Bu çalışma, Yunus Emre’nin tasavvufi düşünce içindeki konumunu, metafizik, epistemoloji ve etik açıdan incelemektedir. Yunus Emre’nin mistik mirası, yalnızca bireysel bir ibadet pratiği ya da mistik bir yolculuktan ibaret değil; aynı zamanda toplumsal adalet, etik dönüşüm ve insanın ilahi hakikate ulaşma süreciyle ilgili bütüncül bir çerçeve sunmaktadır. Hoca Ahmet Yesevi geleneğinden beslenen Yunus, Anadolu’nun siyasi ve ekonomik kaosuna mistik bir epistemoloji ile yanıt vermiş, insanın içsel huzurunun toplumsal dengenin kurulmasında kritik bir rol oynadığını vurgulamıştır.
Şiirlerinde metafiziksel hakikatin bireyin içsel yolculuğu ile kavranabileceğini savunan Yunus Emre, sevgi ve hoşgörü yönüyle insan merkezli bir ahlaki sistematik geliştirmiştir. Onun tasavvufi anlayışı, bireysel mistisizmin ötesinde toplumsal bir bilinç inşa etmeyi amaçlayan bir düşünsel mirasa sahiptir. Kapitalist modernitenin bireysel çözülmeyi hızlandırdığı günümüz dünyasında Yunus Emre’nin hoşgörü, tevazu ve ilahi aşk temelli öğretisi, bireyin ve toplumun etik sorumluluğuna dair yeni açılımlar sunmaktadır. Bu bağlamda, çalışma Yunus Emre’nin felsefi ve mistik mirasını modern etik ve toplumsal teori perspektifinden ele almaktadır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Din Sosyolojisi |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Nisan 2025 |
Gönderilme Tarihi | 23 Mart 2025 |
Kabul Tarihi | 23 Nisan 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 5 Sayı: 8 |