Investigating the Relationship Between Attitudes of Students Towards Physical Education Lesson and Their Social Intelligence Levels

Yıl 2019, Cilt: 24 Sayı: 4, 227 - 240, 01.10.2019

Yasemin Çakmak Yıldızhan Gizem Nur Çağlayan

Öz

The purpose of this study was to investigate the relationship between attitudes of students towards Physical Education lesson and their social intelligence levels. The sample of the research included totally 143 individuals including 59 females and 84 males studying at secondary education 6th, 7th and 8th grades in Susuz district of Kars province in 2018-2019 academic year. Tromso Social Intelligence Scale (TSIS; Silvera et al., 2001) and Physical Education Lesson Attitude Scale were used as the data collection tools. Tromso Social Intelligence Scale was adapted into Turkish by Doğan and Çetin; reliability of the scale was determined to be .80. Physical Education Lesson Attitude Scale (PELAS) was developed by Güllü and Güçlü (2009), and reliability of the scale was found to be .94. Obtained data were analyzed in SPSS 25 for Windows statistical software. T-test, One-Way and Two-Way Variance Analysis (ANOVA), Tukey test and Pearson Correlation Analysis were performed for evaluating the data of the research. The level of significance was determined to be .05. According to the findings obtained from the research, it was determined that attitudes of female students towards the physical education lesson and their social skill factor values were statistically and significantly higher rather than the male students; attitudes of students towards the physical education lesson did not differ significantly according to the grade; however, general social intelligence of the 8th grade students was statistically and significantly higher rather than both 6th and 7th grade students. Positive and statistically significant relationships were also found between attitudes of students towards physical education lesson and their general and whole social intelligence factors, and the difference was also determined between each social intelligence factor.

Anahtar Kelimeler

Physical education, Attitude, Social intelligence

Öğrencilerin Beden Eğitimi Dersine Yönelik Tutumları ile Sosyal Zekâ Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi

Öz

Bu çalışmanın temel amacı, öğrencilerin beden eğitimi dersine yönelik tutumları ile sosyal zeka düzeyleri arasındaki ilişkiyi incelemektir. Araştırmanın örneklemini 2018-2019 eğitim öğretim yılında Kars ilinin Susuz ilçesinde bulunan ortaokul 6. 7. ve 8. sınıf öğrencilerinden 59’u kadın, 84’ü erkek olmak üzere toplam 143 kişi oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak Tromso Sosyal Zeka Ölçeği (TSZÖ) ve Beden Eğitimi Dersi Tutum Ölçeği (BDTÖ) kullanıldı. Tromso Sosyal Zeka Ölçeğinin Türkçeye uyarlanması Doğan ve Çetin tarafından yapıldı, ölçeğin güvenirliği .80 olarak belirlendi. Beden Eğitimi Dersi Tutum Ölçeği ise Güllü ve Güçlü (2009) tarafından geliştirildi ve ölçeğin güvenirliği .94 olarak tespit edildi. Araştırma verilerin değerlendirilmesinde t-testi, tek yönlü ve iki yönlü varyans analizi (ANOVA), tukey testi ve korelasyon analizi (Pearson) uygunlandı. Anlamlılık düzeyi .05 olarak belirlendi. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre; kadın öğrencilerin beden eğitimi dersine yönelik tutumları ile sosyal beceri faktör değerlerinin erkek öğrencilere göre istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek olduğu, öğrencilerin beden eğitimi dersine yönelik tutumlarının sınıf düzeyine göre farklılık göstermediği ancak 8. sınıf öğrencilerinin genel sosyal zekâlarının hem 6. hem de 7. sınıf öğrencilerinden istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek olduğu tespit edildi. Öğrencilerin beden eğitimi dersine yönelik tutumları ile genel ve tüm sosyal zekâ faktörleri arasında ayrıca tüm sosyal zeka faktörlerinin kendi aralarında pozitif yönlü ve istatistiksel olarak anlamlı ilişkiler olduğu belirlendi.

Anahtar Kelimeler

Beden eğitimi, Tutum, Sosyal zeka

Kaynakça

• 1. Akandere, M., Özyalvaç, N.T. ve Duman, S. (2010). Ortaöğretim öğrencilerinin beden eğitimi dersine yönelik tutumları ile akademik başarı motivasyonlarının belirlenmesi (Konya Anadolu Lisesi Örneği). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 24, 1-10.
• 2. Albretch, K. (2006). Social ıntelligence: the new science of success. San Francisco: Jossey-Bass.
• 3. Arslan, C. ve Mendeş, B. (2002). Orta dereceli okullarda beden eğitimi dersine yönelik öğrencilerin ilgi ve tutumlarının araştırılması (Elazığ Örneği). Ege Üniversitesi Performans Dergisi; 8: 1-2, 30-47.
• 4. Başer, S. A. (2009). Öğretmen niteliklerinin beden eğitimi dersi alan öğrencilerin bu derse karşı olan tutumlarına etkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
• 5. Bülent, N. T. (2004). Okulda çoklu zeka kuramı, Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• 6. Büyüközdemir, M. B. (2008). Beden eğitimi dersi faaliyetlerinin ilköğretim sekizinci sınıf öğrencilerinin sosyal gelişim sürecine etkisi (Yozgat İli Örneği).
• (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• 7. Büyüköztürk, Ş. (2011). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı (14. baskı). Ankara: Pegem Yayıncılık.
• 8. Carlson, T. B. (1995). We hate gym: student alienation from physical education. Journal of Teaching in Physical Education, 14, 467-477.
• 9. Ciminli, V. (2017). Spor lisesi öğrencilerinde bedensel/kinestetik zeka ile beden eğitimi dersine yönelik tutum düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi (İstanbul ili örneği). (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
• 10. Çon, M., Yetim, A., Ağaoğlu, S. ve Taşmektepligil, M. (1996). Elit düzeyde spor yapanların spora yönelmelerinde sportif aktivitelerin psiko-sosyal uyum düzeylerine etkileri, Performans, C.2, İzmir.
• 11. Daniel, M.H. (1997). Intelligence testing:status and trends. American Psychologist, 52(10), 1038-1045. http://dx.doi.org/10.1037/0003-066X.52.10.103812. Demirhan, G. (2006). Spor eğitiminin temelleri. Ankara: Bağırgan Yayınevi.
• 13. De Vaus, D.A. (1990). Surveys in social research. London: Unwin Hyman.
• 14. Doğan, T. (2006). Üniversite öğrencilerinin sosyal zeka düzeylerinin depresyon ve bazı değişkenlerle ilişkisinin incelenmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
• 15. Doğan, T., Totan, T. ve Sapmaz, F. (2009). Üniversite öğrencilerinde benlik saygısı ve sosyal zeka. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17, 236-248.
• 16. Doğan, T. ve Çetin, B. (2009). Tromso Sosyal Zekâ Ölçeği Türkçe formunun faktör yapısı, geçerlik ve güvenirlik çalışması. Educational Sciences: Theory and Practice, 7(1), 241-268.
• 17. Erkan, N. Yaşam boyu spor. (1996). İstanbul: Boyut Yayıncılık.
• 18. Ermiş, E., İmamoglu, O. ve Erilli, N.A. (2012). Üniversite öğrencilerinin bedensel ve sosyal çoklu zeka puanlarında sporun etkisi, Spor ve Performans Araştırmaları Dergisi, 3(2), 23-29.
• 19. Ermiş, E. ve İmamoglu, O. (2013). The effect of doing sports on the multiple intelligences of university students. International Journal of Academic Research Part B, 5(5), 174-179.
• 20. Ertürk, S. (1997). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Meteksan.
• 21. Eysenck, H. J. ve Barrett, P. (1985). Psychophysiology and the measurement of ıntelligence. (Editörler: Cecil R. Reynolds ve Victor L. Willson). Methodological and Statistical Advances in the Study of Individual Differences. New York: Plenum Press, 1-49.
• 22. Gallahue, D. L. (1996). Developmental physical education for today’s children (3nd Ed.). Dubuque, LA: Brown & Benchmark.
• 23. Gardner, H. (1983). Frames of mind the theory of multiple intelligences. NYC: Basic Books. https://doi.org/10.1177/001698628502900212.
• 24. Graham, G., Holt/Hale, S. A. ve Parker, M. (1998). Children moving: a reflexive approach to teaching physical education. (4th Ed). Mountain View, CA: Mayfield.
• 25. Güllü, M. ve Güçlü, M. (2009). Ortaöğretim öğrencileri için beden eğitimi dersi tutum ölçeği geliştirilmesi. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 3(2), 138-152.
• 26. Hılgard, E.R., Atkinson, R.C. ve Atkinson, R.L. (1971). Introduction to Psyochology (5th Ed.). New York: Harcourt Broce Jovanovich.
• 27. Hoşgörür, V. ve Katrancı, M. (2007). Sınıf ve beden eğitimi ve spor öğretmenliği öğrencilerinin baskın zekâ alanları (Kırıkkale üniversitesi eğitim fakültesi örneği). Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24, 33-42.
• 28. Hünük, D. (2006) Ankara ili merkez ilçelerindeki ilköğretim ikinci kademe öğrencilerinin beden eğitimi dersine ilişkin tutumlarının sınıf düzeyi, öğrenci cinsiyeti, öğretmen cinsiyeti ve spora aktif katılımları açısından karşılaştırılması. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• 29. Kağıtçıbaşı, Ç. (2005). Yeni insan ve insanlar (10. baskı). İstanbul: Evrim Yayınevi.
• 30. Kangalgil, M., Hünük, D. ve Demirhan G. ( 2004). Spor yapan ve yapmayan öğrencilerin beden eğitimine ilişkin tutumları. (Sözel Bildiri) 10. Ichper.Sd ve 8.Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi, Kemer/Antalya.
• 31. Karasar, N. (2015). Bilimsel araştırma yöntemi (28. basım). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• 32. Kayaoğlu, A., Gökdağ, R. ve Kırel, Ç. (2011). Sosyal Psikoloji-I. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi WebOfis.
• 33. Koca, C. ve Aşçı, F. H. (2002). Lise birinci sınıf öğrencilerinin beden eğitimine yönelik tutumları ve atletik yeterlik düzeyleri. 7. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi: 27-29 Ekim Antalya.
• 34. Kozmitzki, C. ve John, O. P. (1993). The implict use of explicit conceptions of social intelligence. Personality and Individual Differences, 15, 11-23. doı: 10.1016/0191-8869(93)90037-4
• 35. Kuter, F. Ö. ve Kuter, M. (2012). Beden eğitimi ve spor yoluyla değerler eğitimi, Eğitim ve İnsani Bilimler Dergisi: Teori ve Uygulama, 3(6), 75-94.
• 36. Küçük, V. ve Koç, H. (2004). Psiko-sosyal gelişim süreci içerisinde insan ve spor ilişkisi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 9(1), 211-223.37. Oppenheim, A. N. (2000). Questionnaire design and attitude measurement. New York: Basic Book Inc.
• 38. Marlowe, H. A. (1986). Social intelligence: Evidence for multidimensionality and construct ındependence. Journal of Educational Psychology, 78(1), 52-58. http://dx.doi.org/10.1037/0022-0663.78.1.52
• 39. Saygılı, G. (2016). Ortaokul öğrencilerinin sınıf, cinsiyet ve kinestetik zekâ değişkenlerine göre beden eğitimi dersine yaklaşımlarının incelenmesi (Tarsus İlçesi Örneği). VII. Uluslararası Eğitim Araştırmaları Kongresi, 5-8 Mayıs. Çanakkale.
• 40. Sel, R. (2005). İlk ve orta okullarda beden eğitimi, (2. baskı). İstanbul: Öğretmen Yayınları.
• 41. Silvera, D. H., Martinussen, M. ve Dahl, T.I. (2001). The tromso social intelligence scale, a self-report measure of social intelligence, Scandinavian Journal of Psychology, 42, 313-31.
• 42. Somoza, M. P. (1990). Social ıntelligence and likability, Doctoral dissertation, The Florida State University College of Arts and Sciences, Florida.
• 43. Smoll, F. L. ve Schutz, R.W. ( 1980) Children attitudes toward physical activity. A Longitudinal Analysis. Journal of Sport Psychology, 2,137–147.
• 44. Strang, R. (1930). Measures of social ıntelligence. American Journal of Sociology,36(2), 263-269.
• 45. Şişko, M. ve Demirhan, G. (2002). İlköğretim okulları ve liselerde öğrenim gören kız ve erkek öğrencilerin beden eğitimi ve spor dersine ilişkin tutumları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23, 205–210.
• 46. Tamer, K. (1988). Beden eğitimi ve oyun öğretimi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını
• 47. Tezbaşaran, A. (1997). Likert tipi tutum geliştirme kılavuzu (2. baskı). Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları.
• 48. Thorndıke, E. L. (1920). Intelligence and its use. Harpers Magazine, 140, 227-235.
• 49. Uluışık, V. (2015). Ortaöğretim öğrencilerinin beden eğitimi dersine yönelik tutumlarının sınıf ve cinsiyet değişkenlerine göre incelenmesi. Akademik Araştırmalar Dergisi, 2(3), 45-53.
• 50. Van Wersch, A. K., Trew, E., Turner, I. (1992). Post-pri mary school pupil's interest in physical education: age and gender differences. British Journal of Educational Psychology. 62(1),56-72. https://doi.org/10.1111/j.2044-8279.1992.tb00999.x
• 51. Vernon, P. E. (1933). Some characteristics of the good judge of personality. The Journal of Social Psychology, 4 (1), 42-57.
• 52. Walker, R. E. ve Foley, J.M. (1973). Social intelligence: Its history and measurement. Psychological Reports, 33, 451-495.
• 53. Yetim, A. (2005). Sosyoloji ve spor. Trabzon: Topkar Matbaacılık.