Eğitimde Zihinsel Bağımsızlık

Yıl 2012, Cilt: 1 Sayı: 1, 3 - 21, 08.06.2013

Prof. Dr. Firdevs Güneş

Öz

Zihinsel bağımsızlık, günümüz eğitim dünyasında hızla yayılan ve geleceğin bireylerine öğretilmesi zorunlu görülen önemli becerilerin başında gelmektedir. Bu beceriyle öğrencilerin öğrenme sürecinde bağımsız olmaları ve kendilerini geliştirmeleri amaçlanmaktadır. Bu amaçla öğrencilere öğrenme sorumluluğunu üstlenme, girişimci olma, kendi kararlarını verme ve kendini yönetme gibi görevler yüklenmektedir. Sorumluluk becerisi için amaç belirleme, uygun yöntem ve teknikleri seçme, kendini değerlendirme gibi etkinlikler önerilmektedir. Kendini yönetme becerisi, öğrencinin duygu ve düşüncelerine, giderek zihnine egemen olmayı öğrenmesini, inançları, değer yargıları ve çıkarımları üzerinde mantıklı bir kontrole sahip olmasını gerektirmektedir. Bunun için eğitim programları ve uygulamalarında zihinsel bağımsızlık becerilerine yer verilmeli, erken yaşlardan itibaren öğrencilerde sorumluluk alma, kendini yönetme ve haklarını savunma becerileri geliştirilmelidir. Zihinsel bağımsızlık becerilerini geliştirmek zor ve uzun bir süreçtir. Öğrenciye bilgi aktararak gerçekleştirilemez. Tam tersine öğrencinin yaşayarak öğrenmesi ve çeşitli durumlarda uygulayarak geliştirmesi gerekmektedir. Bu süreçte bilgi değil beceri öğretimine ağırlık verilmeli, beceriler bütün derslere yayılmalı, çeşitli etkinlikler yapılmalı ve kişisel deneyimler geliştirilmelidir. Bu çalışmalara okul öncesinden itibaren başlanmalıdır. Önce fiziksel bağımsızlık üzerinde durulmalı, ardından duygusal bağımsızlığa geçilmelidir. Duygusal bağımsızlığı geliştirmeden zihinsel bağımsızlığa ulaşmak güç olmaktadır. Zihinsel bağımsızlığı geliştirme sürecinde öğretmen, öğrenci ve çevreden gelen engellere de dikkat edilmeli, bu konuda öğretmen ve veliye yönelik eğitici çalışmalar yapılmalıdır. Böylece öğrenen, gelişen, zihnine egemen, kendini yöneten ve ülkemizin geleceğine yön veren bireyler yetiştirilmelidir.

Anahtar Kelimeler

eğitim, sorumluluk, zihinsel bağımsızlık

Mental Independence In Education

Öz

Intellectual independence, quickly spread to the world of education today and
tomorrow is one of the important skills in compulsory teaching of members. This is intended to improve
their skills and be independent in the learning process of students.For this purpose, to become an
entrepreneur, responsibility for learning and self-management tasks such as making their own decisions
is installed to the students. For the goal of setting skills, selection of appropriate methods and techniques,
such as self-assessment activities are recommended. Self-management skills requires that the student's
feelings and thoughts, gradually learning to dominate their minds, beliefs, value judgments need have
control over the logical. To do this, to take responsibility in students from an early age, to developed the
skills to manage and defend the rights. training programs, and practices in the mental skills of
independence should be given, To develop the mental skills of independence is very difficult and a long
process. It can not be performed by transferring information to the student. On the contrary, the student
needs to improve living to learn and apply a variety of situations. This process should concentrate on
teaching skills, not knowledge, skills, stretch all the classes, a variety of events and personal experiences
should be developed. These studies should be initiated from the pre-school. First of physical
independence avoided and emotional independence should be followed. Emotional independence is
difficult to achieve independence in mental development. Mental independence, the process of
developing teachers, students and the obstacles in the environment should be considered, for parents,
teachers and educational work should be done in this regard. 

Anahtar Kelimeler

education, responsibility, mental independence

Kaynakça

• Bayle, G.A. ve Dilax, M. R. (2012). Autonomie et individualisation. Paris : Université Pierre et Marie Curie.
• Basque, J. (1999). L’İnfluence du Béhaviorisme, du Cognitivisme et du Constructivisme sur le Design Pédagogique., Montréal.: Actes du XIIe Colloque du CIPTE
• Basque, J. Rocheleau, J. vd. (1998). Une approche pédagogique pour l’école informatisée, École informatisée Clés en main du Québec.
• Blin, F. (1998). "Les enjeux d'une formation autonomisante de l'apprenant en environnement multimédia." In Chanier, T., Pothier, M. (Ed.), "Hypermédia et apprentissage des langues", Fonlupt, Sébastien.,Roue,Anne.(2004). Comment rendre l’ éleve acteur de ses apprentissages,IUFM de CAEN, France. Appliquée, n°110. 215-226
• Gravel, H. ve Vienneau, R. (2012). Au carrefour de l’actualisation de soi et de l’humanisation de la société : plaidoyer pour une pédagogie de la participation et de l’autonomie, Université de Moncton, (Nouveau-Brunswick), Canada (Erişim Tarihi : 2012, 23 Haziran)
• Glikman, V. (2006 ). Formations à distance en ligne et liberté d'apprendre ,INRP, Institut National de la Recherche Pédagogique et CNAM, Conservatoire National des Arts et Métiers).
• Güneş, F. (2007). Yapılandırıcı Yaklaşımla Sınıf Yönetimi. Ankara: Nobel.
• Haramboure, F. (1996). L'autonomie des enseignants de langue de spécialite un gage d'innovation raisonnée. ASp (la revue du GERAS), 11 (14), 265-271.
• Holec, H. ( 1991). Autonomie de l'apprenant de l'enseignement à l'apprentissage, CRAPEL, Université de Nancy 2.
• IUFM de Melun. (1998). Dossier Liberté, Autonomie, Socialisation éducation enfantine, centre de formation AIS de Créteil.
• Jullien, S. (2003). Aide-moi a apprendre tout seul,İnstitut Supérieur de Formation Pédagogique, Tronche.
• Labédie, G. ve Amossé, G. (2001). Constructivisme ou socio-constructivisme? Pädagogisches Institut der deutschen Sprachgruppe. Bozen DDEC de Nantes.
• Marbeau, V. (1992). L'apprentissage de l'autonomie et son impact sur les diverses situations d'apprentissage,CRDP Poitou-Charentes.
• Milli Eğitim Bakanlığı (MEB TTKB). (2005). İlköğretim Türkçe Dersi Öğretim Programı ve Kılavuzu. Ankara.
• Meirieu, P. (1988). Travail de groupe et conflit sociocognitif. Cahiers Pédagogiques 267. France
• OCDE. (2005). La définition et la sélection des compétences clés. Résumé, Mep_int_French.
• Ollivier, C. (2007). Ecriture, internet et autonomie de l'apprenant. Aspects de la didactique développée par le projet DidacTIClang.
• Portine, H. (1998). L'autonomie de l'apprenant en questions. Université de Bordeaux 3, ALSIC, Apprentissage des Langues et Systèmes d'Information et de Communication)
• Provost, M. ve Kamtchouing, P.(2003). la place de l’autonomie au cours de la scolarité de l’éleve, IUFM de Basse Normandie.
• Türk Dil Kurumu (TDK). (1975). Toplumbilim Terimleri Sözlüğü. Ankara: TDK
• Wehmeyer, M.L. (1996). Self-detemination as un educational outcome: Why is it important to children, youth and aduls with disabilities? D.J. Sands et Wehmeyer M.L. (dir), Self determination across life span: independence and choice for people with disabilities.. 15-34, Baltimore: Mar. Paul H. Books.
• Wehmeyer, M.L. ve Lachapelle, Y. (2006). Autodétermination, proposition d'un modèle conceptuel fonctionnel. Déficience intellectuelle, savoirs et perspectives d'action, V. 1. Québec : Presse interuniversitaires.