Sternbergia lutea Etanol Ekstraktlarının Antioksidan Aktivitesi ve Total Fenolik Madde Miktarının Araştırılması

Year 2015, Volume: 2 Issue: 1, 18 - 26, 14.01.2015

Cigdem Aydın Ahmet Ermiş Ramazan Mammadov

Abstract

Sternbergia Waldst & Kit. cinsi doğal antioksidanlara kaynak oluşturan geofitlerin arasında ve Amaryllidaceae familyası içinde yer alan önemli bir cinstir. Bu çalışmanın amacı Sternbergia lutea türünün soğan ve yapraklarından elde edilen etanol ekstraktlarının antioksidan aktivitesini ve fenolik bileşen madde miktarını araştırmaktır. Fenolik madde miktarı soğan-etanol (10,5 mg GAE/g) ekstraktlarına nazaran yaprak-etanol (18.9 mg GAE/g) ekstraktlarında daha fazla olmuştur. Soğan ekstraktları (% 86.60) yaprak ekstraktlarından (% 68.10) daha yüksek antioksidan aktivite göstermiştir. Serbest radikal süpürücülük aktivite testinde ise benzer şekilde soğan ekstraktında (%64.29) yaprak ekstraktından (%42.8) daha yüksek serbest radikal süpürücülük saptanmıştır. Sonuçlara göre S. lutea soğan ekstraktları daha güçlü etkiye sahiptir.

Keywords

Sternbergia lutea, antioksidan aktivite, DPPH

Phenolic Contents and Antioxidant Properties of Sternbergia lutea (L.) Ker-Gawl. Ex Sprengel Ethanol Extract

Abstract

Sternbergia Waldst & Kit. is a genus of bulbous monocotyledons belonging to the family Amaryllidaceae. In this study, we examined the antioxidant and phenolic content of ethanol extracts from the bulbs and leaves from Sternbergia lutea species. The phenolic contents of the leaves-ethanol (18.9 mg GAE/g) extracts higher than the bulbs-ethanol (10.5 mg GAE/g) extracts. Bulbs-ethanolic extracts showed the highest antioxidant activity with 86.60% and bulbs ethanolic extracts showed the lowest antioxidant activity with 68.10% respectively. Result show that the highest free radical scavenging activity was determined in extract on leaves-ethanol (64.29%) and the least efficiency in extract bulbs-ethanol (42.8%). The results of the present study show that the bulb extract of S. lutea is a good source of antioxidant.

Keywords

Antioxidant activity, DPPH, Sternbergia lutea

References

• Abduazimov K.A. ve Yunusov S.Y., (1965). Alkaloids of Sternbergia lutea. Dokl Akad Nauk UzSSR, 22(1), 35-36.
• Amin I., Zamaliah M.M. and Chin WF., (2004). Total antioxidant activity and phenolic content in selected vegetables. Food Chem., 87, 581–586.
• Arıduru R. ve Arabacı, G., (2013). Ciğertaze otu (Salvia officinalis) bitkisinin antioksidan aktivitesinin belirlenmesi. SAÜ. Fen Bil. Der. 17, 241-246.
• Calabrase G. and Stefanizzi, L., (1972). Sternbergia lutea lipidsoluble pigments during some phases of its biological cycle. Giornale Botanico Italiano, 106(3), 135-149.
• Dane F., (1999). Sternbergia lutea (L.) Ker-Gawl. Ex Sprengel (Amaryillidaceae) Üzerinde Sitoembriyolojik Inceleme. Tr. J. of Biology, 23, 9-22.
• Fukumoto L.R. and Mazza G., (2000). Assessing antioxidant and prooxidant activities of phenolic compounds. J. Agric Food Chem., 48(8), 3597-604.
• Güner A., Aslan S., Ekım T., Vural M. And Babaç M.T., (2012). Türkiye Bitkileri Listesi (Damarlı Bitkiler). İstanbul: Flora Araştırmaları Derneği ve Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi Yayını (in Turkish).
• Hatano T., Edamatsu R., Mori A., Fujita Y., Yasuhara E., (1989). Effect of interaction of tannins with co-existing substances. VI. Effectsof tannins and related polyphenols on superoxide anion radical and on DPPH radical. Chemical and Pharmaceutical Bulletin, 37, 2016–2021.
• Haznedaroglu M.Z. and Gokce G., (2014). Comparison of Anti-Acetylcholinesterase Activity of Bulb and Leaf Extracts of Sternbergıa candida Mathew & T. Baytop. Acta Biologica Hungarica, 65(4), 396–404.
• Kaya G.İ., (2011). Sternbergia Waldst. & Kit. Türlerinin kimyasal bileşikleri ve biyolojik aktiviteleri. Marmara Eczacılık Dergisi, 15, 52-57.
• Koyuncu M., (1997). Türkiye’den İhraç Edilen Geofitlerin Korunması ve Üretimi Konusunda Gelişmeler In: XI. Bitkisel İlaç Hammaddeleri Toplantısı Bildiri Kitabı, Ankara Üniversitesi Eczacılık Fakültesi, 57-62. Kükcüoğlu M. and Baser K.H.C., (2010). Headspace Volatiles of Three Turkish Plants. J Essent Oil Res., 22, 389-392.
• Mammadov R. ve Sahranç B., (2003). Muğla İl Merkezinde Sonbaharda Tespit Edilen Bazı Geofitler. Ekoloji Çevre Dergisi, 48, 13-18.
• Mammadov R., Kara Y. and Vaizogullar E.H., (2011). Study on the Phenolic Content, Antioxidant and Antimicrobial Effects of Sternbergia clusiana. Asian Journal of Chemistry 23(12), 5280-5284.
• Nawaz H., Shi J., Mittal G. and Kakuda Y., (2006). Extraction of polyphenols from grape seeds and concentration by ultrafiltration. Separation and Purification Technology, 48, 176–181.
• Öğüt S., (2014). Doğal Antioksidanların Önemi. Journal of Adnan Menderes University Agricultural Faculty, 11(1), 25 – 30.
• Pellegrini N., Miglio C. and Del Rio D., (2009). Effect of domestic cooking methods on the total antioxidant capacity of vegetables. International Journal of Food Sciences and Nutrition, 60 (2), 12–22.
• Proestos C., Sereli D. and Komaitis D., (2006). Determination of phenolic compounds in aromatic plants by RP-HPLC and GC-MS. Food Chemistry, 95, 44–52.
• Rımmer D.L., (2006). Free radicals, antioxidants, and soil organic matter recalcitrance. Journal of Soil Science, 57(2), 91-94.
• Shu Y.Z., (1998). Recent Natural Products Based Drug Development: A Pharmace utical Industry Perspective. J Nat Prod., 61, 1053-1071.
• Slinkard K. and Singleton V.L., (1977). Total phenol analyses: automation and comparison with manual methods, Am. J. Enol. Viticult., 28, 49–55.
• Tekeli Y., Sezgin M. ve Aydın Ş.M., (2008). Konya’da Yetişen Centaurea pterocaula Truatv. ’ın Fenolik Yapısı ve Antioksidan Etkisi. SDÜ Fen Edebiyat Fakültesi Fen Dergisi (EDergi), 3(1), 35-41.
• Tozoğlu F., (2011). Erzincan kirazı (Cerasus erzincanica Ş. Yıldırımlı) sap ve tohum kısımlarının antioksidan aktivitelerinin belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Erzincan Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü.
• Wang S.P., Leong, L.P. and Koh J.H.W., (2006). Antioxidant activities of aqueous extracts of selected plants. Food Chemistry, 99, 775-783.
• Wu C., Chen F., Wang X., Kim H.J., He Gg, Haley-Zitlin V. and Huang G., (2006). Antioxidant constituents in feverfew (Tanacetum parthenium) extract and their chromatographic quantification. Food Chem., 96, 220–227.
• Unver N., Kaya G.İ. and Öztürk H.T., (2005). Antimicrobial activity of Sternbergia sicula and Sternbergia lutea. Fitoterapia, 76, 226-229.
• Vaya J. and Aviram M., (2001). Nutritional Antioxidants: Mechanisms of Action, Analyses of Activities and Medical Applications. Curr. Med. Chem. – Imm., Endoc. & Metab. Agents, 1, 99-117.
• Vinson J.A., Yong H., Xuchui S., Zubik L., (1998). Phenol antioxidantquantity and quality in foods: vegetables. Journal of Agricultural and Food Chemistry, 46, 3631–3634.