Bu çalışmada, Dünya Bankası’nın yoksulluk sorununa yaklaşımında, yapısal uyum politikalarından Kapsayıcı Kalkınma Çerçevesi’ne ve bu Çerçeve’nin bir parçası olarak öne çıkan Yoksulluğu Azaltma Strateji Belgelerinin geliştirilmesine uzanan süreç analiz edilmeye çalışıldı. İkinci Dünya Savaşı sonrasında Avrupa’nın yeniden inşa edilmesi amacıyla çok amaçlı bir kalkınma kurumu olarak kurulan Dünya Bankası, kalkınma ile yakından ilişkili olan yoksulluk sorununa zaman içinde farklı yaklaşımlar geliştirdi. Neoliberal politikaların hâkimiyet kazandığı 1980’li yıllarda, kamu harcamalarının azaltılması, finansal serbestlik, ithalatın serbestleştirilmesi gibi uygulamalarla makro ekonomik istikrarın ve ekonomik büyümenin sağlanacağı öngörüldü. Yoksulluk sorununun çözümü ise ekonomik büyümenin gerçekleştirilmesine bağlandı. Dünya Bankası öncülüğünde uygulanan neoliberal yapısal uyum politikaları, gelişmekte olan ülkelerin gelir dağılımı ve yoksulluk sorununu ağırlaştırdı. Bu süreçte, başta Dünya Bankası olmak üzere uluslararası finans kuruluşlarının meşruiyetleri tartışılır hale geldi. 1990’lı yıllara gelindiğinde, Dünya Bankası kalkınma kavramının sosyal boyutuna daha fazla vurgu yapmaya başladı. Kalkınmanın sosyal boyutunun ihmal edilmesiyle ekonomik büyümenin sürdürülemeyeceği yönünde bir anlayışa işaret eden gelişmelerle 1990’lı yılların sonunda Kapsayıcı Kalkınma Çerçevesi yaklaşımı tanıtıldı. Kapsayıcı Kalkınma Çerçevesi yaklaşımı, kalkınmaya bütüncül bir bakış açısı getirmektedir. Bu yaklaşımın hayata geçmesi için Yoksulluğu Azaltma Strateji Belgeleri girişimi başlatıldı. Yoksulluğu Azaltma Strateji Belgeleri girişiminin ve bir bütün olarak Kapsayıcı Kalkınma Çerçevesi yaklaşımının Dünya Bankası’nın yoksulluk sorununa bakış açısında gerçek bir yön değişimini yansıtıp yansıtmadığına ilişkin tartışmalar günümüzde devam etmektedir
Dünya Bankası Yoksulluk Yapısal Uyum Politikaları Kapsayıcı Kalkınma Çerçevesi Yoksulluğu Azaltma Strateji Belgeleri
In This Paper, The World Bank’s approach to poverty in the process from the structural adjustment policies to the Comprehensive Development Framework and to the Poverty Reduction Strategy Papers, which are the main components of this Framework, is tried to be analysed. The World Bank, founded as a multi-purpose development institution with the object of the reconstruction of Europe after the World War II, has developed different approaches to the poverty problem which is closely related to the develeopment issue. In 1980s when the neoliberal policies had an important role in the world, it was thought that macroeconomic stabilization and economic growth could be achieved through the policies such as reducing public expenditure, financial liberalisation and liberalisation of imports. The solution of the poverty problem linked to the economic growth. Neoliberal structural adjustment policies implemented by the leadership of the World Bank worsened the income distribution and poverty problems in developing countries. In this process, the legitimacy of international financial institutions bagan to be discussed. In 1990s, the World Bank increasingly started to address the social dimension of the development issue. At the end of the 1990s, the Comprehensive Development Framework was introduced by the World Bank, along with the approach that address the economic growth without the social dimension of development could not be maintained. The Comrehensive Development Framework brought a more inclusive approach to the development issue. To implement this approach, Poverty Reduction Strategy Papers initiative was launched. The discussions regarding whether the shift in the World Bank’s poverty approach is real or not has continued today
The World Bank Poverty Structural Adjustment Policies Comprehensive Development Framework Poverty Reduction Strategy Papers
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Ocak 2013 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2013 Cilt: 2 Sayı: 37 |