Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

ARTAN DIRENÇ EGZERSIZLERI VE GENEL MAKSÎMAL KUVVET ANTRENMANLARıNıN KUVVET GELIŞIMI, ISTIRAHAT NABZı, KAN BASıNÇLARı, AEROBIK-ANAEROBIK GÜÇ VE VÜCUT KOMPOZISYONUNA ETKILERI

Yıl 1999, Cilt: 4 Sayı: 4, 21 - 31, 15.10.1999

Öz

Araştırmanın amacı iki farktı kuvvet antrenman metodunun kuvvet gelişimi, istirahat nabzı, kan basınçtan, aerobik ve anaerobik göç ile vücut kompozisyonu üzerindeki etkilerini tesbit etmektir. 45 erkek öğrenci gönüllü olarak bu çalışmaya katılmış ( Yaş, X = 20,6 ± 2,27 yıl, X=1,76± 0,06 m boy uzunluğu, X « 68,93 ± 6,07 vücut ağırlığı) ve Kuvvet, vücut kompozisyonu, istirahat kalp atımı, kan basınçları, aerobik ve anaerobik güç özelliklerini ölçmek için standardize edilmiş olan alan ve labaratuar testleri uygulanmıştır. Bütün ölçümler antrenman programından bir hafta önce ve programdan bir hafta sonra gerçekleştirilmiştir.


Artan direnç egzersizleri (n = 15) ve maksimal kuvvet grubundaki denekler (n=15) haftada 3 gün, günde 90 dakika olmak üzere 8 hafta boyunca antrenmana tabi tutulmuşlardır. Kontrol grubuna (n=15) ise her hangi bir antrenman yaptırılmamış­tır. İstatistiksel analizler paried-t testi ile yapılmıştır. Sonuç olarak, her iki antrenman grubunda da anlamlı kuvvet artışları gözlenmiştir (P<0.01).


Kuvvet gelişimleri artan direnç egzersizleri grubunda ortalama % 26,52 ± 4,18 genel maksimal kuvvet grubunda % 20,05 ± 5,05 olarak gerçekleşmiştir. Buna karşılık kontrol grubunda anlamlı bir farklılık bulunamamıştır (P<0.05). Antrenman gruplarında, kontrol grubunun aksine vücut yağ yüzdelerinde anlamlı azalmalar görülmüştür (P<0.01). Bu azalmalar artan direnç egzersizleri grubunda % 20.11 ±3.71, genel maksimal kuvvet antrenman grubunda ise % 17.29±3.16'dır. Aynca antrenman gruplarında kontrol grubunun aksine yağsız vücut ağırlığında ve vücut yoğunluğunda anlamlı artışlar tespit edilmiştir (P<0.01). İstirahat nabzı (P<0.05) ve Anaerobik güç (P0.05) anlamlı değişim göstermesine rağmen aerobik güç, sistolik ve diastolik kan basınçlarında bir değişim elde edilememiştir (P>0.05).
 

Kaynakça

  • Astrand P.O., Rodalh, K. (1986). Textbook of Work Physiology, Third Edition, Newyork: Mc Graw-Hili Book Company, 342-343.
  • Brown R.D., Hardson, J.M. (1968). The effects of strength training pogram on the strenght and self-concept of two female ag group. Research Quarterly for Exercise and Sport, 4 (1), 315-320.
  • Cısar, J.C., Thorland, W.G. (1989). Yearly changes in the body colposrtfon and muscular strengah of high school wrestlers. Research Quarterly for Exercise and Sport, (3), 239-245.
  • Clarkson, M.P. (1982). The relationship among isokinetic endurance, ınıtel strength level and fiber type. Reseacrh Ouanteriy for Exercise and Sport, 53 (1 ), 127-131.

EFFECTS OF PROGRESSIVE RESISTANCE AND MAXIMAL STRENGTH EXERCISES ON STRENGTH DEVELOPMENT, RESTING HEART RATE, BLOOD PRESSURE, AEROBIC-ANAEROBIC POWER AND BODY COMPOSITION

Yıl 1999, Cilt: 4 Sayı: 4, 21 - 31, 15.10.1999

Öz

The purpose of this study was to asses the effects of two different strength training methods on strength development, resting HR. blood pressure, aerobic and anaerobic power, and body composition. In this study a total of 45 healthy students at School of Physical Education and Sport of Gazi University were voluntarily participated. 

Stantardized strength, resting HR, blood pressure, aerobic-anaerobic power and body composition laboratory and field tests
were used as measurements. All measurements were accomplished within one-week before and after the trainin period. Progressive resistance (n=15) and maximal strenght training (n=15) groups were trained three times in a week 90 minutes duration for eight weeks. The control group had no training, but were taken to the tests. Statistical analysis included paired test.

As a result of this study, in general significant strenght improvements were found in both training groups (P<0.01). Strength improvements in progressive resistance group were 26.52±4.18% and in maximal strenght trainin groups were 20.5±5.05%. However, there was no significant difference in control group results (P<0.05). In training groups percentage of body fat decreased in contrary to control group. It was reduced 20.11+3.71% and 17.29+3.16% in progressive resistace and maximal strenght training groups, respectively (P<0.01). Moreover, lean body weight and body density of subjects in training groups were increased compared to control group (P<0.01). In addition resting HR and anaerobic power of both trainin groups were significantly changed. Where as aerobic power and blood pressure of two training groups were not significantly changed(P<0.05).

Kaynakça

  • Astrand P.O., Rodalh, K. (1986). Textbook of Work Physiology, Third Edition, Newyork: Mc Graw-Hili Book Company, 342-343.
  • Brown R.D., Hardson, J.M. (1968). The effects of strength training pogram on the strenght and self-concept of two female ag group. Research Quarterly for Exercise and Sport, 4 (1), 315-320.
  • Cısar, J.C., Thorland, W.G. (1989). Yearly changes in the body colposrtfon and muscular strengah of high school wrestlers. Research Quarterly for Exercise and Sport, (3), 239-245.
  • Clarkson, M.P. (1982). The relationship among isokinetic endurance, ınıtel strength level and fiber type. Reseacrh Ouanteriy for Exercise and Sport, 53 (1 ), 127-131.
Toplam 4 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Konular Spor Hekimliği
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Mehmet Günay

Mansur Onay Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 15 Ekim 1999
Gönderilme Tarihi 15 Ağustos 2017
Kabul Tarihi 15 Eylül 1999
Yayımlandığı Sayı Yıl 1999 Cilt: 4 Sayı: 4

Kaynak Göster

APA Günay, M., & Onay, M. (1999). EFFECTS OF PROGRESSIVE RESISTANCE AND MAXIMAL STRENGTH EXERCISES ON STRENGTH DEVELOPMENT, RESTING HEART RATE, BLOOD PRESSURE, AEROBIC-ANAEROBIC POWER AND BODY COMPOSITION. Gazi Journal of Physical Education and Sport Sciences, 4(4), 21-31.

Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi yılda dört kez (Mart, Haziran, Eylül, Aralık) yayımlanan bilimsel ve hakemli bir dergidir.