Abstract
Erken dönemde şamanizm inancının evrimi He Türk kültürünün gelişim süreci aynı şeyleri ifade eder. Şaman kültürünün düalist yapısı dolayısı ile, manevi ve gerçek dünya hep bir mücadele alanı olarak düşünülmüştür. Bu mücadelede savaşçı nesnelerin, özellikle de ok ve yayın önemli bir yeri vardı. Bu silahlar kimi zaman simgesel bir anlam taşırken, kimi zaman da nesnel bir anlamda işlev üstlenmiştir. Her iki anlamda da şaman gelenekleri okçuluk için çok geniş bir arka plan oluşturduğu görülmektedir. Ok ve yay manevi dünya da annma, sağıltma gibi faaliyetlerle, insanlar için kötülükler ve kötü ruhlar dünyasına karşı sürdürülen savaşın simgesel araçlarıydı. İnisiasyon törenleri gibi şamancıl sosyal kurumların odağında, sınav aracı olarak, yine ok ve yayı görmekteyiz. Şamanın göğe yükselişi, yani miracı simgesel anlamda okun göğe yükselişi ile ilişkilendirirken, keçe ile yukarı kaldırma motifi ise yayın işlevini üstlenirdi. Gelecekle ve geçmişle ilgili, insanoğlunun, bilmek istediği her şey için, bir fal aracı olarak, da ok ve yayın fonksiyon üstlendiği görülür. Savaşçıların antropomorfizm yöntemiyle elde etmeyi düşündükleri güç ve beceriye de, yine ok ve yayın ilham kaynağı olduğu anlaşılmaktadır. Özetle Avrasya göçebelerinin inanç dünyasında doğaüstü dünya ile gerçek dünya birbirinden ayrılamazken, simgesel anlamla nesnel anlamın da inanç ölçeğinde birbiriyle karıştığı görülmektedir.