BEDEN EĞİTİMİ ÖĞRETMENLERİNİN İŞ DOYUM DÜZEYLERİNİN KARŞILAŞTIRILMASI

Yıl 2004, Cilt: 9 Sayı: 1, 3 - 14, 01.01.2004

Deniz Demircan Gıyasettin Demirhan

Öz

Araştırmanın amacı, Ankara ve Adana illerindeki özel ve devlet
okullarında çalışan beden eğitimi öğretmenlerinin iş doyum düzeylerinin yönetim
biçimi, gelişme ve yükselme, ücret ve personel, çalışma olanakları, fiziksel
ortam ve iş arkadaşları boyutlarına göre karşılaştırılarak mevcut durumun
kişisel özelliklere göre farklı olup olmadığını incelemektir. Araştırma grubu
Adana ilinde görevli 171, Ankara ilinde görevli 204 olmak üzere toplam 375
beden eğitimi öğretmeninden oluşmuştur. İş doyum düzeylerini saptamak için
Çetinkanat (1995) tarafından geliştirilen ve iş doyumu ile ilgili 32 gerçek
durum, 32 ideal durum ve kişisel bilgileri içeren toplam 71 maddeden oluşan “İş
Doyum Ölçeği" anketi kullanılmıştır. Anket, 7 alt boyuttan oluşmaktadır.
Ölçeğin alt boyutlarının güvenirlik değerleri 0.58 ile 0.89 arasında değişmektedir.
Bulgular, cinsiyet, medeni durum, görev yapılan il, okul türü, görev yeri ve
mesleki kıdem ölçütlerine göre analiz edilmiş, verilerin analizinde
Mann-Whitney U testi ve Tek Yönlü Varyans Analizi kullanılmıştır. Yapılan
analizler sonucunda beden eğitimi öğretmenlerinin cinsiyet, medeni durum ve
görev yeri ölçütlerine göre iş doyum düzeyleri arasında anlamlı fark
bulunmamıştır (p>0.05). Öğretmenlerin çalıştıkları illere göre, çalışma
olanakları ve fiziksel ortam boyutlarında iş doyum düzeyleri arasında anlamlı
fark bulunmuştur. Yaş ve mesleki kıdem ölçütlerine göre iş doyum düzeyleri
arasında, iş arkadaşları boyutunda fark bulunmuştur. Öğretmenlerin çalıştıkları
okul türüne göre ise iş doyum düzeyleri arasında yönetim biçimi boyutu hariç
tüm boyutlarda anlamlı fark bulunmuştur (p< 0.05).

Anahtar Kelimeler

: iş doyumu, beden eğitimi ve spor öğretmeni

COMPARE THE JOB SATISFACTION LEVELS OF PHYSICAL EDUCATION TEACHERS

Öz

The purpose of this
study was to compare the job satisfaction levels of physical education teachers
working in the schools of public and private sectors in the provinces of Ankara
and Adana from the aspects of type of management, development and promotion,
wages and staff, working facilities, physical environment and colleagues and to
determine if there is a difference in terms of individualistic characteristics.
The participants of this study comprised a total of 375 physical education
teachers, 171 working in the province of Adana and 204 in the province of
Ankara. The Job Satisfaction Scale which was developed by Çetinkanat (1995)
consists of 71 items covering 32 real situations, 32 ideal situations and
personal information, was used to determine the job satisfaction levels of
participants. The questionnaire consist of seven subscales. The reliability of
the subscales of the questionnaire ranged between 0.58-0.89. Data were analysed
with regards to gender, marital status, province, types of school, work place
and professional experience. Mann-Whitney U Test and One Way Analysis of
Variance were used for data analysis. According to the results of the analysis
there was no significant difference between the job satisfaction levels of the
physical education teachers in terms of the criteria of gender, marital status
and work place (p>0.05). However, significant difference was found in the
job satisfaction in terms of working facilities due to the province and
physical environment. There was a significant difference in job satisfaction of
physical education teachers in terms of colleague factor in line with the
criteria of age and professional experience. With regard to the type of school
where the physical education teachers work, there was a significant difference
in job satisfaction levels from all aspects but the type of management
(p<0.05).

Anahtar Kelimeler

Job satisfaction, physical education and sports teacher

Kaynakça

• 1. Alpar, R. (2000). Spor Bilimlerinde istatistik. Ankara: T.C. Başbakanlık Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü.
• 2. Ayık, A. (2000). ilköğretim Okullarındaki Yöneticilerin Yönetsel Davranışlarının Öğretmenlerin iş Doyumuna Etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
• 3. Başaran, i.E. (1992). Yönetimde insan ilişkileri- Yönetsel Davranış. Ankara: Kadıoğlu Matbaası.
• 4. Balcı, A. (1985). Eğitim Yöneticisinin iş Doyumu. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
• 5. Çelik, V. (1987). Teknik Öğretmenlerin iş Doyumsuzluğu ve Öğretmenlikten Ayrılmalarına Etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.