Evaluation of Recreation Focused Employee Efficiency from the Perspective of Municipal Employees

Yıl 2021, Cilt: 26 Sayı: 2, 219 - 234, 06.04.2021

Tebessüm Ayyıldız Durhan Suat Karaküçük

Öz

The study aims to examine the recreation-oriented work efficiency of municipal employees and to evaluate the differences between them with certain variables. In this context, while the employees of the institutions working in different positions in the municipalities in Ankara were included in the study, the data were obtained with the Recreation Focused Work Efficiency Scale consisting of 33 questions and 10 sub-dimensions developed by Mercanoğlu (2019), as well as the personal information form. The internal reliability coefficient for this study was determined as .98. Descriptive statistics, independent samples t test and one-way analysis of variance were used in the analysis of the data. Recreation-focused work efficiency of the participants is high (125.09±24.89), the highest sub-dimension score is well-being (11.19±2.53) and the lowest sub-dimension score is stress relief (11.44±2.50). It is seen that they achieve the size. On the other hand, significant differences were determined between gender, age, marital status, having children, having productive leisure time, staff status, free time, physical burden of work and recreation-oriented work efficiency. As a result of the research, it was determined that the recreation-oriented work efficiency level of women, single and childless participants, those under the age of 30 and in the status of civil servants, and those with low workloads were higher than the other participants.

Anahtar Kelimeler

Recreation, Employee, Productivity, Municipality

Rekreasyon Odaklı Çalışan Verimliliğinin Belediye Çalışanları Perspektifinden Değerlendirilmesi

Öz

Bu çalışmanın amacı belediye çalışanlarının rekreasyon odaklı iş verimliliğinin incelenmesi ve belirli değişkenler ile arasındaki farkların değerlendirilmesidir. Bu kapsamda araştırmaya Ankara’da bulunan belediyelerde farklı kadrolarda çalışan kurum çalışanları dahil olurken, veriler kişisel bilgi formu ve Mercanoğlu’nun (2019) geliştirdiği 33 soru ve 10 alt boyuttan oluşan Rekreasyon Odaklı İş Verimliliği Ölçeği ile elde edilmiştir. Bu çalışma için iç güvenirlik katsayısı .98 olarak belirlenmiştir. Verilerin analizinde tanımlayıcı istatistikler, bağımsız örneklem t testi ve tek yönlü varyans analizi kullanılmıştır. Katılımcıların rekreasyon odaklı iş verimliğinin yüksek olduğu (125,09±24,89), en yüksek alt boyut puanını esenlik (11,19±2,53) en düşük alt boyut puanı ise stres atma (11,44±2,50) alt boyutunda elde ettikleri görülmektedir. Diğer yandan cinsiyet, yaş, medeni durum, çocuk sahibi olma, verimli boş zamana sahip olma durumu, kadro durumu, boş zaman süresi ve işin getirdiği fiziksel yük ile rekreasyon odaklı iş verimliliği arasında anlamlı farklılıklar belirlenmiştir. Araştırma sonucunda kadınların, bekar ve çocuk sahibi olmayan katılımcıların, 30 yaş altı olan ve devlet memuru statüsünde olanların, iş yükleri az olanların rekreasyon odaklı iş verimliliği düzeyinin diğer katılımcılara oranla daha yüksek olduğu belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Rekreasyon, Çalışan, Verimlilik, Belediye

Kaynakça

• 1. Argan, M, Pakiş, Ş., Kesim, Ü. ve Tokay-Argan, M. (2020). Flow in home-based leisure during the COVID-19 lockdown: a case study for people aged 65 and over in Turkey. International Journal of Recreation and Sports Science, 4(1), 5-17.
• 2. Aşkın, C. (2016). Öğretmenlerı̇n serbest zaman eğı̇tı̇mı̇ ve rekreasyon (serbest zamanda yapılan aktı̇vı̇teler) etkı̇nlı̇klerı̇ne katılımlarındakı̇ sosyo, ekonomı̇k, kültürel etkenler- düzce örneğı̇, Milli eğitim Dergisi, 45(209), 160-189.
• 3. Aykan, E. ve Özçelik, Z. (2020). Mesai içi ve dışı boş zaman davranışlarının yönetimi: Teorik çerçeve. Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(1), 590-604.
• 4. Balkan, D. ve Suiçmez, H. (2017). Türkiye ve Dünyada işgücü verimliliğinin karşılaştırmalı analizi. Verimlilik Dergisi, 1, 93-113.
• 5. Basarangil, I. (2017). A theoretical study on workplace recreation: suggestion on ıts applicability ın tourism enterprises. PressAcademia Procedia, 4(1), 273-280.
• 6. Cihan, B. B., Bozdag, B. ve Var, L. (2019). Examination of physical activity and life quality levels of university students in terms of related factors. Journal of Education and Learning, 8(1), 120-130.
• 7. Canbolat, P. ve Yavuz, E. (2019). İşgörenlere Yönelik olarak düzenlenen rekreasyon aktivitelerinin örgütsel sessizliğe etkisi. İşletme Araştırmaları Dergisi, 11(2), 1262-1269.
• 8. Cohen, R.J. ve Swerdlik, M. (2010). Psychological testing and assessment: An introduction to tests and measurement (7th ed.). McGraw Hill.
• 9. Cui, D., Wei, X., Wu, D., Cui, N. ve Nijkamp, P. (2019). Leisure time and labor productivity: a new economic view rooted from sociological perspective. Economics: The Open-Access, Open-Assessment E-Journal, 13(36), 1–24.
• 10. Debats, K. (1981). Industrial recreation programs: A new look at an old benefit. Personnel Journal, 60(8), 620–627.
• 11. Dinç, F., Çolakoğlu, T. ve Kurtipek, S. (2018). Büyükşehir belediyelerinin spor hizmetlerinde çalışmakta olan personelin kadro tanımları ve istihdam problemlerine yönelik derleme bir çalışma. International Journal of Human Sciences, 15(4), 2533-2552.
• 12. Erol, E. ve Yazıcıoğlu, İ. (2019). Tükenmişlik düzeyinin ı̇ş performansına etkisinde rekreatif aktivitelerin aracılık rolü: yiyecek ı̇çecek ı̇şletmelerinde bir araştırma. Turizm Akademik Dergisi, 6(2), 139-152.
• 13. Finney, C. (1984). Corporate benefits of employee recreation programs. Parks and Recreation, 19(8), 44-71.
• 14. Gupta, B. (2019). The effect of participating in recreational activities on employee's productivity. IME Journal, 13(2), 113-120.
• 15. Gumus, H., Honca, A. A. ve Cetinkaya, T. (2019). Perceived social support in recreational activity participation: a study on students. Higher Education Studies, 9(1), 151-158.
• 16. Gümüş, H., Ayna, Ç. ve Yıldırım, İ. (2018). Reviewing attitudes of women towards leisure activities in terms of different variables. Turkish Journal of Sport and Exercise, 20(3), 224-229.
• 17. Gümüştekin, G. ve Öztemiz, E. (2005). Örgütlerde Stresı̇n verı̇mlı̇lı̇k ve performansla etkı̇leşı̇mı̇. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(1), 271-288.
• 18. Hinricchs-Krapels, S. ve Grant, J. (2016). Exploring the effectiveness, efficiency and equity (3e’s) of research and research impact assessment. Palgrave communications, 2, 16090. doi: 10.1057/palcomms.2016.90
• 19. Howe, C. (1983). Establishing employee recreation programs. Journal of Physical Education, Recreation and Dance, 34-52.
• 20. İştar, E. (2012). Stres ve verı̇mlı̇lı̇k İlı̇şkı̇sı̇. Akademı̇k Bakış Dergı̇sı̇, 33, 1-21.
• 21. Kesim, Ü. (2016). İşyeri rekreasyonu. S. Karaküçük (Ed.), Rekreasyon bilimi (s. 136). Ankara: Gazi Kitabevi.
• 22. Koçak, G. N., Özkan, M. E. ve Taner, A. (2019). Charlie’nin modern zamanlar’ından, google’ın genç çıraklar’ına; ı̇ş yaşamında gelenekselden rekreatife geçiş (Özel Sayı). Gastroia: Journal of Gastronomy and Travel Research, 3(4), 836-846.
• 23. Konuk, A., Yerel, S., Önder, S. ve Işık, M. (2006). Kömür madenı̇ ı̇şletmelerı̇nde verı̇mlı̇lı̇k artışı ı̇çı̇n alınacak kararlarda ı̇şçı̇lerı̇n tercı̇hlerı̇, Madencı̇lı̇k, 45(3), 3-8.
• 24. Köroğlu, Ö. (2011). İş Doyumu ve motı̇vasyon düzeylerı̇nı̇ etkı̇leyen faktörlerı̇n performansla ı̇lı̇şkı̇sı̇: turı̇st rehberlerı̇ üzerı̇ne bı̇r araştırma (Doktora Tezi). Balıkesı̇r Ünı̇versı̇tesı̇ Sosyal Bı̇lı̇mler Enstı̇tüsü, Balıkesir.
• 25. Mbaabu, M. C. (2013). Effect of workplace recreation on employee wellbeing and performance: a case of the commission for university education (CUE). Kenyatta University: Project Submitted to the School of Business in Partial Fulfillment of Requirement for the Degree Of Master Of Business Administration.
• 26. Mercanoğlu, A. O. (2019). İşyeri rekreasyonunun çalışan verimliliğine etkisi (Yüksek Lisans tezi). Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
• 27. Met, Ö. ve Erdem, B. (2006). Konaklama ı̇şletmelerı̇nde verı̇mlı̇lı̇ğı̇n ölçülmesı̇ ve verı̇mlı̇lı̇ğı̇ etkı̇leyen etkenlerı̇n analı̇zı̇. Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, 2, 53-73.
• 28. Özdemir, S. ve Muradova, T. (2008). Örgütlerde motivasyon ve verimlilik ilişkisi. Journal of Qafqaz University, 24, 146-153.
• 29. Şenocak, M. (2015). Duygusal zeka ve lı̇derlı̇k tarzlarının çalışan verı̇mlı̇lı̇ğı̇ üzerı̇ne etkı̇lerı̇ ve bı̇r uygulama (Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Gelişim Üniversitesi, İstanbul.
• 30. T.C. Kalkınma Bakanlığı (2014-2018). Onuncu Kalkınma Planı: Üretı̇mde Verı̇mlı̇lı̇ğı̇n Artırılması Programı Eylem Planı, http://odop.kalkinma.gov.tr/dokumanlar/1uretimde_verimliligin_arttirilmasi_eylem_plani.pdf
• 31. Tavazar, H. ve Güzel, P. (2018). Rekreasyonel faalı̇yetlerı̇n sürdürülebı̇lı̇r etkı̇nlı̇k yönetı̇mı̇ndekı̇ rolünün ı̇ncelenmesı̇. Atatürk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 20(4), 69-87.
• 32. Toprak, M. A. (2005, 25-27 Kasım). Çalışanların bakışı açısından verı̇mlı̇lı̇k, temel değerler, başarı faktörlerı̇, bı̇r alan araştırması. V. Ulusal Üretim Araştırmaları Sempozyumu, İstanbul Ticaret Üniversitesi.
• 33. Tor, S. S. ve Esengün, K. (2011). Örgütlerde İş tatminini etkileyen demografik faktörler ve verimlilik: karaman gıda sektöründe bir uygulama. KMÜ Sosyal ve Ekonomi̇k Araştirmalar Dergi̇si, 13(20), 53-63.
• 34. Yıldırım, A. B. B. ve Renklibay, U. (2014, 8-10 Eylül). Fiziksel ve davranışsal ofis ortamının verimlilik üzerine etkilerinin incelenmesi. UYMS 2014, VIII. Ulusal Yazılım Mühendisliği Sempozyumu, Güzelyurt.
• 35. Yumuşak, S. (2008). İşgören verı̇mlı̇lı̇ğı̇nı̇ etkı̇leyen faktörlerı̇n ı̇ncelenmesı̇ne yönelı̇k bı̇r alan araştırması. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 13(3), 241-251.
• 36. Yükçü, S. ve Atağan, G. (2009). Etkı̇nlı̇k, etkı̇lı̇lı̇k ve verı̇mlı̇lı̇k kavramlarının yarattığı karışıklık. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 23(4), 1-13.
• 37. Mokaya, S. O. ve Gitari, J. W. (2012). Effects of workplace recreation on employee performance the case of Kenya utalii college. International Journal of Humanities and Social Science, 2(3),176-183.