Öz
Divan şiirinin son dönem şairleri arasında yer alan Harputlu Rahmî’nin divanı
ve Esbiyenâme adlı 67 beyitlik bir mesnevisi bulunmaktadır. Esbiyenâme’de şair, bir
kış mevsiminde sıska bir atın sırtında yaptığı çetin yolculuğu dile getirir. Yaşlı, zayıf
ve çelimsiz atından dolayı arkadaşlarından ayrı kalan şair, bineğinin kendisine yük
olduğunu, bin bir güçlükle yolu aştığını, köyüne vardığında ise dostlarının
tamamının göçüp gittiğini mizahi ve hikemi bir üslupla dile getirir. Şair, “yol,
yolculuk, sıkıntı ve ayrılık” göstergeleri ile yol metaforu bağlamında dünyanın
kötülüğünü, geçiciliğini hikemî bir üslupla ortaya koymaya çalışır.
Bu çalışmada Esbiyenâme’nin muhtevası ile dil ve üslup özellikleri üzerinde
durulacaktır.
Öz
Being among the last representatives of divan poetry, Rahmî has a divan and a
67 couplets masnavi called Esbiyenâme. In Esbiyenâme, poet tells about the hard
journey he had on a skinny horse in a winter season. Standing clear from his friends
because of his old, skinny and weak horse, he narrates his horse’s being a load for
him, overcoming the tough road and learning about his friend death when arriving
to his village in a humourous and philosophic style. Poet try to reveal the evil and
mortal side of the world within the context of “way, journey, trouble and
separation” indications and way metaphor again in a philosophic style.
In this work, the content, language and style features of Esbiyenâme will be
examined.
Ayrıntılar
| Diğer ID | JA54YB83HV |
|---|---|
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Haziran 2014 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2014 Cilt: 1 Sayı: 2 |