TOWARDS THE SUSTAINABLE BRAND CITY – EDİRNE RED

Year 2018, Volume: 2 Issue: 1, 11 - 19, 06.10.2018

Emel Gönenç Güler

Abstract

Abstract

The values of brand city components, which are both tangible and intangible, raise the brand value of the city, provide the emotional bond with the city, and redirect the city to rediscover, make the city a sustainable brand destination. The spirituality, arts and culture earned by Edirne as the capital city of the Ottoman Empire for almost 100 years can still be felt in the city even after 100 years of the end of the Ottoman empire. It is possible to see the most beautiful works of handicrafts such as calligraphy, miniature painting, painting, gilding, wood carving, Mis soap (Fruit shaped soap) making, sericulture in Edirne during the Ottoman capital. It is also known that “Edirne Red” color plays an important role at the works produced during the Ottoman Empire, especially in miniature “Edirne Red” is used very intensively. “Edirne Red” functionally used in the portraits of the Ottoman sultans and war scenes.

When “Edirne Red” is taken in the context of rural tourism, it is confronted as a touristic product which is based on culture, art, commercial and natural resources. It is becoming more important as an alternative or complement to the existing tourism products in Edirne. In this study, the history of Edirne red, the development process and the role of rebranding the Edirne destination will be tried to be explained.

Keywords: Touristic Product, Rural Tourism, Sustainable Destination Brand, Edirne Red.

Keywords

Rural Tourism, Sustainable Destination Brand, Touristic Product

SÜRDÜRÜLEBİLİR MARKA KENTE DOĞRU: EDİRNE KIRMIZISI

Abstract

Marka kent bileşenlerinin somut olan temellerle birlikte somut olmayan ancak kentin marka değerini yükselten, kentle duygusal bağ kurulmasını sağlayan, kenti tekrar yeniden keşfetmeye yönelten değerler, kentin sürdürülebilir marka destinasyonu olmasını sağlamaktadır. 600 yılı aşkın Osmanlı imparatorluğunun yaklaşık 100 yıl payitahtlığını yapmış Edirne’nin kazandığı maneviyat, sanat ve kültür, imparatorluğun 100 yıl sonrasında bile kentte hissedilmektedir. Osmanlı Başkentliği döneminde Edirne’de de hattatlık, minyatür, resim, tezhip, çinicilik, ahşap oymacılığı, mis sabun yapımı, ipekçilik gibi el sanatlarının en güzel eserlerini görmek mümkündür. Osmanlı imparatorluğu döneminde üretilen bu eserlerde kırmızının farklı bir yeri olduğu ve çok yoğun bir renk olarak özellikle minyatüründe kullanıldığı da bilinmektedir. Osmanlı sultanlarının portrelerinde ve savaş sahnelerinde kırmızının çok büyük bir işlevi de bulunmaktadır.

Edirne kırmızısı, kırsal turizm çerçevesinde alındığında hem kültür, sanat ticari, hem de doğal kaynaklara dayalı iç içe bir turistik ürün olarak karşımıza çıkmaktadır. Edirne kırmızısı, Edirne’de var olan turizm ürünlerinin alternatifi ya da tamamlayıcısı olarak, daha da önem kazanmaktadır. Kırsal turizmin bir bileşeni olarak Edirne Kırmızısı, doğal ve kültürel mirasımızın korunmasında ve dünyaya tanıtılmasının yanında sürdürülebilir destinasyon pazarlaması açısından da katma değer yaratabilecek uyumlu bir turistik ürün olması beklenmektedir. Bu çalışmada, Edirne kırmızısının tarihçesi, gelişim süreci ve Edirne destinasyonunun yeniden markalanmasındaki rolü açıklanmaya çalışılacaktır.

Keywords

Turistik Ürün, Kırsal Turizm, Sürdürülebilir Marka Kent

References

• Referans1 Akman, O.(2017) Paylaşılamayan Renk: Edirne Kırmızısı, 20-21-22 Mart 2017, Edirne Yeni Hudut Gazetesi. Referans2 Baskina, A. (2010). From Image to Brand: Marketing Policy of the City of Vienna. Master Thesis, Universitat Wien, Wien. Referans3 Buhalis, D., 2000. Marketing the competitive destination of the future, Tourism Management, 21, 97-116. Referans4Cengiz ve Akkuş., (2012), Erzurum ili Temel Ve Destekleyici Turistik Ürün Çeşitlerinin Değerlendirilmesi, LAÜ Sosyal Bilimler Dergisi Haziran. Referans5 Countryside Agency and English Tourism Council, ‘Working for the Countryside: A strategy for rural tourism in England 2001-2005. Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, Cilt 10, Yıl 10, Sayı 2, 2014, ss. 65-88. Referans6 Genç, R. (1997), Türk İnanışları ile Milli Geleneklerinde Renkler. Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Yayınevi Referans7 Halloway, C. J. ve Taylor, N. (2006), The Business of Tourism Seventh Edition. England: Prentice Hall) Referans8Karadağ, R. (2007), Doğal Boyamacılık, Ankara: T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları. Referans9Kotler, P. (2004). Opinion Pieces-Where is Place Branding Heading? Place Branding, 1(1), 12-35. Referans10 Kozak, N. (2012). Genel Turizm Bilgisi, Anadolu Üniversitesi, Açıköğretim Fakültesi Yayınları, Eskişehir. Referans11 Lowengard, S. ( 2006). The Creation of Color in 18th-Century Europe, Industry and Ideas Turkey Red. New York: Columbia University Press and Gutenberg-e. http://www. gutenberg-e.org/lowengard/C_Chap36.html, (12.09.2017). Referans12 Öztürk,T. ve Mengüloğlu, M. (2008) “Sürdürülebilir Kalkınmada Fiziksel Kırsal Alan Planlaması”, OMÜ Ziraat Fakültesi Dergisi, 23(3):209-215. Referans13 Pérez, Liliane H. (2002). “Cultures Techniques et Pratiques de l’Échange”, Entre Lyon et le Levant: Inventions et Réseaux au XVIIIe Siècle, Revue d’Histoire Moderne et Contemporaine, (49): 1-105. Referans14 Soykan, F. (1999), “Doğal Çevre ve Kırsal Kültürle Bütünleşen Bir Turizm Türü: Kırsal Turizm”, Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, Yıl: 10, Mart- Haziran, (67-75). Referans15 Soykan, F. (2006). Avrupa‟da Kırsal Turizme Bakış Kazanılan Deneyim, II. Balıkesir Ulusal Turizm Kongresi, 20-22 Nisan,72-73, Referans16 E.G. Guler / IJTEBS, 2(1): 11-19, 2018 19 Referans17 Sürücü, Y. (2001): Osmanlı Şiirinde Renkler Bize Ne Söyler? Kırmızıya Nasıl Bakmalı? Erişim Tarihi:27.02.2018). Referans18 Willins, P. (1984). Renk Terapisi. İstanbul: Altın Yayınları, .26-29. Referans19 Yıldırım, L. (2014), “Avrupa Tekstil Baskıcılığının Gelişiminde Türk Kırmızısı’nın Rolü” ‘Yedi: Sanat, Tasarım ve Bilim Dergisi.