Öz
Bir montajı oluşturan bileşenlerin toleranslarının belirlenmesi, kalite mühendisliği içerisinde önemli bir yere sahiptir. Son yıllarda, optimum bileşen toleranslarının belirlenmesinde istatistiksel yöntemlerin kullanımı artmıştır. Bu çalışmada istatistiksel toleranslandırma ile ilgili olarak, bileşen ve montaj toleransları arasındaki eklenebilir ve olasılıksal ilişkilerin tanımlamaları yapılmış, cevap yüzeyi yöntemlerinin eklenebilir ilişkiler için optimum toleransların belirlenmesindeki kullanımı ile ilgili geliştirilen yaklaşımlar gözden geçirilmiştir. Toleranslar arasındaki olasılıksal ilişkilerin dikkate alınarak, cevap yüzeyi yöntemleri ile optimum toleransların bulunmasına ilişkin bir örnek verilmiş ve sonuçlara bağlı olarak olasılıksal ilişkilerin eklenebilir ilişkilere göre avantaj ve dezavantajları tartışılmıştır.
Anahtar Kelimeler
İstatistiksel toleranslandırma cevap yüzeyi yöntemleri istatistiksel kalite kontrolü
Kaynakça
- BOX, G. E. P. ve N. R., DRAPER (1987), Empirical Model Building and Response Surfaces, John Wiley and Sons, New York.
- CHANDRA, M. J. (2001), Statistical Quality Control, CRC Press LLC, Boca Raton, Florida.
- JEANG, A. (1999) “Robust Tolerance Design by Response Surfaces Methodology, Int. J. Adv. Manuf. Technol., 15, No: 6, 399-403.
- KHURI, A. I. ve J. A., CORNELL (1987), Response Surfaces: Designs and Analyses, Marcel Dekker, New York.
- KIM, J. K. ve R. C., CHO (2000), “The Use of Response Surface Designs in the Selection of Optimum Tolerance Allocation”, Quality Engineering, 13, No:1, 35-42.
- MYERS, R. H. ve D. C., MONTGOMERY (1995), Response Surface Methodology – Process and Product Optimization Using Designed Experiments, John Wiley and Sons, New York.
Öz
Determination of the tolerances of an assembly’s components is an important issue for quality engineers. Recently, usage of statistical techniques to determine optimum component tolerances is being widely employed. In this study, additive and probabilistic relations between component and assembly tolerances are defined and approaches on the usage of response surfaces for determination of optimum tolerances for additive relations are reviewed. An application case on determining optimum tolerances by response surface methodology by utilizing the probabilistic relations between tolerances is given. Advantages and disadvantages of probabilistic relations versus additive ones are discussed.
Kaynakça
- BOX, G. E. P. ve N. R., DRAPER (1987), Empirical Model Building and Response Surfaces, John Wiley and Sons, New York.
- CHANDRA, M. J. (2001), Statistical Quality Control, CRC Press LLC, Boca Raton, Florida.
- JEANG, A. (1999) “Robust Tolerance Design by Response Surfaces Methodology, Int. J. Adv. Manuf. Technol., 15, No: 6, 399-403.
- KHURI, A. I. ve J. A., CORNELL (1987), Response Surfaces: Designs and Analyses, Marcel Dekker, New York.
- KIM, J. K. ve R. C., CHO (2000), “The Use of Response Surface Designs in the Selection of Optimum Tolerance Allocation”, Quality Engineering, 13, No:1, 35-42.
- MYERS, R. H. ve D. C., MONTGOMERY (1995), Response Surface Methodology – Process and Product Optimization Using Designed Experiments, John Wiley and Sons, New York.
Ayrıntılar
| Diğer ID | JA38HM63JJ |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 25 Temmuz 2016 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2006 Cilt: 21 Sayı: 1 - Cilt: 21 Sayı: 1 |