The Effect of Time Management Training on Occupational Performance, Depression, Quality of Life and Stress Management in Mothers Having Disabled Child: A Pilot Study

Yıl 2015, Cilt: 3 Sayı: 1, 13 - 20, 01.01.2015

Ayşe Betül Türk Gonca Bumin

Öz

Purpose: The aim of the study is to evaluate the effects of time management trainings on occupational performance, depression, life quality and coping stress of mothers of disabled children. Materials and Method: 20 mothers of disabled children were included. A group of 10 mothers were given 2-hours time management training while test group of 10 mother were observed without interference. Canadian Occupational Performance Measure was used to evaluate the pre-training and post-training activity performance, Beck Depression Inventory to measure depression level, The Short Form Health Survey to evaluate quality of life, The Ways of Coping Questionnaire for ways of handling stress, and Time Management Inventory were used to measure time management. Results: Significant changes were observed in the study group in time planning, saving and spending areas, meaningful differences were seen in physical functions, pain, vitality, mental health, optimistic approach and submissive approach parameters of coping with stress, occupational performance and satisfaction points (p<0.05). On the other hand, no significant difference were found in the analyzed parameters (p>0.05). conclusion: Time management affects daily life activities, depression, quality of life and coping with stress of mothers of disabled children. Further researches must be planned

Anahtar Kelimeler

Mothers, Time management, Quality of life, Depression, Coping skills

Engelli Çocuğa Sahip Annelerde Zaman Yönetimi Eğitiminin Aktivite Performansı, Depresyon, Yaşam Kalitesi ve Stresle Başa Çıkma Üzerine Etkisi: Pilot Çalışma

Öz

Amaç: Çalışmamızın amacı engelli çocuğa sahip annelerde zaman yönetimi eğitiminin aktivite performansı, depresyon, yaşam kalitesi ve stresle başa çıkma üzerine etkisini araştırmaktır. Gereç ve yöntem: Çalışmaya, 20 engelli çocuk annesi dahil edilmiştir. 10 kişilik bir çalışma grubuna 2 saatlik zaman yönetimi eğitimi verilmiştir. 10 kişilik kontrol grubuna ise herhangi bir müdahalede bulunulmamıştır. Eğitim öncesinde ve sonrasında aktivite performansını değerlendirmek için Kanada Aktivite Performans Ölçeği, depresyonu değerlendirmek için Beck Depresyon Ölçeği, yaşam kalitesini değerlendirmek için Kısa Form Yaşam Kalitesi Ölçeği, stresle başa çıkma tarzlarını Stresle Başa Çıkma Tarzları Ölçeği ve zaman yönetimini değerlendirmek için Zaman Yönetimi Envanteri kullanılmıştır. Sonuçlar: Çalışma grubundaki annelerde zaman planlama, zaman tutumları ve zaman harcatıcılarında anlamlı bir farklılık görülmemesine rağmen, yaşam kalitesinin fiziksel fonksiyon, ağrı, vitalite ve mental sağlık parametrelerinde, stresle başa çıkma tarzlarının iyimser yaklaşım ve boyun eğici yaklaşım parametrelerinde, aktivite performans ve tatmin puanlarında anlamlı farklılıklar bulunmuştur (p<0,05). Kontrol grubunda yaşam kalitesinin genel sağlık parametresi hariç anlamlı bir farklılık görülmemiştir (p>0,05). Parametrelerde gruplar arası farklılık görülmemiştir (p>0,05). Tartışma: Engelli çocuk annelerinde zaman yönetimi önemlidir ve annelerin bu konuda eğitilmesi gerekmektedir. Zaman yönetimi günlük yaşam aktivitelerini, depresyonu, yaşam kalitesini ve stresle başa çıkma becerilerini etkiler. Ayrıntılı ileri çalışmaların planlanması önerilmektedir

Anahtar Kelimeler

Anneler, Zamanı yönetme, Yaşam kalitesi, Depresyon, Başa çıkma yöntemleri