BORÇLAR KANUNU M. 3 8 6 /F.2 KARŞISINDA İSİMSİZ İŞ GÖRME SÖZLEŞMELERİ YAPILABİLİR Mİ ?

Yıl 1998, Cilt: 2 Sayı: 1, 275 - 282, 31.12.1998

Şaban Kayıhan Özcan Günergök

Öz

İş görme sözleşmelerinin hemen hepsinde ortak olan nokta, taraflardan birinin (iş görenin) diğer tarafa (iş sahibine) karşı daima bir iş görme borcu altına girmesi ve onun bu borcunu iş görme olarak nitelendirdiğimiz bir faaliyette bulunmak suretiyle ifa etmesidir. İşte bundan dolayı iş görme borcu doğuran sözleşmeler arasında büyük ölçüde benzerlik vardır ve bu sözleşmeleri birbirlerinden ayırt etmek çoğu kez önemli güçlükleri de beraberinde getirmektedir. Zaten BK. m. 386/f.2 bu konuya ilişkin olarak şöyle bir düzenleme öngörmektedir: "Diğer akitler hakkındaki kanuni hükümlere tabi olmayan işlerde dahi, vekalet hükümleri cari olur." Acaba bu düzenlemenin kapsam ve niteliğini nasıl tespit etmeliyiz? Öncelikle Yavuz'un da belirttiği gibi, bu hükmün, mehaz metnini teşkil eden OR. Art. 394/f.2 göz önünde tutularak, "diğer sözleşmeleri düzenleyen kanun hükümlerine tabi olmayan (bu kanunda düzenlenmemiş hiç bir sözleşme çeşidine girmeyen) işlere, vekalet kuralları uygulanır" şeklinde çevrilmesi daha isabetli olurdu.

Anahtar Kelimeler

borçlarkanunu, işgörmesözleşmeleri, vekaletkuralları

IS IT POSSIBLE TO MAKE ANONYM EMPLOYMENT CONTRACTS ACCORDING TO ARTICLE 386/F.2 OF THE CODE OF OBLIGATIONS?

Öz

Kaynakça

• Yavuz, Cevdet, Türk Borçlar Hukuku, Özel Hükümler, Genisletilmis ve Yenilenmiş 5. Baskı, İstanbul 1997