Technology-Supported Sports Education and Management; Digital Transformation

Yıl 2025, Cilt: 8 Sayı: 3, 126 - 143, 30.09.2025

Büşra Yılmaz , Serkan Hacıcaferoğlu , Burhanettin Hacıcaferoğlu

Öz

Purpose: This study aims to examine the impact of digitalization on sports education and management.
Method: The research evaluates how digital technologies have transformed the field of sports sciences and comprehensively addresses the educational, administrative, and ethical dimensions of this transformation. This study, conducted using a qualitative research design, employed a thematic literature review method, systematically analyzing Turkish and English sources published between 2010 and 2024. Data were collected using document review and bibliometric analysis techniques.
Results: According to the findings, digital technologies have transformed teaching methods in sports education, and tools such as distance learning, simulation, and wearable technology have become central to teaching processes. However, this has increased the importance of factors such as educators' digital competence and pedagogical skills. From a sports management perspective, digitalization increases managerial effectiveness by making decision-making processes data-based; however, it also raises structural inequalities, such as access difficulties for small-scale clubs. Furthermore, it has been determined that the excessive use of digital technologies creates psychosocial pressures on athletes and leads to privacy and ethical issues.
Conclusion: In this context, digital transformation in sports sciences must be structured in a sustainable and inclusive manner. Technology literacy, ethical awareness, accessibility, and strategic planning are the cornerstones of this process.

Anahtar Kelimeler

Digitalization , Sports Education , Sports Management , Technology Integration

Teknoloji Destekli Spor Eğitimi ve Yönetimi; Dijital Dönüşüm

Öz

Amaç: Bu çalışma, dijitalleşmenin spor eğitimi ve yönetimi üzerindeki etkilerini incelemeyi amaçlamaktadır.
Yöntem: Araştırma, dijital teknolojilerin spor bilimleri alanında nasıl bir dönüşüm yarattığını değerlendirmekte ve bu dönüşümün eğitsel, yönetsel ve etik boyutlarını kapsamlı şekilde ele almaktadır. Nitel araştırma deseninde yürütülen çalışmada, tematik literatür derlemesi yöntemi kullanılmış; 2010–2024 yılları arasında yayımlanmış Türkçe ve İngilizce kaynaklar sistematik olarak analiz edilmiştir. Veriler, doküman incelemesi ve bibliyometrik analiz teknikleriyle toplanmıştır.
Bulgular: Elde edilen bulgulara göre, dijital teknolojiler spor eğitiminde öğretim yöntemlerini değiştirmiş, uzaktan eğitim, simülasyon ve giyilebilir teknoloji gibi araçlar öğretim süreçlerinin merkezine yerleşmiştir. Ancak bu durum, eğiticilerin dijital yeterliliği ve pedagojik donanımı gibi unsurların önemini artırmıştır. Spor yönetimi açısından dijitalleşme, karar alma süreçlerini veri temelli hale getirerek yönetsel etkinliği artırmakta; ancak küçük ölçekli kulüplerin erişim zorlukları gibi yapısal eşitsizlikleri de gündeme getirmektedir. Ayrıca, dijital teknolojilerin aşırı kullanımının sporcular üzerinde psikososyal baskılar yarattığı, mahremiyet ve etik sorunlara yol açtığı saptanmıştır.
Sonuç: Bu bağlamda, dijital dönüşümün spor bilimlerinde sürdürülebilir ve kapsayıcı biçimde yapılandırılması gerekmektedir. Teknoloji okuryazarlığı, etik bilinç, erişilebilirlik ve stratejik planlama bu sürecin temel yapı taşları olduğu söylenebilir.

Anahtar Kelimeler

Dijitalleşme , Spor Eğitimi , Spor Yönetimi , Teknoloji Entegrasyonu

Etik Beyan

Araştırma Derleme olarak hazırlandığından etik kurul alınmamıştır. Araştırma bilimsel etik ilkelere uygun yürütülmüştür.

Kaynakça

• Abbott, A., & Collins, D. (2004). Eliminating the dichotomy between theory and practice in talent identification and development: Considering the role of psychology. Journal of Sports Sciences, 22(5), 395–408. https://doi.org/10.1080/02640410410001675324
• Arthur, C. A., Hardy, L., & Woodman, T. (2012). Leadership in sport: A review and implications for research. International Review of Sport and Exercise Psychology, 5(1), 49–66.
• Birrer, D., & Röthlin, P. (2017). Mindfulness in sport and performance. In Mindfulness and performance (pp. 245–266). Cambridge University Press.
• Bishop, S. R., Lau, M., Shapiro, S., Carlson, L., Anderson, N. D., Carmody, J., ... & Devins, G. (2004). Mindfulness: A proposed operational definition. Clinical Psychology: Science and Practice, 11(3), 230–241. https://doi.org/10.1093/clipsy/bph077
• Bozkurt, A. (2014). Homo ludens: Dijital oyunlar ve eğitim. Eğitim Teknolojileri Araştırmaları Dergisi, 5(1), 1–21.
• Çakmak, V. (2016). Çocuk ve dijital oyun etkileşimine etiksel bir bakış. ICHACS, 1(1), 444–174.
• Derinalp, Y. (2024). 48–72 Aylık çocukların dijital oyun bağımlılık eğilimi ve prososyal davranışlarının incelenmesi. Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi.
• Ekinci, E. (2023). E-Spor oyuncularının dijital oyun bağımlılığı ve bilişsel davranışçı fiziksel aktivite düzeylerinin incelenmesi Yüksek lisans tezi, Muş Alparslan Üniversitesi.
• Frasca, G. (2001). Videogames of the oppressed: Videogames as a means for critical thinking and debate (Master’s thesis). Georgia Institute of Technology.
• Griffiths, M., & Meredith, A. (2009). Videogame addiction and its treatment. Journal of Contemporary Psychotherapy, 39, 247–253.
• Groom, R., Cushion, C. J., & Nelson, L. J. (2011). The delivery of video-based performance analysis by England youth soccer coaches: Towards a grounded theory. Journal of Applied Sport Psychology, 23(1), 16–32.
• Grüsser, S. M., Thalemann, R., & Griffiths, M. D. (2006). Excessive computer game playing: Evidence for addiction and aggression? CyberPsychology & Behavior, 10(2), 290–292.
• Hacıcaferoğlu, S. & Güner, O. (2021). Spor eğitimi alan üniversite öğrencilerinin çevrimiçi öğrenmeye yönelik hazır bulunuşluklarının incelenmesi. Journal of Social and Humanities Sciences Research, 8(73), 2260-2267.
• Hamari, J., & Sjöblom, M. (2017). What is eSports and why do people watch it? Internet Research, 27(2), 211–232. https://doi.org/10.1108/IntR-04-2016-0085
• Hertman, L. (2006). Reviewing the literature: A critical analysis of review article types. Journal of Academic Writing, 12(3), 245–259.
• Jenny, S. E., Manning, R. D., Keiper, M. C., & Olrich, T. W. (2017). Virtual(ly) athletes: Where e-sports fit within the definition of “sport”. Quest, 69(1), 1–18.
• Karaduman, M., & Aciyan, E. P. (2020). Baudrillard’ın simülasyon kuramı bağlamında dijital oyunlar ve bağımlılık üzerine bir değerlendirme. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 22(1), 453–472.
• Karhulahti, V. M. (2017). Reconsidering e-sports: Economics and executive ownership. Physical Culture and Sport, 74(1), 43. https://doi.org/10.1515/pcssr-2017-0010
• Kocadağ, M. (2017). Elektronik spor kariyeri ve eğitim. Doğu Anadolu Sosyal Bilimlerde Eğilimler Dergisi, 1(2), 49–63.
• Mustafaoğlu, R., & Yasacı, Z. (2018). Dijital oyunların çocuklar üzerindeki etkileri: Riskler ve öneriler. Aile ve Toplum Dergisi, 19(2), 67–82.
• Padilla-Walker, L. M., Nelson, L. J., Carroll, J. S., & Jensen, A. C. (2009). More than just a game: Video game and internet use during emerging adulthood. Journal of Youth and Adolescence, 39(2), 103–113. https://doi.org/10.1007/s10964-008-9390-8
• Topşar, A. (2015). Ortaokul 7. sınıf öğrencilerinde duygusal zekâ ile bilgisayar oyun bağımlılığı arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yüksek lisans tezi, Fatih Üniversitesi.
• Wagner, M. G. (2006). On the scientific relevance of eSports. In International Conference on Internet Computing (pp. 437–442).
• Yılmaz, B. (2020). E-Spor oyuncularının algıladıkları sosyal destek, aile iklimi ve yetişkin bağlanma stillerinin oyun bağımlılığı üzerine etkisi. Yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi.
• Zupic, I., & Čater, T. (2015). Bibliometric methods in management and organization. Organizational Research Methods, 18(3),429-472.