Historical Development of Notation in Turkish Music

Yıl 2015, Cilt: 19 Sayı: 2, 207 - 222, 15.12.2015

Mehmet Öncel

https://doi.org/10.18505/cuifd.57725

Cited By: 2

Öz

In this essay, after specifying our methodology and constraints, we investigate the process of putting music on paper notation studies in western music. In particular, the historical journey of notes that are used in Turkish music is analyzed. By this way, we also discuss advantages and disadvantages of the system of notes for Turkish music. Moreover, information about ‘meşk’ which is the basis of Turkish music educational system and it’s relation with the notation system is analyzed as well.

Anahtar Kelimeler

Turkish Music, History of Turkish Music, Notation, History of Notation, Ebbed

Türk Musikisindeki Notasyonun Tarihsel Seyri

Öz

Makalemizde metodoloji ve sınırlamalar belirlendikten sonra genelde mûsikînin yazıya geçirilmesi ve Batı mûsikîsindeki notasyon çalışmalarına dair bilgiler tafsilata girmeden ele alınmaktadır. Özelde ise Türk müziğinde kullanılan notaların tarihsel seyri incelenmektedir. Notasyon sisteminin, Türk mûsikisine avantajları ve dezavantajları konumuz içinde vücut bulmaktadır. Ayrıca meşkin tanımı ve Türk müziği eğitim sisteminin temelinin meşk sistemine dayalı olduğuna dair bilgiler verilmektedir. Bununla beraber meşk ile notasyon sistemi ilişkisi üzerinde durulmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Nota, Nota Tarihi, Türk Mûsikîsi, Meşk, Ebced, Türk Mûsikîsi Tarihi

Kaynakça

• Agayeva, Süreyya, “Nota”, DİA, İstanbul: TDV Yay., 2007, XXXIII, 205-210.
• Ak, Ahmet Şahin, Türk Mûsikisi Tarihi, Ankara: Akçağ Yayınları, 2009.
• Aksoy Bülent, “Üç Cepheden Kantemiroğlu”, Mûsikişinas Dergisi sayı: 10, İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Türk Müziği Kulübü, 2008.
• Bardakçı, Murat, Maragalı Abdülkadir, İstanbul: Pan Yayınları 1986.
• Behar, Cem Klasik Türk Mûsikîsi Üzerine Denemeler, İstanbul: Bağlam Yayınları, 1987.
• Çakır, Ahmet, Müziğe Giriş, İstanbul: Değerler Eğitimi Merkezi (DEM) 2009.
• Göher, Vural, Feyzan, İslamiyet’ten Önce Türklerde Kültür ve Müzik, Konya: Çizgi Kitabevi, 2011.
• Gençer, Ferruh, “Mûsikî Yayımcılığı”, Dünden Bugüne İstanbul Ansiklopedisi, V, İstanbul: Kültür Bakanlığı ve Tarih Vakfı Yayınları, 1994, 538-539.
• Eugenia Popescu-Judetz, Türk Mûsikisinin Kültür ve Anlamları, çev: Bülent Aksoy, İstanbul: Pan Yayıncılık, 1996.
• Mimaroğlu, İlhan, Müzik Tarihi, 5. bs. İstanbul: Varlık Yayınevi, 1995.
• Özcan, Nuri, “Osmanlılar”, DİA, İstanbul: TDV Yay., 2007, XXXIII, 574-580.
• Öztürk, Serdar, “Nota”, Ansiklopedik Sanat Sözlüğü, İstanbul: Altan Matbaa, 2001.
• Özkan, İsmail Hakkı, Türk Mûsikisi Nazariyatı ve Usulleri, İstanbul: Ötüken Yayınevi, 2006.
• Öztuna, Yılmaz, “Nota Yazısı”, Türk Mûsikisi Ansiklopedik Sözlüğü II., İstanbul: Orient, 2006.
• Öztuna, Yılmaz, Türk Mûsikisi Teknik ve Tarih, Ankara: Türk Petrol Vakfı, 1987.
• Paçacı, Gönül, “Türkiye”, DİA, İstanbul: TDV Yay., 2012, XLI, 582-585.
• Say, Ahmet, “Müzik Yazıları”, Müzik Ansiklopedisi, Ankara: Sanem Matbaa, 1985.
• Tohumcu, Z. Gonca Girgin, Müziği Yazmak, İstanbul: Nota Yayımcılık, 2006.
• Toker, Arif Sami, Nota ve Mûsikî Bilgileri, ts.
• Turabi, Ahmet Hakkı, “el- Kindî’nin Mûsiki Risaleleri”,(Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), Danş. Yrd. Doç. Dr. Nuri Özcan, İstanbul, 1996.
• Uygun, Nuri, Safiyyüddin Abdülmümin el-Urmevi ve Kitabül Edvarı, İstanbul: Kubbealtı,1999.
• Uzun, Mustafa, “Ebced”, DİA, Ankara: TDV Yay., 2001, X, 68-70.,
• Yalçın, Gökhan, “Türk Müzik Eğitimi Tarihinde Notacı Hacı Emin Bey’in ‘Nota Muallimi’ Adlı Kitabının Yeri ve Önemi”, Rast Müzikoloji Dergisi, Cilt II, Sayı 2 (2014), s. 43-69.
• Yöre, Seyit, “Osmanlı/Türk Müzik Kültüründe Levanten Müzikçiler”, Türkiyat Araştırmaları Dergisi, Sayı. 24, Konya, 2008, 413-437.