İnternet Öz-yeterliği Ölçeği Türkçe Formunun Geçerlik ve Güvenirliği

Yıl 2014, Cilt: 3 Sayı: 2, 404 - 415, 29.08.2014

Ahmet Akın Merve Kaya Ümran Akın Ümit Sahranç Erol Uğur

Öz

Bu araştırmanın amacı İnternet Öz-yeterliği Ölçeğini (Kim ve Glassman, 2013) Türkçeye
uyarlamak ve geçerlik ve güvenirliğini incelemektir. Araştırma 235 üniversite öğrencisi üzerinde
yürütülmüştür. Doğrulayıcı faktör analizi sonucunda 17 maddeden ve beş alt boyuttan (yaratıcılık,
ayrımlaştırma, organizasyon, iletişim ve araştırma) oluşan modelin iyi uyum verdiği bulunmuştur (x²=
267.62, sd= 159, RMSEA= .076, CFI= .94, IFI= .94, SRMR= .069). Ölçeğin iç tutarlılık güvenirlik katsayıları
araştırma alt boyutu için .75, ayrımlaştırma alt boyutu için .87, organizasyon alt boyutu için .86,
yaratıcılık alt boyutu için .88, iletişim alt boyutu için .83, ölçeğin bütünü için .94 olarak bulunmuştur.
Ölçeğin düzeltilmiş madde toplam korelasyonları .52 ile .77 arasında sıralanmaktadır. Bu sonuçlara göre
ölçeğin Türkçe formunun geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğu söylenebilir.

Anahtar Kelimeler

İnternet öz-yeterliği, geçerlik, güvenirlik, doğrulayıcı faktör analizi

Kaynakça

• Bandura, A. (1982). Self-efficacy mechanism in human agency. American Psychologist, 37, 1221- 47.
• Büyüköztürk, Ş. (2007). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı (8. Baskı). Ankara: Pegem.
• Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G., & Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için çok değişkenli SPSS ve LİSREL uygulamaları. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• DeTure, M. (2004). Cognitive style and self-efficacy: Predicting student success in online distance education. American Journal of Distance Education, 18, 21-38.
• Glassman, M. ve Kang, M. (2012). Intelligence in the Internet age: The emergence and evolution of Open Source Intelligence (OSINT). Computers in Human Behavior, 28(2), 673-682.
• Glassman, M. ve Kang, M. J. (2010). Pragmatism, connectionism and the internet: A mind’s new storm. Computers in Human Behavior, 6, 1412-1418.
• Hamburger, Y. A. (2002). Internet and personality. Computers in Human Behavior, 18, 1-10.
• Hu, L. T. ve Bentler, P. M. (1999). Cutoff criteria for fit indexes in covariance structural analysis: Conventional criteria versus new alternatives. Structural Equation Modeling, 6, 1-55.
• Joo, Y., Bong, M. vd. (2000). Self-efficacy for self-regulated learning, academic self-efficacy, and Internet self-efficacy in web-based instruction. Educational Technology Research & Development, 48, 5-17.
• Kao, C-P., Tsai, C-C. (2009). Teachers’ attitudes toward web-based professional development, with relation to Internet self-efficacy and beliefs about web-based learning. Computers & Education, 53, 66-73.
• Kim, Y. Ve Glassman, M. (2013). Beyond search and communication: Development and validation of the Internet Self-efficacy Scale (ISS). Computers in Human Behavior, 29, 1421-1429.
• Komarraju, M. ve Nadler, D. (2013). Self-efficacy and academic achievement: Why do implicit beliefs, goals, and effort regulation matter? Learning and Individual Differences, 25, 67- 72.
• Kuo, Y-C., Walker, A. E. vd. (2014). Interaction, internet self-efficacy, and self-regulated learning as predictors of student satisfaction in online education courses. Internet and Higher Education, 20, 35-50.
• Livingstone, S. ve Helsper, E. (2010). Balancing opportunities and risks in teenagers' use of the Internet: The role of online skills and Internet self-efficacy. New Media & Society, 12(2), 309-329.
• Luszczynska, A., Scholz, U. vd. (2005). The General Self-efficacy Scale: Multicultural validation studies. The Journal of Psychology, 139(5), 439-457.
• Özdamar, K. (2004). Paket programlar ile istatistik veri analizi 1. Eskişehir: Kaan.
• Piazza, J. ve Bering, J. M. (2009). Evolutionary cyber-psychology: Applying an evolutionary framework to Internet behavior. Computers in Human Behavior, 25, 1258-1269.
• Prat-Sala, M. ve Redford, P. (2010). The interplay between motivation, self-efficacy, and approaches to studying. British Journal of Educational Psychology, 80, 283-305.
• Shi, J., Chen, Z. vd. (2011). Internet self-efficacy, the need for cognition, and sensation seeking as predictors of problematic use of the Internet. CyberPsychology, Behavior and Social Networking, 14(4), 213-234.
• Sipahi, B., Yurtkoru, E. S. vd. (2008). Sosyal bilimlerde SPSS’le veri analizi. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım.
• Thompson, L. F., Meriac, J. P. vd. (2002). Motivating online performance: The influences of goal setting and internet self-efficacy. Social Science Computer Review, 20(2), 149-160.