Siyer ve Megâzî türü ile başlayan İslâm tarihçiliği, zamanla Coğrafya, Ensâb, Fütûh, Emvâl, Harâc
vb. ile gelişerek devam etmiştir. İslâm tarihçileri, içerisinde yaşadıkları dönemin şartlarından da
etkilenerek çalışma türlerinde bazı meselelere ağırlık vermişlerdir. Örneğin Kerbela olayından sonra pek
çok tarihçinin Kerbela ile bağlantılı konularda eserler telif ettikleri görülmektedir. Fetihlerin hızlı bir
şekilde devam ettiği dönemlerde fütuhâtla ilgili konulara, ekonomik veya siyasî buhranların olduğu
dönemlerde ise daha çok bu hususlarla ilgili çalışmalara ağırlık verildiği görülmektedir. Aslında bu
durum yadırganmamalıdır. Zira İslâm tarihçisi de içerisinde yaşadığı toplumun bir ferdi olması sebebiyle
toplumun maruz kaldığı olaylara bigane kalamaz. Bir başka ifadeyle İslâm tarihçisi, döneminde
gerçekleşen olaylardan etkilenmiştir. Bu etkilenme onun telif edeceği eserlerin konusu ve çeşidine tesir
ettiği gibi meseleleri ele alış biçimindeki tarafsız kalıp kalmamasında da etkili olmuştur.
Ebu’l-Arab Muhammed b. Ahmed b. Temîm et-Temîmî'nin Kitâbu’l-Mihan (thk. Yahya Vehîb el-Cebbûrî Beyrut 1408/1988) adlı Eserinin Tanıtımı
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Yayın Değerlendirme |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Aralık 2000 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2000 Sayı: 4 |
CUIFD Creative Commons Atıf-Gayriticari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.