Öz
Araştırmanın amacı iki farktı kuvvet antrenman metodunun kuvvet gelişimi, istirahat nabzı, kan basınçtan, aerobik ve anaerobik göç ile vücut kompozisyonu üzerindeki etkilerini tesbit etmektir. 45 erkek öğrenci gönüllü olarak bu çalışmaya katılmış ( Yaş, X = 20,6 ± 2,27 yıl, X=1,76± 0,06 m boy uzunluğu, X « 68,93 ± 6,07 vücut ağırlığı) ve Kuvvet, vücut kompozisyonu, istirahat kalp atımı, kan basınçları, aerobik ve anaerobik güç özelliklerini ölçmek için standardize edilmiş olan alan ve labaratuar testleri uygulanmıştır. Bütün ölçümler antrenman programından bir hafta önce ve programdan bir hafta sonra gerçekleştirilmiştir.
Artan direnç egzersizleri (n = 15) ve maksimal kuvvet grubundaki denekler (n=15) haftada 3 gün, günde 90 dakika olmak üzere 8 hafta boyunca antrenmana tabi tutulmuşlardır. Kontrol grubuna (n=15) ise her hangi bir antrenman yaptırılmamıştır. İstatistiksel analizler paried-t testi ile yapılmıştır. Sonuç olarak, her iki antrenman grubunda da anlamlı kuvvet artışları gözlenmiştir (P<0.01).
Kuvvet gelişimleri artan direnç egzersizleri grubunda ortalama % 26,52 ± 4,18 genel maksimal kuvvet grubunda % 20,05 ± 5,05 olarak gerçekleşmiştir. Buna karşılık kontrol grubunda anlamlı bir farklılık bulunamamıştır (P<0.05). Antrenman gruplarında, kontrol grubunun aksine vücut yağ yüzdelerinde anlamlı azalmalar görülmüştür (P<0.01). Bu azalmalar artan direnç egzersizleri grubunda % 20.11 ±3.71, genel maksimal kuvvet antrenman grubunda ise % 17.29±3.16'dır. Aynca antrenman gruplarında kontrol grubunun aksine yağsız vücut ağırlığında ve vücut yoğunluğunda anlamlı artışlar tespit edilmiştir (P<0.01). İstirahat nabzı (P<0.05) ve Anaerobik güç (P0.05) anlamlı değişim göstermesine rağmen aerobik güç, sistolik ve diastolik kan basınçlarında bir değişim elde edilememiştir (P>0.05).