Amaç: Bu çalışmada sivil devlet üniversitelerindeki eczacılık fakülteleri arasında öğrenci ve öğretim üyesi sayılarının dengesiz dağılmasından kaynaklanan sosyal fayda kaybının ölçülmesine odaklanılmıştır. Materyal ve Metot: Bu çalışmada üç farklı öğretim üyesi kadrosu ve iki öğretim dönemi için Atkinson endeksleri kullanılmıştır. Uygulamada kullanılan veriler ÖSYM’nin yayınlarına dayanmaktadır. Bulgular: Hesaplanan endeks katsayıları, öğretim üyelerinin fakültelere dağılımlarının öğrenci sayılarına göre ciddi düzeyde dengesiz olduğunu ve öğrencilerin öğretim üyelerinden sağladıkları sosyal faydadan ciddi kayıplarının mevcut olduğunu göstermektedir. Hesaplanan sosyal fayda düzeyleri 2000 – 2001 öğretim yılı için profesörlerden % 89, doçentlerden % 68.4, yardımcı doçentlerden % 83.2 olmuş, 2007 – 2008 öğretim yılında ise bu oranlar % 63.2, % 82.8 ve % 77.9 düzeylerinde gerçekleşmiştir. Bu sonuçsa 2000 – 2001 öğretim yılı için eczacılık fakültelerinde görev yapan profesör başına düşen 22.9, doçent başına düşen 63.9 ve yardımcı doçent başına düşen 39.5 öğrencilik düzeyinin aynı sırayla 25.7; 93.4; 47.4 öğrenci şeklinde hissedildiği anlamında yorumlanabilir. Buna ek olarak 2007 – 2008 öğretim yılı için ise aynı sırayla 21; 50.5; 35.2 öğrencilik düzeyleri 33.3; 61; 45.1 öğrenci gibi hissedilmiştir. Sonuç: Türkiye’deki eczacılık eğitiminde sosyal fayda kaybı mevcuttur. Özellikle profesörlük için fakülteler arası dağılımdaki bozulma kabul edilebilir düzeyde değildir.
Objective: The aim of this study was to investigate level of social utility from academic staff to the students in faculties of pharmacy in Turkey. Material and Method: In the study, the Atkinson indices were used to calculate for three different kinds of academic staff both 2000 – 2001 and 2007 – 2008. The data were take from OSYM publishing. Results: The indices have found that there are unequal distribution of academic staff and that there is serious loss of social utility for the students from academic staff. Levels of social utility from full professors were 89 % for the 2000 – 2001 academic year and 63.2 % for the 2006 – 2007 academic year . From associate professors were 68.4 % for the 2000 – 2001 academic year and 82.8 % for the 2006 – 2007 academic year . From assistant professors were 83.2 % for the 2000 – 2001 academic year and 77.9 % for the 2006 – 2007 academic year . In addition, number of students per academician as full professor, associate professor and assistant professor was different between pure ratio and sensitive ratio. Pure and sensitive ratios for students/academicians were 22.9 – 25.7 for full professor, 63.9 – 93.4 for associated professor, 39.5 – 47.4 for assistant professor in the 2000 – 2001 academic year. These ratios were 21 – 33.3 for full professor, 50.5 – 61 for associate professor, 35.2 – 45.1 for assistant professor in the 2006 – 2007 academic year. Conclusion: There is a social utility loss in pharmacy education in Turkey. Especially these corruptions among pharmacy faculties were not within acceptable levels for full time professors.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | January 1, 2009 |
Published in Issue | Year 2009 Issue: 1 |