Prevalence and characteristics of traditional and complementary medicine utilization in an outpatient psychiatric population

Year 2017, Volume: 42 Issue: 3, 533 - 539, 30.06.2017

Ufuk Bal Cengiz Cengisiz Ertan Yılmaz Mahmut Onur Karaytuğ Lut Tamam

https://doi.org/10.17826/cutf.321175

Cited By: 3

Abstract

Purpose: The aim of this study was to determine the variables in the use of traditional and complementary medicine for psychiatric complaints in and around the city of Adana, in Turkey’s Eastern Mediterranean region.

Material and Methods: The study was performed with 1768 psychiatric outpatients of Çukurova, Kozan and Ceyhan State Hospitals in Adana who gave written approval and fitted the criteria.  The structured clinical interview for DSM-5 was performed by a psychiatrist, and a questionnaire was given to gather socio-demographic information and clinical details on the use of traditional and complementary medicine. 

Results: The proportion of participants using some kind of traditional and complementary medicine was found to be 39.7%.  Those mostly used were, in order of frequency, prayer and consultation (16%), herbal products (10.5%), and nutritional supplements (7.1%). Regarding the perceived effectiveness of the use of traditional and complementary medicine, 68.6% of participants reported that they were partially or greatly effective. The use of traditional and complementary medicine was greater among the elderly, those living in rural areas, those with a low income, and those with a low education level.

Conclusion: The results of our study show that the use of traditional and complementary medicine among the mentally ill is widespread, and it is important that physicians and policy-makers should be aware this fact.  

Keywords

Traditional medicine, complementary medicine, psychiatric disorders

Psikiyatri polikliniğine başvuran hastalarda geleneksel ve tamamlayıcı tıp uygulamalarının özellikleri ve yaygınlığı

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı, Türkiye’nin Doğu Akdeniz Bölgesindeki Adana ili ve çevresinde, psikiyatrik yakınmalarda geleneksel ve tamamlayıcı tıp kullanımındaki değişkenleri belirlemektir.

Gereç ve Yöntem: Bu çalışma, Adana ilindeki Çukurova, Kozan ve Ceyhan Devlet Hastaneleri psikiyatri polikliniklerine ayaktan başvuran, katılma ölçütlerini karşılayan ve yazılı onam veren 1768 hasta ile yürütülmüştür. DSM-5 için yapılandırılmış klinik görüşme psikiyatrist tarafından yapılmıştır. Sosyodemografik bilgiler ile geleneksel ve tamamlayıcı tıp uygulamalarındaki klinik ayrıntıların toplanılması için bir anket formu verilmiştir.

Bulgular: Herhangi bir geleneksel ve tamamlayıcı tıp uygulamasına başvuran katılımcı oranı %39.7 idi. En çok kullanılanlar, sıklık sırasına göre; dua ve danışma (%16), bitkisel ürünler (%10.5) ve besin ekleriydi (%7.1). Geleneksel ve tamamlayıcı tıp uygulamasının algılanan etkinliği açısından bakıldığında, katılımcıların %68.6’sı kısmen ya da büyük oranda etkili bulduğunu bildirmiştir. Verilerimize göre yaşlılarda, kırsal kesimde yaşayanlarda, düşük gelir grubunda ve düşük eğitim düzeyinde geleneksel ve tamamlayıcı tıp kullanımı daha fazladır.

Sonuç: Çalışmamız, rusal hastalığı olanlarda geleneksel ve tamamlayıcı tıp kullanımının yaygın olduğunu göstermiştir. Hekimlerin ve politika belirleyicilerin bu durumun bilincinde olmaları önem taşımaktadır. 

Keywords

Geleneksel tıp, tamamlayıcı tıp, psikiyatrik bozukluklar

References

• 1. Tan M, Uzun O, Akcay F. Trends in complementary and alternative medicine in Eastern Turkey. J Altern Complement Med. 2004;10:861-5.
• 2. Foster DF, Philips RS, Hamel MB, Eisenberg DM. Alternative medicine use in older Americans. J Am Geriatr Soc. 2000;48:1560-5.
• 3. Meeks TW, Jeste DV. Complementary and alternative medicine (CAM) use in geriatric psychiatry clinics. J Altern Complement Med. 2007;13:705-7.
• 4. Kessler RC, Soukup J, Davis RB, Foster DF, Wilkey SA, Van Rompay MI et al. The use of complementary and alternative therapies to treat anxiety and depression in the United States. Am J Psychiatry. 2001;158:289-94.
• 5. Rey JM, Walter G, Soh N. Complementary and Alternative medicine (CAM) treatments and pediatric psychopharmocology. J. Am Acad Child Adolesc Psychiatry. 2008;47:364-8.
• 6. Huffman JC, Alpert JE. An approach to the psychopharmocologic care of patients: antidepressants, antipsychotics, anxiolytics, mood stabilizers and natural remedies. Med Clin North Am. 2010;94:1141-60.
• 7. Kutlu A, Durak FS. Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğunda tedavi yaklaşımları: bütünleyici yaklaşımlar. Turkiye Klinikleri. J Child Psychiatry-Special Topics. 2015;1:87-95.
• 8. Andreescu C, Mulsant BH, Emanuel JE. Complementary and alternative medicine in the treatment of bipolar disorder-a review of the evidence. J Affect Disord. 2008;110:16-26.
• 9. Sarris J, Lake J, Hoenders R. Bipolar disorder and complementary medicine: current evidence, safety issues, and clinical considerations. J Altern Complement Med. 2011;17:881-90.
• 10. Population of province/district centers and towns/villages by districts - 2012. Address Based Population Registration System (ABPRS) Database. Turkish Statistical Institute. Retrieved. 2013-02-27.
• 11. Aydin S, Bozkaya AO, Mazıcıoğlu M, Gemalmaz A, Özçakır A, Öztürk A. What influences herbal medicine use? prevalence and related factors. Turk J Med Sci. 2008;38:455-63.
• 12. Bahceci B, Bagcioglu E, Ozturk A, Bulbul F, Sahiner IV, Tuncer BE et al. Complementary and alternative medicine use in patients with mental disorders in Turkey. Complement Ther Clin Pract. 2013;19:221-6.
• 13. Woodward AT, Bullard KM, Taylor RJ, Chatters LM., Baser RE, Perron BE. Use of complementary and alternative medicines for mental and substance use disorders: a comparison of African Americans, Black Caribbeans, and non-Hispanic Whites. Psychiatr Serv. 2009;60:1342-9.
• 14. Davison KM, Kaplan JB. Nutrient- and non-nutrient-based natural health product use in adults with mood disorders: prevalence, characteristics and potential for exposure to adverse events. BMC Complement Altern Med. 2013:9;13:80.
• 15. Hazra M, Noh S, Boon H, Taylor A, Moss K, Mamo DC. Complementary and alternative medicine in psychotic disorders. J Complement Integr Med. 2010;7(1):33.
• 16. Clarke TC, Black LI, Stussman BJ, Barnes PM, Nahin RL. Trends in the use of complementary health approaches among adults: United States, 2002-2012. Natl Health Stat Report. 2015;79:1-16.
• 17. Barnes PM, Powell-Griner E, McFann K, Nahin RL. Complementary and alternative medicine use among adults: United States, 2002. Adv Data. 2004;27:1-19.
• 18. Honda K, Jacobson JS. Use of complementary and alternative medicine among United States adults: the influences of personality, coping strategies, and social support. Prev Med. 2005;40:46-53.
• 19. Araz A, Harlak H, Meşe G. Factors related to regular use of complementary/alternative medicine in Turkey. Complement Ther Med. 2009;17:309-15.
• 20. Yolcu F. Adana ili Ceyhan ilçesi halk kültürü araştırması (Yüksek lisans tezi). Adana, Çukurova Üniversitesi, 2008.
• 21. Kıran Ö. Kozan yöresi florasındaki tıbbi bitkiler ve bunların halk tıbbında kullanılışı. (Yüksek lisans tezi). Adana, Çukurova Üniversitesi, 2006.
• 22. Bülbül SH, Turgut M, Köylüoğlu S. Çocuklarda tıp dışı uygulamalar konusunda ailelerin görüşü. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi. 2009;52:195-202.
• 23. Ulusoy H, Güçer TK, Aksu M, Arslan Ş, Habiboğlu A, Akgöl G et al. Romatolojik hastalığı olan türk hastalarda tamamlayıcı ve alternatif tıp kullanımı. Turk J Rheumatol. 2012;27:31-7.
• 24. Barner JC, Bohman TM, Brown CM, Richards KM. Use of complementary and alternative medicine for treatment among African-Americans: a multi variate analysis. Res Social Adm Pharm. 2010;6:196-208.
• 25. Ravven SE, Zimmerman MB, Schultz SK, Wallace RB. 12-month herbal medicine use for mental health from the national Comorbidity Survey Replication (NCS-R). Ann Clin Psychiatry. 2011;23:83-94.
• 26. Ceylan S, Hamzaoğlu O, Kömürcü S, Beyan C, Yalçin A. Survey of the use of complementary and alternative medicine among Turkish cancer patients. Complement Ther Med. 2002;10:94-9.
• 27. Muntaner C, Eaton WW, Miech R, O’Campo P. Socioeconomic position and major mental disorders. Epidemiol Rev. 2004;26:53-62.