Araştırma Makalesi
Yıl 2019,
Cilt: 2 Sayı: 1, 103 - 108, 28.02.2019
Öz
Bağdat, 200 yıl önce Osmanlı kültür hayatının oldukça canlı ve önemli
merkezlerden biriydi. Bu canlılık, biyografi alanında özgün yanları olan Hatibî
adlı çok da meşhur olmayan birisinin kaleme aldığı “Bağdat Şairleri Biyografisi”
diye çevirebileceğimiz “Tezkire-i Şuara-yı Bağdat” adlı eserinde görülmektedir. Makalede, Hatibî'nin hamisi Davut Paşa'nın desteğiyle oluşturduğu edebi ilişkiler ağı gözler önüne serilmektedir.
Kaynakça
- KAYNAKLARAbdulkadir eş-Şehrebânî (1936). Şuarâ-yı Bağdat ve Küttâbuhâ Eyyâme Davud Paşa. Bağdat.Benderoğlu, Abdullatif (1989). Irak Türkmen Edebiyâtı Tarihine Bir Bakış. Dâru’ş-Şuûni’s-Sekâfeti’l-Âmme, Bağdat 1989, C. I, s. 5-6.Levent, Âgâh Sırrı (1973). Türk Edebiyâtı Tarihi. Ankara: TTK Yay.Terzibaşı, Atâ (1963). Kerkük Şairleri. C. 1. Bağdat: Zaman Basımevi. 4-5.Akkuş, Mehmet (2008). Hatîbî, Tezkire-i Şu’arâ-yı Bağdat. Ankara: Marmra Üniversitesi İlahiyat Fakütesi Vakfı Yay.İnal, İbnülemin Mahmud Kemal (1969). Son Asır Türk Şâirleri. İstanbul: MEB. Yay.İslâm Ansiklopedisi. “Bağdat” maddesi, Devlet Kitapları. İstanbul 1970. C. II. s. 205. 211; “Davud Paşa” maddesi. C. III, 496.Cerrahoğlu, İsmail (1988). “Şeyhulislâm Arif Hikmet ve Medine-i Münevvere’de Kurduğu Kütüphâne”. A.Ü.İlâhiyat Fakültesi Dergisi. 30: 111-129.Komisyon (1968). Tezkirelere Göre Divan Edebiyâtı İsimler Sözlüğü. Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı Yay.Nüvvâr, Abdulaziz Süleyman (1968). Davud Paşa Vâli-i Bağdat., el-Kâhire: Dâru’l-Kitâbi’l-Arabî.Öztuna, Yılmaz (1996). Devletler ve Hanedanlar (Türkiye). Ankara: Kültür Bakanlığı Yay.Solmaz, Süleyman (2005). Ahdî ve Gülşen-i Şuarası. Ankara: AKM Yay. Yurdakul, Nurcan (2914). Basra ve Bağdat’ta İngiliz Konsoloslukları (1798-1856). Doktora Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi.
Yıl 2019,
Cilt: 2 Sayı: 1, 103 - 108, 28.02.2019
Öz
Kaynakça
- KAYNAKLARAbdulkadir eş-Şehrebânî (1936). Şuarâ-yı Bağdat ve Küttâbuhâ Eyyâme Davud Paşa. Bağdat.Benderoğlu, Abdullatif (1989). Irak Türkmen Edebiyâtı Tarihine Bir Bakış. Dâru’ş-Şuûni’s-Sekâfeti’l-Âmme, Bağdat 1989, C. I, s. 5-6.Levent, Âgâh Sırrı (1973). Türk Edebiyâtı Tarihi. Ankara: TTK Yay.Terzibaşı, Atâ (1963). Kerkük Şairleri. C. 1. Bağdat: Zaman Basımevi. 4-5.Akkuş, Mehmet (2008). Hatîbî, Tezkire-i Şu’arâ-yı Bağdat. Ankara: Marmra Üniversitesi İlahiyat Fakütesi Vakfı Yay.İnal, İbnülemin Mahmud Kemal (1969). Son Asır Türk Şâirleri. İstanbul: MEB. Yay.İslâm Ansiklopedisi. “Bağdat” maddesi, Devlet Kitapları. İstanbul 1970. C. II. s. 205. 211; “Davud Paşa” maddesi. C. III, 496.Cerrahoğlu, İsmail (1988). “Şeyhulislâm Arif Hikmet ve Medine-i Münevvere’de Kurduğu Kütüphâne”. A.Ü.İlâhiyat Fakültesi Dergisi. 30: 111-129.Komisyon (1968). Tezkirelere Göre Divan Edebiyâtı İsimler Sözlüğü. Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı Yay.Nüvvâr, Abdulaziz Süleyman (1968). Davud Paşa Vâli-i Bağdat., el-Kâhire: Dâru’l-Kitâbi’l-Arabî.Öztuna, Yılmaz (1996). Devletler ve Hanedanlar (Türkiye). Ankara: Kültür Bakanlığı Yay.Solmaz, Süleyman (2005). Ahdî ve Gülşen-i Şuarası. Ankara: AKM Yay. Yurdakul, Nurcan (2914). Basra ve Bağdat’ta İngiliz Konsoloslukları (1798-1856). Doktora Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi.
Toplam 1 adet kaynakça vardır.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | MAKALELER |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 28 Şubat 2019 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 2 Sayı: 1 |
