Kelime Oyunları ile Fen Öğretiminin Öğrencilerin Çevreye Yönelik Tutumuna Etkisi

Yıl 2018, , 44 - 52, 19.05.2018

Nilay Kefeli , Erol Taş , Mübeccel Yalçın

https://doi.org/10.31458/iejes.388619

Cited By: 2

Öz

Bu
araştırmada ortaokul 7. sınıf Fen Bilimleri dersi programında işlenen “İnsan ve Çevre İlişkileri” ünitesinin
öğretiminde kelime oyunları kullanmanın, öğrencilerin çevreye yönelik tutumları
üzerindeki etkisi incelenmiştir. Bu doğrultuda araştırmada, ön test-son test
eşleştirilmiş kontrol gruplu yarı-deneysel araştırma deseni kullanılmıştır.
Araştırma Samsun ilinde, rastgele belirlenen bir merkez ortaokulda öğrenim
gören 7. sınıf öğrencilerine uygulanmıştır. Uygulama, deney grubunda 18 ve
kontrol grubunda 18 olmak üzere toplam 36 öğrenci ile yürütülmüştür. Kontrol
grubuyla Fen Bilimleri dersi programında yer alan etkinlikler ile öğretim
yapılırken, deney grubunda üniteye yönelik olarak hazırlanmış olan kelime
oyunları etkinlikleri ile öğretim desteklenmiştir. Veri toplama aracı olarak,
Aslan, Uluçınar Sağır ve Cansaran (2008) tarafından geliştirilen, Çevre Tutum
Ölçeği kullanılmış, elde edilen veriler SPSS 18.00 programı kullanılarak analiz
edilmiştir. Veri analizleri sonucunda, deney ve kontrol grubu öğrencilerinin
çevreye yönelik tutum ön-test sonuçları arasında anlamlı bir fark çıkmazken;
son-test sonuçlarına göre deney grubu öğrencilerinin, kontrol grubu
öğrencilerinden daha yüksek tutum puanına sahip olduğu ortaya çıkmıştır.
Araştırma sonucunda, “İnsan ve Çevre
İlişkileri” ünitesinin öğretiminde, sınıf içi oyun etkinlikleri ile
özellikle kavramlara yönelik hazırlanan kelime oyun kartları ile desteklenen
öğretimin öğrencilerin çevreye yönelik olumlu tutum geliştirmeleri üzerinde
etkili olduğu sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Kelime oyunları, oyunlarla öğretim, çevre, tutum, fen eğitimi

The Effect of Teaching Science with Word Games on the Attitudes of Students towards Environment

Öz

In this study, the effects of using word games on the students'
attitudes towards the environment in teaching of "Human and Environment Relations" unit in the 7_th
grade science course of secondary school. With this purpose, The matching
pre-test and post-test control group quasi-experimental design was used in the
research. The research was applied to 7^th grade students in a
randomly determined center secondary school in Samsun province. The
implementation was conducted with a total of 36 students, 18 in the
experimental group and 18 in the control group. While the teaching was done
with the activities included in science curriculum in the control group, it was
done by using word games in accordance with the unit in the experimental group.
As a means of data collection, Environmental Attitude Scale developed by Aslan,
Uluçınar Sağır and Cansaran (2008) was used, the data were analyzed using the
SPSS 18.00 program. As a result of the data analysis, there was no significant
difference between pre-test attitudes of students of experimental and control
group towards environment; the results of the post-test revealed that the
students in the experimental group had significantly higher retention than the
students in the control group. As a result of the research, it has been
concluded that the teaching of the “Human
and Environment Relations” unit, the classroom game activities and the
vocabulary cards prepared especially for the concepts have an influence on the
students' positive attitude towards the environment. 

Anahtar Kelimeler

Word games, teaching through games, environment, attitude, science education

Kaynakça

• Altunay, D. (2004). Oyunla desteklenmiş matematik öğretiminin öğrenci erişişine ve kalıcılığa etkisi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Arslan, A. (2017). Geçmişten günümüze uzanan süreçte oyun ve oyuncaklardaki farklılaşmanın incelenmesi (sivas ili örneklemi). International e-Journal of Educational Studies (IEJES), 1 (2), 69-87.
• Aslan, O., Uluçınar Sağır, Ş., & Cansaran, A. (2008). Çevre tutum ölçeği uyarlaması ve ilköğretim öğrencilerinin çevre tutumlarının belirlenmesi. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 25, 283 -295.
• Bayırtepe, E. & Tüzün, H. (2007). Oyun-tabanlı öğrenme ortamlarının öğrencilerin bilgisayar dersindeki başarıları ve öz-yeterlik algıları üzerine etkileri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33, 41-54.
• Büyüköztürk, Ş., Çokluk, O., & Köklü, N. (2010). Sosyal bilimler için istatistik (6.Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
• Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri (11. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
• Charlton, B., Williams, R. L, & McLaughlin, T. F. (2005). Educational games: A technique to accelerate the acquisition of reading skills of children with learning disabilities. The International Journal of Special Education, 20 (2), 66-72.
• Coşkun, H., Akarsu, B., & Kariper, İ.A. (2012). Bilim öyküleri içeren eğitsel oyunların fen ve teknoloji dersindeki öğrencilerin akademik başarılarına etkisi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 13 (1), 93-109.
• Çayan, Y. & Karslı, F. (2014). 6. Sınıf öğrencilerinin fiziksel ve kimyasal değişim konusundaki kavram yanılgılarının giderilmesinde probleme dayalı öğrenme yaklaşımının etkisi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 23 (4), 1437-1452.
• Demir, M. (2012). 7. Sınıf vücudumuzdaki sistemler ünitesinin oyun tabanlı öğrenme yaklaşımı ile işlenmesinin öğrencilerin akademik başarılarına ve fen teknoloji dersine karşı tutumlarına etkisi. 10. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitim Kongresi’nde sunulmuş bildiri. Niğde Üniversitesi, Niğde.
• Dikici, A., Türker, H. H., & Özdemir, G. (2010). 5E öğrenme döngüsünün anlamlı öğrenmeye etkisinin incelenmesi. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 39 (3), 100–128.
• Ergün, A. & Sarikaya, M. (2014). Maddenin parçacıklı yapısı ile ilgili kavram yanılgılarının giderilmesinde modele dayalı aktivitelerin etkisi. New World Sciences Academy, 9 (3), 248–275.
• Garvey, C. (1990). Play. The United States of America: Harvard University Press.
• Genç, M., Genç, T., & Yüzüak, A. V. (2012). Kavram yanılgılarının oyunlarla tespiti: Tabu oyunu. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9 (20), 581–591.
• Güney, N. & Aytan, T. (2014). Aktif kelime haznesini geliştirmeye yönelik bir etkinlik önerisi: Tabu. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2 (5), 617-628.
• Joag, S.D. (2014). An effective method of introducing the periodic table as a crossword puzzle at the high school level. Journal of Chemical Education, 91, 864−867.
• Karamustafaoğlu, O. & Kaya, M. (2013). Eğitsel oyunlarla “yansıma ve aynalar” konusunun öğretimi: yansımalı koşu örneği. Araştırma Temelli Etkinlik Dergisi, 3 (2), 41-49.
• Kaya, S. & Elgün, A. (2015). Eğitsel oyunlar ile desteklenmiş fen öğretiminin ilkokul öğrencilerinin akademik başarısına etkisi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 23 (1), 329-342.
• Kayabaşı, Y. & Akbaş, C. (2017). The effect of “educational games teaching method (game-based learning?) into the student’s success in science lesson”. Journal of Research in Education and Teaching, 6 (2), 181-193.
• Köseoğlu, E., Demirci, F. Demir, B. & Özyürek, C. (2017). 7. sınıf öğrencilerinin problem çözmeye yönelik yansıtıcı düşünme becerilerinin incelenmesi: ordu ili örneği. International e-Journal of Educational Studies (IEJES), 1(1), 60-68.
• Leeming, F. C., Dwyer, W. O., & Bracken, B. A. (1995). Children's environmental attitude and knowledge scale: Construction and validation. Journal of Environmental Education, 26 (3), 22–31.
• Lindon, J. (2001). Understanding children’s play. Cheltenham: Nelson Thornes.
• Milli Eğitim Bakanlığı [MEB]. (2015). İlköğretim kurumları (ilkokullar ve ortaokullar) fen bilimleri dersi (3,4,5,6,7 ve 8. sınıflar) öğretim programı. Ankara: MEB Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı.
• Ormancı, Ü. & Özcan, S. (2012). The effectiveness of drama method in unit “the systems in our bodies” in science and technology course: Using two tier diagnostic test. Necatibey Faculty of Education Electronic Journal of Science and Mathematics Education, 6 (2), 153-182.
• Özer, A., Gürkan, C., & Ramazanoğlu, O. (2006). Oyunun çocuk gelişimi üzerine etkileri. Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları, 5 (6), 67-79. Saraçoğlu, A. S. & Karademir, A. Ç. (2009). Eğitsel oyun temelli fen ve teknoloji öğretiminin öğrenci başarısına etkisi, 8. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu’nda Sunulmuş Bildiri. Eskişehir: Osmangazi Üniversitesi.
• Stanley, M. (2009). Çocuk ve beceri. (1. Baskı). İstanbul: Ekinoks Yayıncılık.
• Torun, F. (2011). Çocuk hakları öğretiminde oyun yönteminin başarıya, kalıcılığa ve tutuma etkisi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Adıyaman Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adıyaman.
• Tural, H. (2005). İlköğretim matematik öğretiminde oyun ve etkinliklerle öğretimin erişi ve tutuma etkisi. (Yüksek Lisans Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Uzun, N. (2012). A sample of active learning application in science education: The thema “cell” with educational games. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 46, 2932 – 2936.
• Vos, N., Meijden, H., & Denessen, E. (2011). Effects of constructing versus playing an educational game on student motivation and deep learning strategy use. Computers & Education, 56, 127–137.
• Yıldırım, M. & Can, S. (2017). Eğitsel oyunlarla fen dersine “var mısın yok musun”?. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 35, 14-30.
• Yıldız, V. (1997). Okul öncesi eğitimde oyunun kullanılması, nasıl eğitim sistemi: güncel uygulamalar ve geleceğe ilişkin öneriler Eğitim Sempozyumu. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Sabancı Kültür Sarayı, 549-554.
• Yurt, E. (2007). Eğitsel oyun tekniği ile fen öğretimi ve yeni ilköğretim müfredatındaki yeri ve önemi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Muğla Üniversitesi, Muğla.