Öz
Upanişad metinleri, varlık anlayışının tek bir Tanrı üzerine kurulu olmasını ve bütün yaratılanların Brahman adı verilen ve Atman olarak varlığın içine sızan Tanrının çeşitli tezahürlerinden oluşmasını ele almaktadır. Genel olarak Hint düşüncesinin, özel olarak da Upanişadların temel sorunu, bireysel ölümsüzlük değil, Atman'ın anlaşılamayan sonsuzluğundaki ebediyettir. En eski Upanişad metinlerinde bahsedilen genel öğreti, Tanrıyı tanımak ve ona giden yolda hayatı geçirerek ölümsüzlüğe erişmektir. Upanişadların hemen tamamında dile getirilen ana düşünce, Tanrı ve Tanrının çeşitli şekillere girerek meydana getirdiği evren hakkında bilgi sahibi olmanın erdemlilik olduğudur.
Anahtar Kelimeler
Öz
Upanishad texts deal with that the conception of being is setting up on God and that all of creatures consist of various appearances of God whom is called Brahma and comes into being as Atma. Basic matter for Indian thinking in general and for Upanishads in private, is not individual immortality but eternity in the unapprehended infinity of Atma. Common doctrine mentioned in the oldest Upanishad texts knowing God and attaining to immortality by keeping on life in His way. Main idea in almost all Upanishad texts is that to be wise about God and about the universe created by God, taking various forms, is virtuousness.
Anahtar Kelimeler
Ayrıntılar
| Diğer ID | JA47UM58YZ |
|---|---|
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Ekim 2015 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2015 Sayı: 6 |