Empathic Tendency in Sports Trainers in Terms of Working with Disabled Individuals

Yıl 2021, Cilt: 26 Sayı: 2, 235 - 246, 06.04.2021

Ahmet Emre Fakazlı , Levent İlhan , Yunus Emre Yarayan

Öz

The main purpose of the study is to identify the empathic tendency level of sports trainers who work with disabled individuals and who do not work with disabled individuals. A total of 102 sports trainers who are employed at governmental schools and private schools voluntarily participated in the current study. The participants, 68 of whom are males and 34 of whom are females, have bachelor’s degree at the departments of physical education and sports teaching, coaching, sports management and recreation. The data were collected through “Empathic Tendency Scale (ETS)” developed by Dökmen (1988) and Personal Information Form prepared by the researchers. SPSS 22.0 was used in order to analyse the collected data. In the study, statistical significance point was accepted as p<0,05. For the analysis of the data, coefficient of skewness and coefficient of kurtosis were examined and the normal distribution was found out. T-test was administered in order to see whether there are any significant differences between two groups and Pearson Correlation was administered in order to identify the relationship between the age and the level of empathic tendencies gathered through the scale. According to the results, a significant difference was found between the sports trainers who work with disabled students and who do not work with disabled students (t=6,296, p<0.05). It was seen that empathic tendency levels of trainers working with disabled ones were higher than the trainers who do not work with disabled ones. Moreover, no significance difference was found in terms of gender and age. As a result; It can be said that the sports trainers who participated in the study were affected by the differences of the disabled individuals and showed more empathic tendencies compared to the sports trainers working with other individuals.

Anahtar Kelimeler

Empathy, Empathic tendency, Special education, Physical education, Sports trainers

Engelli Bireyler ile Çalışma Değişkeni Bakımından Spor Eğitmenlerinde Empatik Eğilim

Öz

Bu araştırmanın amacı, engelli bireylerle çalışan ve çalışmayan spor eğitmenlerinin empatik eğilim düzeylerinin incelenmesidir. Araştırmaya resmi ve özel eğitim kurumlarında engelli bireylerle çalışan ve çalışmayan, lisans öğrenimlerini beden eğitimi ve spor öğretmenliği, antrenörlük eğitimi, spor yöneticiliği ve rekreasyon bölümlerinde tamamlamış 68’i erkek ve 34’ü kadın olmak üzere toplam 102 spor eğitmeni gönüllü olarak katılmıştır. Veri toplama aracı olarak Dökmen (1988) tarafından geliştirilen “Empatik Eğilim Ölçeği (EEÖ)” ve araştırmacılar tarafından geliştirilen “Kişisel Bilgi Formu” kullanılmıştır. Verilerin istatistiksel analizi için SPSS 22.0 bilgisayar programı kullanılmıştır. Araştırmada istatistiksel anlamlılık düzeyi p<0,05 olarak dikkate alınmıştır. Verilerin analizinde ölçeğe ait toplam puan dağılımı için çarpıklık ve basıklık değerlerine bakılmış ve dağılımın normal olduğu tespit edilmiştir. Bu sebeple iki grup karşılaştırmalarında fark olup olmadığını belirlemek amacıyla T-Testi, yaş ile ölçek arasındaki ilişkiyi belirlemek için ise Pearson-Korelasyon analizi uygulanmıştır. Elde edilen bulgular sonucunda; engelli bireylerle çalışan ve çalışmayan spor eğitmenlerinin empatik eğilim düzeyleri arasında anlamlı bir farklılık elde edilmiştir (t=6,296, p<0.05). Engelli bireylerle çalışan spor eğitmenlerinin empatik eğilim düzeylerinin daha yüksek olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Cinsiyet değişkeni ve yaş değişkeni açısından anlamlı bir farklılık elde edilmemiştir. Sonuç olarak; araştırmaya katılan spor eğitmenlerinin engelli bireylerin farklılıklarından etkilenerek diğer bireylerle çalışan spor eğitmenlerine kıyasla daha fazla empatik eğilimler gösterdikleri söylenebilir.

Anahtar Kelimeler

Empati, Empatik eğilim, Özel eğitim, Beden eğitimi, Spor eğitmenleri

Kaynakça

• 1. Akbulut, E. ve Sağlam, H. İ. (2010). Sınıf öğretmenlerinin empatik eğilim düzeylerinin incelenmesi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 7(2), 1067-1083.
• 2. Arslanoğlu, C. ve Mor, A. (2018). Empathic tendencies of pre-service physical education and sports teachers. Europeon Journal of Educational Research, 7(3), 689-694.
• 3. Aydın, A. ve Karkaç, N. N. (2015). Özel eğitim alanında çalışan öğretmenlerin empatik eğilim düzeylerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 24, 43-65.
• 4. Balcı, E. (2012). Sınıf öğretmenlerinin empatik eğilim düzeyleri (Beşiktaş ilçesi örneği) (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Yeditepe Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• 5. Bayram-Sarıkaya, B. ve Özdemir, S. (2017). Otizmli çocuklarla çalışan öğretmenlerin işe adanmışlık, çocuk sevme ve empati eğilimleri arasındaki ilişki. İstanbul Aydın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(2), 27-48.
• 6. Bilge, Y. ve Bilge, Y. (2017). Empati eğitim programının empatik eğilim düzeyi üzerindeki etkisinin incelenmesi: Sağlık Meslek Lisesi Örneği. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 10(52). Doi: http://dx.doi.org/10.17719/jisr.2017.1920
• 7. Bulut, H. ve Düşmez, İ. (2014). Öğretmenlerin empatik eğilim becerilerinin demografik ve mesleki değişkenler bakımından karşılaştırılması. Iğdır Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 5, 105-115.
• 8. Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemleri (3. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
• 9. Çelik, E. ve Çağdaş, A. (2010). Okul öncesi eğitim öğretmenlerinin empatik eğilimlerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi Dergisi, 23.
• 10. de Wied, M., Goudena, P. P. ve Matthys, W. (2005). Empathy in boys with disruptive behavior disorders. Journal of Child Psychology and Psychiatry, 46(8), 867-880.
• 11. Dökmen, Ü. (1988). Empatinin yeni bir modele dayanılarak ölçülmesi ve psikodrama ile geliştirilmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 2(1-2), 155-190.
• 12. Dökmen, Ü. (2002). İletişim çatışmaları ve empati. İstanbul: Sistem Yayınları.
• 13. Durak, F. ve Vurgun, N. (2006). Takım sporları açısından empati ve takım birlikteliği ilişkisi. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 4(2), 73–77.
• 14. Gander, M. J. ve Gardiner, H. W. (1995). Çocuk ve ergen gelişimi (2. Baskı). B. Onur (Ed.), Ankara: İmge.
• 15. Gürsel, F. (2006). Engelliler için beden eğitimi ve spor dersinin öğrencilerin engellilere yönelik tutumlarına etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31, 67-73.
• 16. İlhan, E. L. (2008). Eğitilebilir zihinsel engelli çocuklarda beden eğitimi ve sporun sosyalleşme düzeylerine etkisi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 16(1), 315-324.
• 17. İlhan, E. L. (2009). Zihinsel engelli çocuğu olan anne-babaların çocuklarının özel eğitimleri sürecinde beden eğitimi ve spor etkinliklerine yaklaşımlarının değerlendirilmesi. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 3(1).
• 18. Kabapınar, Y. (2015). Empatiyle gelişmek empatiyi geliştirmek: çocuk ve empati. Ankara: Pegem Akademi.
• 19. Kalliopuska, M. (1990). Self-esteem and empathy as related to participation in the arts or sports activities. In The Self-Concept, 121-132.
• 20. Karaçam, A. ve Pulur, A. (2016). Identification the relation between active basketball classification referees’ empathetic tendencies and their problem solving abilities. Universal Journal of Educational Research, 4(8), 1912-1917.
• 21. Karahan, F. T. (1998). Empatik beceri ve insan doğası anlayışı. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(4), 207-219.
• 22. Kline, R. B. (2011). Methodology in the social sciences. principles and practice of structural equation modeling (3rd ed.). New York, NY, US: Guilford Press.
• 23. Mutlu, T. O., Şentürk, H. E. ve Zorba, E. (2014). Üniversite öğrencisi tenisçilerde empatik eğilim ve iletişim becerisi. International Journal of Science Culture and Sport. Doi : 10.14486/IJSCS85.
• 24. Ören, N. ve Gençdoğan, B. (1998, Eylül). Psikolojik danışma ve rehberlik anabilim dalı öğrencilerinin aile ve arkadaşlarından algılanan sosyal destek düzeyleri ile empatik beceriler arasındaki ilişkiler. VII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, Konya.
• 25. Sezen-Balçıkanlı, G. ve Yıldıran, İ. (2011). Profesyonel futbolcuların sportmenlik yönelimleri ve empatik eğilim düzeyleri. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 9(2), 49-56.
• 26. Sezen-Balçıkanlı, G. ve Yıldıran, İ. (2018). Elit salon hokeyi oyuncularında empatik beceri ile prososyal davranışlar arasındaki ilişki. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 23(1), 1-8.
• 27. Stephan, W. C. ve Finlay, K. (1999). The role of empahy in improving intergroup relations. Journal of Social Issues, 55(4), 729-747.
• 28. Sural, V., İlhan, E. L. ve Esentürk, O. K. (2018). Özel sporcularla çalışan antrenörlerin iş doyum düzeylerinin incelenmesi. Eğitim ve Toplum Araştırmaları Dergisi - JRES, 5(2), 126-137.
• 29. Şinoforoğlu, T. ve Balçıkanlı, G. S. (2020). Investigating the empathic skills of physical education teachers. Acta Educationis Generalis, 10(1), 58-67.
• 30. Tekin, M. ve Gülle, M. (2010). Analysis of empathic artifice level of teacher candidates who study in the school of physical education and sport. Procedia Social and Behavioral Sciences, 2, 1987-1992.
• 31. Top, E. (2018). 14 Haftalık özel eğitim dersi uygulamasının üniversite öğrencilerinin empatik eğilim ve engellilere yönelik tutumlarına etkisi. Spor ve Performans Araştırmaları Degisi. DOI:10.17155/Omuspd.416474.
• 32. Tozoğlu, E., Bayraktar, G. ve Gülbahçe, Ö. (2016). The investigation of empathic tendencies of uefa classification football coaches. International Journal of Science Culture and Sport. Doi : 10.14486/IntJSCS502.
• 33. Türkeli, A., Hazar, Z., Tekkurşun-Demir, G. ve Namlı, S. (2017). Beden eğitimi ve spor alanında pedagojik formasyon alan öğrencilerin empatik eğilim düzeylerinin incelenmesi. Gaziantep Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 2(4), 12-19.
• 34. Yavuzer, H. (2000). Çocuk Psikolojisi. Ankara: Yargıcı Matbaası.
• 35. Yetim, A. (2014, Mayıs). Engelliler sporuna sosyolojik yaklaşım. 2. Uluslararası Engellilerde Beden Eğitimi ve Spor Kongresi, 3-9.
• 36. Yılmaz, İ. ve Akyel, Y. (2008). Beden eğitimi öğretmen adaylarının empatik eğilim düzeylerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(3), 27-33.
• 37. Yüksel, A. (2009). The relationship between empathy, self-concept and family functioning among 5th grade elementary. Pamukkale University Journal of Education Faculty, 1(25) 153-165.