A Study on the Effect of the Social Skill Education on the Academic Self Respect and Problem Solving Skills of the Pre-School Children

Yıl 2020, Cilt: 4 Sayı: 8, 176 - 189, 05.10.2020

Saide Özbey , Mehlika Köyceğiz

https://doi.org/10.31458/iejes.727590

Cited By: 11

Öz

The study was conducted to determine the effect of the Social Skills Education Program applied to the preschool children in the ages of 48 to 60 months on their academic self-respect and problem solving skills. The study had a single group with the pretest-posttest experimental model. The study group consisted of 16 preschool children in the ages of 48 to 60 months. Since there was no other group with equivalent qualities as the experiment group, the study was planned in a single group experimental model. “Personal Information Form, Interpersonal Problem Solving Scale and Academic Self Respect Scale were used as the data collection tools. In the study, Social Skill Education Program was applied to the children for two days a week during 14 weeks. The problem solving and academic self-respect levels of children were measured before and after the program. As a result of the analyses, a significant difference (p<0.05) was determined in favor of posttest between the scores of children before and after the Social Skill Education Program. Upon the permanence test, it was concluded that the Social Skill Education Program was permanent.

Anahtar Kelimeler

Social Skill, Problem Solving, Academic Self Respect, Preschool

Proje Numarası

72/2018-01

Kaynakça

• Alisinanoğlu, F., Özbey, S. & Kesicioğlu, O. S. (2012). Impact of social skill and problem behavıor training program on children attending preschool. A Survey Academic Research International, 2, 321–330.
• Anlıak, Ş. & Dinçer, Ç. (2005). Okul öncesi dönemde kişiler arası bilişsel problem çözme becerilerinin geliştirilmesi. Eğitim Araştırmaları, 20, 122-134.
• Arı, R., Çağdaş A. & Seçer Z. (2002). Çocuk ve ergende sosyal ve ahlak gelişimi. Ankara: Nobel.
• Avcıoğlu, H. (2004). Okulöncesi dönemdeki çocuklara sosyal becerilerin öğretilmesinde işbirlikçi öğrenme yöntemi ile sunulan öğretim programının etkililiğinin incelenmesi. OMEP Dünya Konsey Toplantısı ve Konferansı. 1. Kitap, 490-505, İstanbul: Yapa.
• Beland, K. B., Anderson, M., Frank, J. & Mayhew, D. (1991). Second step: A violence-prevention curriculum preschool-kindergarten (Ages 4–6). Teacher’s Guide, ED365739.
• Berk, L. E. (2013). Bebekler ve çocuklar: Doğum öncesinden orta çocukluğa (N. Işıkoğlu Erdoğan, Çev.). Ankara: Nobel.
• Beyazkürk, D., Anlıak, Ş. & Dinçer, Ç. (2007). Çocuklukta akran ilişkileri ve arkadaşlık. Eğitim Araştırmaları Dergisi, 26, 13-26.
• Brown, J. & Mann, L. (1991). Decision-making competence and self-esteem a comparision of parents and adolescents. Journal of Adolescense, 14, 363-371.
• Cevher, F. G. & Buluş, M. (2006). Okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden 5-6 yaş çocuklarında akademik benlik saygısı. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 20, 28-39.
• Choi, D. H. & Kim, J. (2003). Practicing social skills training for young children with low peer acceptance: A cognitive-social learning model.Early Childhood Education Journal,3(1),41-46.
• Çubukçu, Z. & Gültekin, M. (2006). İlköğretimde öğrencilere kazandırılması gereken sosyal beceriler. Türk Dünyası Sosyal Bilimler Dergisi, 37, 155-174.
• Danielson, C. K. & Phelps, C. R. (2003). The assesment of children’s social skills through self-report: A potantial screening instrument for classroom use. Measurement and Evaluation in Counseling and Development, 35, 218–229.
• Denham, S. & Weisberg, R. P. (2005). A blueprint for the promotion of pro-social behavior in early childhood. Social-Emotional Learning in Early Childhood. 13–51. (Edit: Elda Chesebrough, Patricia King, Martin Bloom, Thomas P. Gullotta). Publisher: Springer-Verlag, New York.
• Dereli, E. (2008). Çocuklar için sosyal beceri eğitim programının 6 yaş çocuklarının sosyal problem çözme becerilerine etkisi. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimleri Enstitüsü. Konya.
• Dikici Sığırtmaç, A. & Şahin, S. (2009). Altı yaş çocuklarında arkadaş seçimi ve arkadaş seçimini etkileyen etmenler, Uluslararası Katılımlı II. Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Kongresi (Sağlık, Gelişim ve Eğitimde Çocuk) Bildiri Kitabı, Ankara: Hacettepe Üniversitesi Kültür Merkezi.
• Dinçer, Ç., Baş, T., Teke, N., Aydın, E., İpek, S. & Göktaş, İ. (2019). Okul öncesi dönem çocuklarının kişiler arası problem çözme ve sosyal becerileri ile akran ilişkilerinin değerlendirilmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19(3), 882-900.
• Durualp, E. & Aral, N. (2010). Altı yaşındaki çocukların sosyal becerilerine oyun temelli sosyal beceri eğitiminin etkisinin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 39,160-172.
• Ekinci-Vural, D. (2006). Okulöncesi eğitim programlarındaki duyuşsal ve sosyal becerilere yönelik hedeflere uygun olarak hazırlanan aile katılımlı sosyal beceri programının çocuklarda sosyal becerinin gelişimine etkisi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Elksinin, I. K. & Elksinin, N. (1998). Teaching social skills to students with learning and behavior problems. Intervention in School and Clinic, 33(3), 131-142.
• Frey, K. S., Nolen, S. B., Edstrom, L. S. & Hirschtein, M. K. (2005). Effects a school-based social-emotional competence program: Linking children’s goals, attributions, and behaviors. Journal of Applied Developmental Psychology, 26(2), 171-200.
• Gülay, H. (2004). Korunmaya muhtaç çocuklarla ailesi ile yaşayan 6 yaş çocuklarının sosyal becerilerinin karşılaştırılması. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Günindi, Y. (2010). Anasınıfına devam eden altı yaş çocuklarına uygulanan sosyal uyum beceri eğitimi programının çocuklarının sosyal uyum becerilerinin gelişimine etkisi. (Yayınlanmamıs Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Hopp, M. A., Horn, C. L., Mccraw, K. & Meyer, J. (2000). Improvig students abilty to problem solve through social skills instruction. Degree of Master of Arts in Teaching and Leadeship. Saint Xavier Universty & Skylight Professional Development Field Based Master Program. Chicago, Illionis. ED 447 907.
• Jamison-Kristen, R., Forston, D. & Stanton-Chapman, T. L. (2012). Encouraging social skill development through play in childhood special education classrooms. Young Exceptional Children, 15(2), 3-19.
• Karasar, N. (2014). Bilimsel araştırma yöntemi: Kavramlar, ilkeler teknikler. Ankara: Nobel.
• Kayal, M. (2018). İlköğretim düzeyinde öğrenim gören Roman öğrencilerde benlik saygısı, algılanan sosyal destek ve sosyal beceriler. (Yüksek Lisans Tezi). Nişantaşı Üniversitesi Sosyal Bilgiler Enstitüsü, İstanbul.
• Kaytez, N. & Kadan, G. (2016). Okul öncesi dönem çocuklarında akademik benlik saygısı ile kişiler arası problem çözme becerilerinin incelenmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 5, 332-342.
• Kenç, F. M. & Oktay, B. (2002). Akademik benlik kavramı ve akademik başarı arasındaki ilişki. Eğitim ve Bilim, 27(124), 71-79.
• Kılıç, K. M. & Güngör Aytar, F. A. (2017). Erken çocuklukta sosyal becerilere sosyal beceri eğitiminin etkisi, sosyal becerilerle mizaç arasındaki ilişki. Eğitim ve Bilim, 42(191), 185-204.
• Kiselica, M. S., Baker, S. B., Thomas, R. N. & Reedy, S. (1994). Effects of stress inoculation trainin on anxiety, stress and academic performance among adolescents. Journal of Counseling Psychology, 41(3), 335.
• Koruklu, N. & Yılmaz, N. (2010). Çatışma çözme ve arabuluculuk eğitimi programının okul öncesi kurumlara devam eden çocukların problem çözme becerisine etkisi. Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 1(1), 1-20.
• Öksüz, Y. (2012). İlköğretim 4. 5. sınıf öğrencilerinin benlik saygısı ile sosyal uyum düzeyi arasındaki ilişki. (Yüksek Lisans Tezi). Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Eğitim Bilimler Enstitüsü, Samsun.
• Özbey, S. (2009). Anaokulu ve anasınıfı davranış ölçeği’nin (PKBS–2) geçerlik güvenirlik çalışması ve destekleyici eğitim programının etkisinin incelenmesi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Özdemir-Topaloğlu, A. (2013). Etkinlik temelli sosyal beceri eğitiminin çocukların akran ilişkilerine etkisi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Selçuk Üni. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
• Özdil, G. (2008). Kişilerarası problem çözme becerileri eğitimi programının okulöncesi kurumlara devam eden çocukların kişilerarası problem çözme becerilerine etkisi. (Yüksek lisans tezi). Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın.
• Özmen, D. (2013). 5-6 Yaş grubu çocukların akran ilişkilerinin sosyal problem çözme becerisi açısından incelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Selçuk Üniv. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
• Peisner-Feinberg, E. S., Burchinal, M. R., Clifford, R. M., Culkin, M. L, Howes, C., Kagan, S. L. & Yazejian, N. (2001). The relation of preschool child-care quality to children's cognitive and social developmental trajectories through second grade. Child Development,72(5), 1534-1553.
• Putallaz, M. & Gottman, J. M. (1981). An interactional model of children’s entry into peer groups. Child Development, 52, 986-994.
• Reio, T. G., Maciolek, Lyn, C. & Weiss, E. M. (2002). The prelevance of anxiety and prosocial behaviors in child-centered and basic skills preschool classrooms. American Educational Research Association Annual Confrence. New Orleans, LA, April 1–5. ED476914.
• Rosenthal, D., Gurney, R. & Moore, S. (1981). From trust to intimacy: A new measure for examining Erikson's stages of psychnsocial development. Jounlal of Youlh and Adolescence,10, 525–537.
• Samur, Ö. A. & Deniz, M. (2014). Değerler eğitimi programının 6 yaş çocuklarının sosyal ve duygusal gelişimlerine etkisi. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 7(4), 463-481.
• Smith, C. L., Sapp, M., Farrell, W. C., Jr. & Johnson, J. H., Jr. (1998). Psychoeducational correlates of achievement for high school seniors at a private school: The relationship among locus of control, self-esteem, academic achievement, and academic self-esteem. The High School Journal, 81(3), 161-166. Spence, S. H. (2003). Social skills training with children and young people: theory, evidence and practice. Child and Adolescent Mental Healt, 8(2), 84-96.
• Stevens, A. D. (2009). Social problem solving and cognitive flexibility: Relations to social skills and problem behavior of at-risk young children. Doctoral Dissertation. Seattle Pacific University, School of Psychology, Family and Community, Seattle.
• Şahin, H. (2015). Psikososyal gelişim temelli eğitim programının anasınıfına devam eden çocukların duygusal zekâlarına ve problem çözme becerilerine etkisi. (Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Tagay, Ö., Baydan, Y. & Voltan-Acar, N. (2010). Sosyal beceri programının (blocks) ilköğretim ikinci kademe öğrencilerinin sosyal beceri düzeyleri üzerindeki etkisi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, l, 19-28.
• Teglasi, H. & Rothman, L. (2001). A Classroom-based program to reduce aggressive behavior. Journal of School Psychology, 39(1), 71-94.
• Topçu Bilir, Z. (2019). Yaşam becerileri eğitim programının beş yaş çocuklarının yaşam becerileri, benlik algıları ve sosyal duygusal uyum düzeylerine etkisi. (Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Tozduman-Yaralı, K. & Özkan, H. K. (2016). Çocukların (60-72 aylık) sosyal problem çözme becerileri ile sosyal yetkinlik ve davranış durumları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2, 345-361.
• Umay, U. H. (2019). 60-72 aylık çocukların sosyal becerilerinin problem çözme becerilerini yordama gücü. (Yüksek Lisans Tezi). Akdeniz Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Antalya.
• Uysal, A. & Kaya-Balkan, İ. (2015). Sosyal beceri eğitimi alan ve almayan okul öncesi çocukların, sosyal beceri ve benlik kavramı düzeyleri açısından karşılaştırılması. Psikoloji Çalışmaları, 35(1), 27-56.
• Uz-Baş, A. & Siyez, D. M. (2011). Akranları tarafından kabul gören ve görmeyen ilköğretim okulu öğrencilerinin akran ilişkilerine yönelik algılarının incelenmesi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 9(1) 43-70.
• Walker, C. M. (2006). The association between aggressive behaviors and academic self-esteem of preschool children. (Master’s Thesis), West Virginia University, West Virginia. (http://www.umi.com, Yayın No. Aat 1446554, Son Erişim Tarihi: 23.12.2018).
• Warash, B. G. & Markstrom, C. A. (2001). Parental peeerceptions of parenting styles. In relation to academic self-esteem of preschoolers. Education, 121(3), 485-493.
• Webster-Stratton, C. & Reid, M. J. (2004). Strengthening social and emotional competence in young children-the-foundation for early school readiness years classroom social skill nd problem-solving curriculum. Infant and Young Children, 17(2), 96–113.
• Weikart, D. P. & Schweinhart, L. J. (2005). The High Scope Curriculum for Early Childhood Care and Education. Approaches to Early Childhood Education. (Roopnarine, J.P. ve Johnson, J.E.) (235–249). (fourty edition) Pearson Merrill Prentice Hall.
• Yukay, M. (2006). Okul öncesi dönemdeki çocukların kişilerarası ilişkilerini geliştirmeye yönelik hazırlanmış sosyal beceri eğitimi programının değerlendirilmesi. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi. I.Uluslararası Okul Öncesi Eğitimi Kongresi Kongre Kitabı. Cilt II. (79–88). İstanbul: Yapa.