Kentte yürürken, mekânlar
arasında hareket halinde olma fırsatı kazanılmaktadır. İnsan, ancak yürüyerek
kendi mekânının sınırlarını değiştirebilmektedir. Kentlerin var oluş nedeni, insanla
diyalektik iletişiminin kurulması olmaktadır. Diyalektik iletişim, karşılıklı
etkileşim ile kavramlara açıklık getirme biçimidir. Çalışmanın amacı, insanla
diyalektik iletişiminin kurgusunda azalan değerlerin varlığını ve nedenlerini
belirlemektir. Kentsel değişimin görsel boyutunu ele alarak, kent içerisindeki
yayaların cepheleri algılamasını arttırabilecek düzenlemeler yapılmasına önem
verilmektedir. Araştırmaya kent ve insan davranışlarının eş güdümlü olarak
irdelenmesiyle başlanmıştır. İlk olarak İstanbul’da, Gaziosmanpaşa bölgesinde
biri insan dolaşımının fazla, diğeri az olduğu iki sokak belirlenmiştir.
Yayaların yalnızca ana sokaklarda yoğunlaşmamasına ve ara sokaklara da
yayılmasını sağlamak hedeflenmektedir. Araştırma kapsamında gözlem yapılmıştır
ve yerleşimde kalıcı olan esnafın, sokak sakinlerinin ve bölgeden geçen
insanların görüşleri alınmıştır. Çalışmada incelenen sokaklar, gözlem ve güncel
sorunlardan yola çıkılarak değerlendirilirken, nicel veriler ile ulaşılacak
sınırlar kapsam dışında bırakılmaktadır. Son olarak; insanların genel istekleri
ve şikayetleri değerlendirilip uygulanabilir öneriler geliştirilmiştir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Eylül 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Sayı: 1 |
T. C. Haliç Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi