silis dumanı kullanılmıştır. % 5, % 10, % 15 mermer tozu (MT) ikameli, % 10 silis dumanı (SD) ikameli, % 5 MT + % 10 SD, % 10 MT + % 10 SD, % 15 MT + % 10 SD ikameli ve referans (katkısız) olmak üzere aynı çökme değerine sahip sekiz tip C30 sınıfı beton üretilmiştir. Her bir katkı oranı için 3 adet 100x100x400 mm boyutlarında prizmatik, 100x100x100 mm boyutlarında altı adet küp numune hazırlanmıştır. Prizmatik betonlara 28 gün su kürü uygulanmıştır. 28. gün havuzdan çıkarılan kiriş beton örnekleri 56 gün süresince karbonatlaşma tankında bekletilmiştir.  Tanktan çıkarılan örnekler üzerinde eğilme dayanımı gerçekleştirilmiş ve karbonatlaşma derinliği ölçülmüştür. Beton örnekleri 100x100x100 mm boyutlarına getirilerek, üzerlerinde kapiler su emme ve ultrases geçiş hızı ölçümleri yapılmıştır. 3 örnek üzerinde basınç dayanımı, diğer 3 örnek üzerinde ise aşınma dayanımı deneyleri gerçekleştirilmiştir. Karbonatlaşma uygulanmamış betonlar üzerinde kapiler su emme, ultrases geçiş hızı, basınç dayanımı ve aşınma dayanımı deneyleri gerçekleştirilmiştir. Karbonatlaşmaya maruz bırakılan örnekler ile diğer örnekler karşılaştırılmıştır.

Sonuç olarak, farklı oranlarda MT, SD ve MT + SD içeren beton örneklerinde karbonatlaşma derinliği arttıkça; ultrases hızı değerlerinin arttığı, kapilarite katsayılarının azaldığı, aşınma miktarının düştüğü ve basınç dayanımının arttığı belirlenmiştir.

Kaynakça

• Massazza, F. 2005. Betonun Dayanımı ve Yapıların Hizmet Ömrü: İki, Çözülebilir Sorun, Hazır Beton Dergisi, 42-56 s.
• Gönen, T., Yazıcıoğlu, S. 2004. Farklı Nem Ortamlarındaki Betonlarda Karbonatlaşma Gelişimi, Fırat Üniversitesi Fen ve Mühendislik Bilimleri Dergisi, 16(2): 367-373.
• Yalçın, H., Gürü, M. 2006. Çimento ve Beton, Palme Yayıncılık, 216s. ISBN: 9944-341-16-9, Ankara.
• Newman, J., Choo, B. S. 2003. Advanced Concrete Tecnology Concrete Properties, Butterworth-Heinemann Press, ISBN: 07506-5104-0, 8-17 s.
• Betonda Karbonatlaşma 2011. http://www.theconstructioncivil.com/2010/02/concrete-carbonation.html (Erişim tarihi: 02.06.2012).
• Talukdar, S., Banthia, N. 2013. Carbonation In Concrete Infrastructure In The Context Of Global Climate Change: Development Of A Service Lifespan Model, Construction and Building Materials, 40, 775–782.
• Jiang, L., Lin, B., Cai, Y. 2000. A Model For Predicting Carbonation Of High-Volume Fly Ash Concrete, Cement and Concrete Research, 30, 699-702.
• Erdoğan, T.Y. 2003. Beton, ODTÜ Geliştirme Vakfı Yayını, 191-502-518s. Ankara.
• Şimşek, O. 2009. Beton ve Beton Teknolojisi, Seçkin yayıncılık, 113-119,153 s. Ankara.
• TS 3530 EN 933-1. 1999. Agregaların Geometrik Özellikleri İçin Deneyler Bölüm 1: Tane Büyüklüğü Dağılımı Tayini - Eleme Metodu, Türk Standartları Enstitüsü, Ankara.
• TS 706 EN 12620+A1. 2009. “Beton agregaları”, Türk Standartları Enstitüsü, Ankara.
• TS 802. 1985. Beton Karışımı Hesap Esasları, Türk Standartları Enstitüsü, Ankara.
• TS 1247. 1984. Beton Yapım, Döküm Ve Bakım Kuralları (Normal Hava Koşullarında), Türk Standartları Enstitüsü, Ankara.
• TS EN 12350-2. 2002. Beton- Taze Beton Deneyleri- Bölüm 2: Çökme (Slamp) Deneyi, Türk Standartları Enstitüsü, Ankara.
• BS EN 13293. 2004. Products And Systems For The Protectgion And Repair Of Concrete Structures-Test Methods-Determination Of Resistance To Carbonation.
• Yazıcıoğlu, S., Demirel, B., Gönen, T., Özer, Ş. 2012. Farklı Tip Çimentoların Betonun Karbonatlaşmasına Etkisi, SDU International Technologic Science, 4(3): 112-120.
• TS EN 12390-5. 2002. Beton-Sertleşmiş Beton Deneyleri Bölüm 5: Deney Numunelerinin Eğilme Dayanımının Tayini, Türk Standartları Enstitüsü, Ankara.
• ASTM C 597. 2002. “Standard Test Method for Pulse Velocity Through Concrete, American Society For Testing And Materials, USA.
• TS EN 772-11. 2002. Kâgir Birimler - Deney Metotları - Bölüm 11: Betondan, Yapay Ve Doğal Taştan Yapılmış Kâgir Birimlerde Kapiler Su Emme Ve Kil Kâgir Birimlerde İlk Su Emme Hızının Tayini, Türk Standartları Enstitüsü, Ankara.
• ASTM C 944. 1999. Standard test methot for abrasion resistance of concrete or mortar surfaces by the rotating-cutter method, American Society For Testing And Materials, USA.
• TS EN 12390-3. 2003. Beton - Sertleşmiş Beton Deneyleri - Bölüm 3: Deney Numunelerinde Basınç Dayanımının Tayini, Türk Standartları Enstitüsü, Ankara.
• Yeğinobalı, A. 2009. Silis Dumanı ve Çimento ile Betonda Kullanımı, Türkiye Çimento Müstahsilleri Birliği, 27-36 s. Ankara.
• Özcan, F. 2005. Silis Dumanı İçeren Harç Ve Betonların Özellikleri Ve Hızlandırılmış Kür İle Dayanım Tahmini, Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü İnşaat Mühendisliği ABD, Doktora tezi, Adana.