Investigation of the Relationship between Narcissistic Personality Traits and Education Levels of Coaches

Yıl 2021, Cilt: 26 Sayı: 1, 71 - 84, 02.01.2021

Zübeyde Cankurtaran Milaim Berısha

Öz

In this study, it was aimed to examine the relationship between the narcissistic personality traits of coaches and their education levels. The study group consisted of a total of 202 trainers, 122 of whom were men, 80 of whom were women, working in different branches. In the study, Narcissistic Personality Inventory (NPI) and Personal Information Form, which were adapted into Turkish by Atay (2009), were used. During the analysis process, the T-Test was used to compare paired groups, and ANOVA and Post Hoc Tukey Test were used to compare three or more independent groups. Pearson Correlation analysis was used to reveal the relationship between years of coaching experience and narcissistic personality traits, and a numerical (multi-category) analysis (ETA coefficient) was used to reveal the relationship between coaching seniority, education levels, and narcissistic personality traits. According to the obtained research findings, it was determined that the exploitation feature, which is the sub-dimension of the narcissist personality, is more dominant in women than in men. On the other hand, the claiming right dimension was found to be more dominant in males than in females. There was no statistically significant difference between the years of coaching experience (experience) and narcissistic personality traits. When the ETA coefficient of the coaching seniority and education level was examined, it was found that it was associated with narcissistic personality traits (ETA coefficient greater than 0.138). As a result, it was determined that there is a significant relationship between coaches’ narcissistic personality traits and their education levels.

Anahtar Kelimeler

Narcissism, Narcissistic personality traits, Coaches, Education level

Antrenörlerin Narsistik Kişilik Özellikleri ile Eğitim Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi

Öz

Bu çalışmada, antrenörlerin narsistik kişilik özellikleri ile eğitim düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Çalışma grubunu, farlı branşlarda görev alan 122'si erkek 80'i kadın olmak üzere toplam 202 antrenör oluşturmaktadır. Çalışmada, Atay (2009) tarafından Türkçe'ye uyarlanan Narsistik Kişilik Envanteri (NPI) ile Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Analiz sürecinde, ikili gurupların karşılaştırılmasında t-testi, üç ve daha fazla bağımsız grupların karşılaştırılmasında ise ANOVA ve Post Hoc Tukey Testinden yararlanılmıştır. Antrenörlük deneyim yılı ile narsistik kişilik özellikleri arasındaki ilişkiyi ortaya koymak için Pearson Corelation analizi, antrenörlük kıdemi ve eğitim düzeyi ile narsistik kişilik özellikleri arasındaki ilişkiyi ortaya koymak için isimsel (çok kategorili) analizi (ETA katsayısı) kullanılmıştır. Elde edilen araştırma bulguları, narsistik kişiliğin alt boyutu olan sömürücülük özelliğinin kadın antrenörlerde, erkeklere göre daha yüksek olduğu saptanmıştır. Erkek antrenörlerin ise hak iddia etme boyutunun kadın antrenörlere göre daha gelişmiş olduğu tespit edilmiştir. Antrenörlük deneyim yılları (tecrübe) ile narsistik kişilik özellikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır. Antrenörlük kıdemi ve eğitim seviyesinin ETA katsayısı incelendiğinde ise, narsistik kişilik özellikleri ile doğrusal ilişki gösterdiği saptanmıştır (ETA katsayısı 0,138’ten büyük). Sonuç olarak antrenörlerin narsistik kişilik özellikleri ile eğitim düzeyleri arasında anlamlı ilişki olduğu belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Narsisizm,, Narsistik kişilik özellikleri, Antrenörler, Eğitim düzeyi

Kaynakça

• 1. Ames, D. R., Rose, P. ve Anderson, C. P. (2006). The NPI-16 as a short measure of narcissism. Journal of Research in Personality, 40(4), 440-450.
• 2. Atay, S. (2009). Narsistik kişilik envanterinin Türkçeye standardizasyonu. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 11(1), 181-196.
• 3. Atay, S. (2010). Çalışan narsist: örgütler, liderler, yöneticiler ve astlar. İstanbul: Namar Yayınları.
• 4. Balcı, Ş. ve Sarıtaş, H. (2019). Sosyal medya kullanımının bir belirleyicisi olarak narsisizm: Konya'da yaşayan kullanıcılar üzerine bir inceleme. Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 31, 689-709.
• 5. Beck, A. T., Freeman, A. ve Davis, D. D. (2008). Kişilik bozukluklarının bilişsel terapisi (Çev. Ö. Yalçın ve E. N. Akçay). İstanbul: Litera Yayıncılık.
• 6. Brunell, A. B., Gentry, W. A., Campbell, W. K., Hoffman, B. J., Kuhnert, K. W. ve DeMarree, K. G. (2008). Leader emergence: The case of the narcissistic leader. Personality and Social Psychology Bulletin, 34(12), 1663-1676.
• 7. Campbell, W. K., Bush, C. P., Brunell, A. B. ve Shelton, J. (2005). Understanding the social costs of narcissism: The case of the tragedy of the commons. Personality and Social Psychology Bulletin, 31(10), 1358-1368.
• 8. Campbell, W. K. ve Miller, J. D. (2011). The handbook of narcissism and narcissistic personality disorder: Theoretical approaches, empirical findings, and treatments. New Jersey: Canada: John Wiley & Sons.
• 9. Cihangiroğlu, N., Teke, A., Uzuntarla, Y. ve Uğrak U. (2015). Narsist kişilik eğilimleri ile kurumsal bağlılık düzeyleri arasındaki ilişki. Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 13(1), 1-18.
• 10. Cohen, J. (1988). Statistical power analysis for the behavioral sciences (2.baskı). New Jersey: Lawrence Erlbaum.
• 11. Çakır, B. (2018). Yetişkinlerde sosyal medya bağımlılığı, narsisizm ve empati düzeyi arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Üsküdar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• 12. Çoban, H. ve İrmiş, A. (2018). Yöneticilerde narsisizm üzerine bir araştırma. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 14(1), 123-145.
• 13. Emmons, R. A. (1984). Factor analysis and construct validity of the narcissistic personality inventory. Journal of Personality Assessment, 48(3), 291-300.
• 14. Foster, J. D. ve Campbell, W. K. (2007). Are there such things as “narcissists” in social psychology? A taxometric analysis of the Narcissistic Personality Inventory. Personality and Individual Differences, 43(6), 1321-1332.
• 15. Galvin, B. M., Waldman, D. A. ve Balthazard, P. (2010). Visionary communication qualities as mediators of the relationship between narcissism and attributions of leader charisma. Personnel Psychology, 63(3), 509-537.
• 16. Gençtan, E. (1993). Psikodinamik psikiyatri ve normal dışı davranışlar. İstanbul: Remzi Kitapevi.
• 17. Grijalva, E., Newman, D. A., Tay, L., Donnellan, M. B., Harms, P. D., Robins, R. W. ve Yan, T. (2015). Gender differences in narcissism: a meta‐analytic review. Psychol Bull, 141(2), 261–310.
• 18. Gülmez, N. (2009). Narsistik liderlik (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• 19. Gürer, A. ve Çiftçi, G. E. (2019). Narsisizmin iş doyumu ve bireysel performans üzerindeki etkisi üzerine bir alan araştırması. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 11(18), 78-103.
• 20. Gürman, G. (2019). Psikologlarda narsisizm düzeyleri ile Tanrıya bağlanma ve gelecek beklentileri arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Gelişim Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• 21. Haaken, J. (1983). Sex differences and narcissistic disorders. The American Journal of Psychoanalysis, 43(4), 315-324.
• 22. Holtzman, N. S. ve Strube, M. J. (2010). Narcissism and attractiveness. Journal of Research in Personality, 44(1), 133-136.
• 23. Kartopu, S. (2013). Narsisizmin dindarlık eğilimleriyle ilişkisi: Gümüşhane üniversitesi örneği. International Journal of Social Science, 6(6), 625-649.
• 24. Kenow, L. ve Williams, J. M. (1992). Relationships between anxiety, self-confidence, and the evaluations of coaching behaviors. The Sport Psychologist, 6(4), 344–357.
• 25. Kiraz, C. (2011). Eğitim fakültesi öğrencilerinin empatik eğilimleri ile narsistik kişilik özellikleri (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• 26. Köroğlu, E. ve Bayraktar, S. (2007). Kişilik bozuklukları. Ankara: HYB Basın Yayın.
• 27. Mansi, A. (2009). Coaching the narcissist: How difficult can it be? Challenges for coaching psychologists. The Coaching Psychologist, 5(1), 22–25.
• 28. Matosic, D., Boardley, I. D., Stenling, A. ve Sedikides, C. (2016). Narcissistic coaching and athletes’ attitudes toward doping: A multilevel process model. Journal of Sport and Exercise Psychology, 1-34.
• 29. Matosic, D., Ntoumanis, N., Boardley, I. D., Sedikides, C., Stewart, B. D. ve Chatzisarantis, N. (2017). Narcissism and coach interpersonal style: A self‐determination theory perspective. Scandinavian Journal of Medicine & Science in Sports, 27(2), 254-261.
• 30. Matosic, D., Ntoumanis, N., Boardley, I. D. ve Sedikides, C. (2018). Narcissism, beliefs about controlling interpersonal style, and moral disengagement in sport coaches. International Journal of Sport and Exercise Psychology, 18(5), 592-606.
• 31. McClelland, D. C., Atkinson, J. W., Clark, R. A. ve Lowell, E. L. (1953). Century psychology series. The Achievement Motive. New York: Appleton-Century- Crofts.
• 32. Mcllroy, J. (2015). The coaching panel: A report on coaching and coaching in the UK. UK: The National Coaching Foundation.
• 33. Metin, B. (2019). Yöneticilerin liderlik tarzları ile şüpheci düşünme ve narsistik kişilik arasındaki ilişki (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Kastamonu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kastamonu.
• 34. Miller, J. D. ve Campbell, W. K. (2008). Comparing clinical and social personality conceptualizations of narcissism. Journal of Personality, 76(3), 449-476.
• 35. Murray, H. A. (1938). Explorations in Personality. New York: Oxford University Press.
• 36. Nicholls, J. G. (1984). Achievement motivation: Conceptions of ability, subjective experience, task choice, and performance. Psychological Review, 91(3), 328–346.
• 37. Öngün, E. ve Demirağ, A. (2018). Narsistik kişilik envanteri açısından özçekim yapma tutumu üzerine bir araştırma. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20(2), 71-87.
• 38. Paulhus, D. L. ve Williams, K. M. (2002). The dark triad of personality: Narcissism, machiavellianism, and psychopathy. Journal of Research in Personality, 36(6), 556-563.
• 39. Raskin, R. ve Terry, H. (1988). A principal-components analysis of the narcissistic personality inventory and further evidence of its construct validity. Journal of Personality and Social Psychology, 54(5), 890.
• 40. Roberts, R., Woodman, T. ve Sedikides, C. (2018). Pass me the ball: Narcissism in performance settings. International Review of Sport and Exercise Psychology, 11(1), 190-213.
• 41. Rosenthal, S. A. ve Pittinsky, T. L. (2006). Narcissistic leadership. The Leadership Quarterly, 17(6), 617-633.
• 42. Schoel, C., Stahlberg, D. ve Sedikides, C. (2015). Psychological insecurity and leadership styles. In P. J. Carroll, R. M. Arkin ve A. L. Wichman (Eds.), Handbook of personal security. Newyork: Psychology Press.
• 43. Sunay, H. ve Gündüz, N. (1994). Türkiye’de beden eğitimi öğretmeni ve spor adamı yetiştirme politikası. Çağdaş Eğitim, 19(199), 39-43.
• 44. Sunay, H. (1998). Spor eğitim alt yapısında beden eğitimi öğretmeni ve antrenörün önemi. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 3(2), 43-50.
• 45. Şimşek, T. (2019). Sosyal medya kullanıcılarının mahremiyete dönük tutum ve davranışları ile narsistik kişilik eğilimleri arasındaki ilişkinin analizi (özçekim örneği). International Journal of Social Science, 2(2), 7-28.
• 46. Taş, A. (2016). İlk ve ortaokullardaki öğretmenlerin narsistik kişilik eğilimleri ile örgütsel özdeşleşme düzeyi arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Akdeniz Üniversitesi Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, Antalya.
• 47. Tschanz, B. T., Morf, C. C. ve Turner, C. W. (1998). Gender differences in the structure of narcissism: A multi-sample analysis of the narcissistic personality inventory. Sex Roles, 38(9-10), 863-870.
• 48. Uysal, Z. (1991). Türkiye'de voleybol antrenörlerinin yetiştirilmesi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• 49. Uzun, K. U. (2019). Narsisizm ve dindarlık ilişkisi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• 50. Wallace, H. ve Baumeister, R. F. (2002). The performance of narcissism rises and falls with perceived opportunity for glory. Journal of Personality and Social Psychology, 82(5), 819-834.
• 51. Yaşar, O. M. ve Sunay, H. (2017). Spor örgütlerinde narsisizm. Journal of Human Sciences, 14(2), 1736-1744.