Prenatal Bağlanma Ölçeği: Güvenirlik ve Geçerlik Çalışması

Yıl 2019, , 112 - 138, 29.08.2019

Fatma Kurnaz , Fatma Türkmen Çevik

https://doi.org/10.21020/husbfd.453796

Cited By: 4

Öz

Amaç: Bu çalışmanın amacı, Türk kültürüne
uygun bir Prenatal Bağlanma Ölçeği geliştirmek ve psikometrik özelliklerini
belirlemektir.

Gereç Ve Yöntem: 48 maddelik Prenatal Bağlanma Ölçeği
Denemelik Formu hazırlanmadan önce geniş bir alan yazın taraması yapılarak bir
madde havuzu oluşturulmuştur. Ölçeğin yapı geçerliğini belirlemek için veriler
iki aşamalı olarak toplanmıştır. İlk aşamada 262 gebeye denemelik form
uygulanarak, 255 gebeden elde edilen veriler üzerinde açımlayıcı faktör analizi
yapılmıştır. Açımlayıcı faktör analizi sonucunda üç faktörlü 33 maddeden
oluştuğuna karar verilmiş ve ölçeğin yapı geçerliğini kontrol etmek amacıyla 33
maddelik form yeniden 199 gebeye uygulanarak, bu gruptan elde edilen verilerle
doğrulayıcı faktör analizi uygulanmıştır. Ayrıca Prenatal Bağlanma Ölçeğinin
ölçüte dayalı geçerliğini sağlamak amacıyla araştırmada Gebelikte Psikososyal
Sağlığı Değerlendirme Ölçeği de beraber kullanılmıştır.

Bulgular: Açımlayıcı faktör analizi sonucunda
ölçeğin üç faktörlü 33 maddeden oluştuğunda yapıyı daha iyi temsil ettiği
sonucuna varılmıştır. Üç faktörlü 33 maddelik form, doğrulayıcı faktör analizi
sonucunda mükemmel uyum vermiştir (χ²=318,34, sd=490, χ²/sd=0,64, CFI=1,00,
GFI=0,91, NNFI=1,00, AGFI=0,89). Gebelikte psiko-sosyal sağlığı değerlendirme
ölçeği ile prenatal bağlanma ölçeğinin faktörleri arasındaki ilişkiler
incelenmiş ve prenatal bağlanma ölçeğinden elde edilen veriler gebelik ve eş
ilişkisi ile psiko-sosyal destek, ailesel destek ile fiziksel psiko-sosyal
değişikliklerle pozitif ve manidar ilişkiler vermiştir. Ölçeğin faktörleri ve
toplam puanına ait güvenirlik katsayıları 0,88 ile 0,94 arasında değişmiştir.

Sonuç: Geliştirilen ölçme aracının birden
fazla grup üzerinde güvenilir ve geçerli sonuçlar üretebildiği sonucuna
ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Bağlanma, prenatal bağlanma, prenatal bağlanma ölçeği

Prenatal Attachment Scale: Reliability and Validity Study

Öz

Aim: The aim of the study is to develop a Prenatal Binding
Scale suitable to Turkish culture and define psychometric features.

Materials and Methods:
Before preparing the Prenatal Binding Scale Test Form consisting of 48 items, a
wide literature scan was applied and a pool of items was generated. In order to
define the structure validity of the scale, the data were collected in two phases.
In the first phase the test was applied to 262 pregnant women and exploratory
factor analysis was conducted to the data gathered from 255 pregnant women. As
a result of the exploratory factor analysis, it is decided that it is made up
of three factor 33 items and in order to check the structure validity of the
scale 33 item test was reapplied to 199 pregnant women, and then confirmatory
factor analysis was conducted with the data gathered from this group.
Furthermore, in order to provide the validity of the Prenatal Binding Test to
the criterion, Psychosocial Health Evaluation Scale in Pregnancy was used,
either.

Results and Conclusion:
As a result of the exploratory factor analysis it is revealed that when the
scale is composed of 3 factor 33 item, it represents the structure better. 3
factor 33 item form showed a great rapport at the end of the confirmatory
factor analysis test (χ²=318,34, sd=490, χ²/sd=0,64, CFI=1,00, GFI=0,91,
NNFI=1,02 AGFI=0,89). The relationship between psychosocial health evaluation
scale in pregnancy and prenatal binding scale factors and the data gathered
from prenatal binding demonstrated a meaningful and positive connection between
pregnancy and partner as well as by means of psychosocial support, familial
support, and physical psychosocial changes. The factors of the scale and the
reliability index belonging to total score change between 0,88 and 0,94.

Anahtar Kelimeler

Attachment, prenatal attachment, prenatal attachment scale

Kaynakça

• Alpar, R. (2011). Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistiksel Yöntemler. 3.basım, Detay Yayıncılık. Ankara.
• Barlow, J. (2016). The relationship with the unborn baby: Why it matters. İnternational Journal of Birth and Parent Education, IJBPE, 4(1), 5-8.
• Baykul, Y. (2015). Eğitimde ve Psikolojide Ölçme: Klasik Test Teorisi ve Uygulaması. Pegem Akademi.
• Bouchard, G. (2011). The role of psychosocial variables in prenatal attachment: an examination of moderational effects. Journal of Reproductive and Infant Psychology, 29(3),197-207.
• Büyüköztürk, Ş. (2002). Faktör analizi: Temel kavramlar ve ölçek geliştirmede kullanımı. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 32, 470-483.
• Büyüköztürk, Ş. (2017). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. Pegem Atıf İndeksi, 1-213.
• Champagne, F. A. ve Meaney, M. J. (2006). Stress during gestation alters postpartum maternal care and the development of the offspring in a rodent model. Biological Psychiatry, 59(12),1227-1235.
• Cranley, M. S. (1981). Development of a tool for the measurement of maternal attachment during pregnancy. Nursing research, 30,281-284.
• Crocker, L & Algina, J. (1986). Introduction to classical and modern test theory. Holt, Rinehart and Winston, 6277 Sea Harbor Drive, Orlando, FL 32887.
• Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2014). Sosyal Bilimler İçin Çok Değişkenli İstatistik: SPSS ve LISREL Uygulamaları. 3. Baskı, Pegem Akademi Yayınları, Ankara.
• Duyan, V., Kapısız, G. S. ve Yakut, H. İ. (20l3). Doğum Öncesi:Bağlanma Envanteri'nin bir grup gebe üzerinde Türkçe’ye uyarlama çalışması. The Journal of Gynecology Obstetrics and Neonatology, 10 (39), 1609-1614.
• Eldeklioğlu, J. (1999). Karar stratejileri ile ana-baba tutumları arasındaki ilişki. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2(11),7-13.
• Elkin, N. (20I5). Gebelerin prenatal bağlanma düzeyleri ve bunları etkileyen faktörler. Sted Dergisi, 24 (6),230-236.
• Erkuş, A. (2003). Psikometri üzerine yazılar. Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları.
• Gander, M. J. ve Gardiner, H. W. (2015). Çocuk ve ergen gelişimi. 8. Baskı, Çevirenler: Dönmez A., Çelen N., İmge,Ankara, s.97.
• Janbakhishov, C. E. (2013). Gebelerde Anksiyete, Depresyon, Yetişkin Bağlanma Özellikleri, Prenatal Bağlanma Düzeyleri ve Fetusun İntrauterin İyilik Hali İlişkisinin Değerlendirilmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı. Uzmanlık Tezi, İzmir (Danışman:Doç. Dr. A. Özbek).
• Kavlak, O. ve Şirin, A. (2009). Maternal Bağlanma Ölçeği'nin Türk toplumuna uyarlanması. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi,6(1) 188-202. Web Erişim: http://www..insanbilimleri.com adresinden 10.06.2016 tarihinde indirilmiştir.
• Kennell, J. H., Slyter, H. & Klaus, M. H. (1970). The mourning response of parents to the death of a newborn infant.New England Journal of Medicine,283(7), S:344-S349.
• Kline, P. (1994). An Easy Guide to Factor Analysis. 1st edition, Routledge, New York.
• Leifer, M. (1977). Psychological changes accompanying pregnancy and motherhood. Genetic Psychology Monographs, 95(1), 55-S96.
• Little, R. J. A. & Rubin, D. B. (1987). Statistical analysis with missing data. John A. Wiley & Sons, Inc., 2nd edition, New York.
• Metin, A. (2014). Gebelerin Algıladıkları Sosyal Destek ile Prenatal Bağlanma Arasındaki İlişki. Atatürk Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek lisans Tezi. Erzurum (Danışman: Prof. Dr. T. Pasinlioğlu).
• Nieto, L., Lara, M. A. & Navarrete, L. (2017). Prenatal predictors of maternal attachment and their association with postpartum depressive symptoms in Mexican women at risk of depression. Matern Child Health J.,21(6),1250-1259.
• Özdemir, O., Özdemir, G. P., Kadak, T. M. ve Nasıroğlu S. (2012). Kişilik gelişimi. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 4(4), 566-589.
• Özmert, E. N. (2006). Erken çocukluk gelişiminin desteklenmesi-III: Aile. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi, 49(3),256-273.
• Peppers, L. G. & Knapp, R. J. (1980). Maternal reactions to involuntary fetal/infant death. Psychiatry, 43(2),155-9.
• Rubin, R. (1975). Maternal tasks in pregnancy. Maternal-Child Nursing Journal,4, 143-153.
• Rubin, R. (1976). Maternal tasks in pregnancy. Journal of Advanced Nursing, 1(5),367-S376.
• Siddiqui, A., Hagglof, B. & Eisemann, M. (1999). An exploration of prenatal attachment in Swedish expectant women. Journal of Reproductive and Infant Psychology,17(4), 369-380.
• Siddiqui, A., Hagglof, B & Eisemann, M. (2000). Own memories of upbringing as a determinant of prenatal attachment in expectant women. Journal of Reproductive and Infant Psychology, 18(1), 67-74.
• Soysal, A. Ş., Bodur, Ş., İşeri, E. ve Şenol, S. (2005). Bebeklik dönemindeki bağlanma sürecine genel bir bakış. Klinik Psikiyatri, 8, 88-99.
• Sözeri, C., Cevahir, R., Şahin, S. ve Semiz, O. (2006). Gebelerin gebelik süreci ile ilgili bilgi ve davranışları. Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi, 1(2), 92-104.
• Sümer, N. ve Güngör, D. (1999). Çocuk yetiştirme stillerinin bağlanma stilleri, benlik değerlendirmeleri ve yakın ilişkiler üzerindeki etkisi. Türk Psikoloji Dergisi,14(44), 35-58.Şanlı, D. ve Öztürk, C. (2012). Annelerin çocuk yetiştirme tutumlarını etkileyen etmenlerin incelenmesi. Buca Eğitim Fakültesi Dergisi,32, 31-48.
• Yıldız, H. (2011). Gebelikte psikososyal sağlığı değerlendirme ölçeği geliştirme çalışması. Maltepe Üniversitesi Hemşirelik Bilim ve Sanatı Dergisi, 4(1).