Orman Ürünleri Sanayisinde Örgütsel Çatışma Yönetimi (Bolu, Düzce ve Bartın İlleri Örneği)

Yıl 2020, , 1746 - 1756, 30.04.2020

Tarık Gedik , Şeyma Çet

https://doi.org/10.29130/dubited.681609

Öz

Hem iş hayatında hem de sosyal hayatta varlığını önemli derecede hissettiğimiz bir kavram olarak tanımlanan çatışma, özellikle örgütlerde üzerinde durulması ve irdelenmesi gereken bir konudur. Çalışma kapsamında Bolu, Düzce ve Bartın illerinde faaliyette bulunan orman ürünleri sanayi işletmelerinde çalışanların örgütsel çatışmanın yönetilmesinde kullandıkları stratejiler araştırılmaya çalışılmıştır. Araştırma kapsamında toplam değerlendirilebilir 280 anket üzerinden istatistiksel değerlendirmeler yapılmıştır. Çalışma kapsamında veri elde etmek için 2 kısım, 8 farklı soru ve 28 yargıdan oluşan anket formundan yararlanılmıştır. Çalışma sonucunda katılımcıların çatışma çözme stratejilerinden bütünleş(tir)me stratejini en yüksek oranda kullandıkları, kaçınma stratejisini de en az oranda kullandıkları belirlenmiştir. Erkeklerin çatışma çözme stratejilerinden hükmetme stratejisini kadınlardan daha fazla kullandıkları belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Örgütsel Çatışma Yönetimi, Orman Ürünleri Sanayi, Bolu, Düzce, Bartın

Organizational Conflict Management Strategies in Forest Products Industry (The Case of Bolu, Düzce and Bartın Provinces)

Öz

Conflict, defined as a concept in which we feel its existence in both business and social life, is an issue that needs to be emphasized and examined in organizations. In this study, the organizational conflict management strategies used by the employees working in forest products industrial enterprises in Bolu, Düzce and Bartın provinces were investigated. Statistical evaluations were made on 280 evaluable questionnaires. In order to obtain data, a questionnaire consisting of 2 sections, 8 different questions and 28 judgments was used. As a result of the study, it was determined that the participants used the integration strategy from conflict resolution strategies at the highest rate and they used the avoidance strategy at the lowest rate. It was determined that men use the organizational conflict management strategy of dominating conflict resolution strategies more than women.

Anahtar Kelimeler

Organizational conflict management, Forest product industry, Bolu, Duzce, Bartın

Kaynakça

• [1] J.Z. Rubin, “Models of Conflict Management,” Journal of Social Issues, c. 50, s. 1, ss. 33-45, 1994.
• [2] K. Baykal ve A. Kovancı, “Yönetici ve Astlar Arasındaki Anlaşmazlıkların Çözümüne Yönelik Bir Araştırma,” Havacılık ve Uzay Teknolojileri Dergisi, c. 3, s. 3, ss. 21-38, 2008.
• [3] A.D. Akkirman, “Etkin Çatışma Yönetimi ve Müdahele Stratejileri,” D.E.Ü.İ.İ.B.F. Dergisi, c. 13, s.2, ss. 1-11, 1998.
• [4] E. Karip, Çatışma Yönetimi, 2. baskı, Ankara, Türkiye: PegemA Yayınevi, 2000.
• [5] E. Rehber, “İlköğretim İkinci Kademe Öğrencilerinin Empatik Eğilim Düzeylerine Göre Çatışma Çözme Davranışlarının İncelenmesi,” Yüksek Lisans tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çukurova Üniversitesi, Adana, Türkiye, 2007.
• [6] Ş. Aslan, “Bireyler Arası Çatışmayı Çözümleme Yöntemlerinin Algılanan Stres Düzeyiyle İlişkilerinin Araştırılması,” KMU İİBF Dergisi, c. 10, s. 15, ss. 304-323, 2008.
• [7] V.M. Elgin ve N. Mamatoğlu, “Gezi Parkı Olayları: Namus Kültürü ve Çatışma Çözüm Tarzları Açısından Bir Değerlendirme,” Alternatif Politika Dergisi, c. 6, s. 1, ss. 3-31, 2014.
• [8] E. Üngüren, “Örgütsel Çatışma Yönetimi Üzerine Konaklama İşletmelerinde Bir Araştırma,” Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, c. 1, s. 5, ss. 881-909, 2008.
• [9] Anonim, Düzce Ticaret ve Sanayi Odası, Üye kayıtları listesi, 2013.
• [10] Anonim, Bolu Ticaret ve Sanayi Odası, Üye kayıtları listesi, 2013a.
• [11] Anonim, Bartın Ticaret ve Sanayi Odası, Üye kayıtları listesi, 2013b.
• [12] S. Lemeshow, Jr. D.W. Hosmer, K. Janelle and S.K. Lwanga, “Adequacy of Sample Size in Health Studies,” Published by World Healt Organization. Tiptree, Colchester, ISBN: 0 471 92517 9, Courier International Ltd, 1990.
• [13] S. Neiderauer, “Üniversite Üst Düzey Yöneticilerinin Kişilik Tipleri ve Örgütsel Çatışmayı Çözme Stratejileri,” Doktora tezi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir, Türkiye, 2006.
• [14] H. Özgan, “İlköğretim Okulu Öğretmenlerinin Çatışma Yönetimi Stratejilerinin İncelenmesi (Gaziantep Örneği),” Doktora tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Gaziantep Üniversitesi, Gaziantep, Türkiye, 2006.
• [15] A.U. Tarakcı, “Türk Özel Sektör Yöneticilerinin Çatışmaları Çözmede Kullandıkları Stiller ve Bu Stillerin Öz Yeterlilik Algılamasıyla İlişkisi,” Yüksek Lisans tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Balıkesir Üniversitesi, Balıkesir, Türkiye, 2009.
• [16] Y. İnandı, B. Tunç ve B. Gündüz, “Okul Yöneticilerinin Öz Yeterlik Algıları ile Çatışmayı Çözme Stratejileri Arasındaki İlişki,” Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, c. 1, s. 2, ss. 275-294, 2013.
• [17] B. Ayan, “Örgütsel Çatışma ve Yönetimi: Kamu Örgütlerinde Bir Araştırma,” Yüksek Lisans tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Gazi Üniversitesi, Ankara, Türkiye, 2018.
• [18] K. Özdamar, Paket Programlar ile İstatistiksel Veri Analizi, 4. baskı, Ankara, Türkiye: Kaan Kitabevi, 2002.
• [19] Ş. Kalaycı, SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri, 4. baskı, Ankara, Türkiye: Asil Basın Yayın Dağıtım, 2009.
• [20] M.A. Rahim, “Toward A Theory of Managing Organizational Conflict,” The International Journal of Conflict Management, c. 13, s. 3, ss. 206-235, 2002.
• [21] S. Yürür, “Yöneticilerin Çatışma Yönetim Tarzları ve Kişilik Özellikleri Arasındaki İlişkinin Analizine Yönelik Bir Araştırma,” C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, c. 10, s. 1, ss. 23-42, 2009.
• [22] U. Öztaş ve O. Akın, “Örgütsel Çatışma Yönetiminde Cinsiyet Farklılıkları: Antalya Serbest Bölgesinde Bir Araştırma,” Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, c. 1, s. 1, ss. 9-24, 2009.
• [23] H.İ. Arslantaş ve M. Özkan, “İlköğretim Okullarında Görev Yapan Öğretmenlerin Görüşlerine Göre Okul Müdürlerinin Çatışma Yönetimi Yaklaşımlarının İncelenmesi,” Kastamonu Eğitim Dergisi, c. 20, s. 2, ss. 555-570, 2012.
• [24] H. Yıldızoğlu ve B. Burgaz, “Okul Yöneticilerinin Beş Faktör Kişilik Özellikleriyle Çatışma Yönetimi Stili Tercihleri Arasındaki İlişki,” Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (H. U. Journal of Education), c. 29, s. 2, ss. 295-310, 2014.
• [25] E. Sucuoğlu, “Devlet Lisesi Öğretmenlerinin Çatışma Nedenleri ve Çatışma Yönetimi Yaklaşımlarının Değerlendirilmesi,” Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, c. 30, s. 4, ss. 16-28, 2015.
• [26] M. Konak ve M. Erdem, “Öğretmenlerin Görüşlerine Göre İlkokul Yöneticilerinin Etik Liderlik Davranışları ile Çatışma Yönetme Stratejileri Arasındaki İlişki,” Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, c. 21, s. 1, ss. 69-91, 2015.
• [27] K. Arslan, “KOBİ’lerde Çatışma ve KOBİ Yöneticilerinin Çatışmanın Yönetiminde İzledikleri Stratejiler,” Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, c. 32, ss. 35-62, 2016.
• [28] E. İmamoğlu, “Örgütsel Çatışmanın Nedenleri ve Çalışanlar Üzerindeki Etkileri ve Kamu Kuruluşunda Bir Alan Araştırması,” Yüksek Lisans tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Anadolu Üniversitesi, Eskişehir, Türkiye, 2014.
• [29] U. Öztaş, “Örgütsel Çatışma ve Yönetiminde Cinsiyet Faktörünün Etkisi,” Yüksek Lisans tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Akdeniz Üniversitesi, Antalya, Türkiye, 2015.
• [30] S. Şahin ve F. Yüksel Şahin, “Okul Yöneticilerinin ve Öğretmenlerin Çatışma Yönetimi Stillerinin Sosyal Zekâ ve Bazı Kişisel Değişkenlere Göre İncelenmesi,” Kalem Eğitim ve İnsan Bilimleri Dergisi, c. 7, s. 2, ss. 391-418, 2017.
• [31] S. Polatcı ve F. Sobacı, “Dönüşümcü ve Etkileşimci Liderlerin Çatışma Yönetim Strateji Tercihlerinin İncelemesi: Türkiye Örneği,” Ömer Halisdemir Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, c. 10, s. 3, ss. 27-40, 2017.