Sınıf Öğretmenlerinin Eğitimde Teknoloji Kullanımı, Tersine Çevrilmiş Sınıf ve İşbirlikli Öğrenme Hakkındaki Görüşleri
Öz
Teknolojideki
ilerlemeler, her alanda olduğu gibi eğitim alanında da önemli değişikliklere
yol açmaktadır. İlkokul öğrencileri, teknolojik araçları iyi bir düzeyde
kullanabilmektedirler. Bu durum, eğitim-öğretim sürecini de etkilemektedir.
Artık öğrenciler ve öğretmenler teknolojiden daha çok yararlanmakta ve
eğitimdeki geleneksel anlayışlar teknolojiye dayalı yeni öğretim yöntemlerinin
ortaya çıkmasıyla değişmektedir. Bu araştırmada öğretmenlerin, eğitimde
teknoloji kullanımı, tersine çevrilmiş sınıf ve işbirlikli öğrenme hakkındaki
görüşlerinin değerlendirilmesi amaçlanmaktadır. Araştırma nitel bir araştırma
olup, 7 soruluk görüşme formu ile İzmir ilinde sınıf öğretmeni olarak görev
yapan ve amaçlı örnekleme yöntemi ile seçilmiş 23 öğretmenden elde edilen
görüşler, içerik analizi ile analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda öğretmenler,
eğitimde teknoloji kullanımını desteklediklerini fakat öğrencilerin teknolojik
araçları kullanımının izlenmesi ve denetlenmesi gerektiğini ifade etmişlerdir
Öğretmenler teknolojinin eğitim-öğretim sürecinde pek çok fayda doğrultusunda
çeşitli amaçlarda kullanılabileceğini belirtmişlerdir. Devlet tarafından
desteklenen teknoloji temelli projelerin olumlu bir politika olduğu ancak
özellikle ilkokullarda bu projelerin henüz uygulamaya geçirilmediği ve hizmet
içi eğitim noktasında çeşitli eksiklerin mevcut olduğu öğretmenler tarafından
vurgulanmıştır. Öğretmenlerin çoğunluğunun tersine çevrilmiş sınıf hakkında
bilgi sahibi olmadığı gözlemlenmiştir. Kavram kendilerine açıklandıktan sonra
öğretmenler, tersine çevrilmiş sınıfın öğrenciler açısından faydalı olacağı
yönünde görüş belirtmişlerdir. İşbirlikli öğrenme ve işbirlikli öğrenmenin
teknolojik araçlar yardımıyla kullanımı hakkındaki görüşleri sonucunda,
öğretmenlerin işbirlikli öğrenme konusunda kavram yanılgılarına sahip oldukları
görülmektedir. Araştırma sonucunda, öğretmenlerin eğitsel teknoloji kullanım
yeterlik düzeylerini artırmak için hizmet içi eğitimlerin verilmesi,
teknolojiye dayalı öğretim yöntemlerinin (tersine çevrilmiş sınıf, mobil
öğrenme, harmanlanmış öğrenme vb.) öğretim programlarında yer alması, öğretim
programlarının teknolojik yeniliklere uygun hale getirilmesi, okul ve
sınıfların teknolojik altyapılarının iyileştirilmesi ve işbirlikli öğrenme
yönteminin uygulanmasında teknolojiden yararlanılmasına yönelik çeşitli
önerilerde bulunulmuştur.
Anahtar Kelimeler
Tersine çevrilmiş sınıf işbirlikli öğrenme öğretmen görüşleri
Kaynakça
- Akay, C., Ültanır, E. (2010). Andragojik Temellere Dayalı Kolaylaştırılmış Okuma-Yazma Eğitimi (KOYE) Sürecine Yönelik KOYE Eğiticilerinin Görüşleri. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(2), 75-88. Aktaş, İ., Gökoğlu, S., Turgut, Y. E. ve Karal, H. (2014). Teachers' Opinions about FATIH Project: Awareness, Foresight and Expectations. Necatibey Faculty of Education Electronic Journal of Science & Mathematics Education, 8(1). Alkan, T., Düz, A., Orman, R., Çiçek, H., Koldanca, İ. ve Günday, Ö. (2011). Eğitimde FATİH (Fırsatları artırma teknolojiyi iyileştirme hareketı) Projesi: Türk eğitim-öğretim sisteminde teknoloji odaklı değişim süreci. 11th International Educational Tecnology Conference, 2, 1471-1474. Altan, T., & Tüzün, H. (2011). Teknoloji-zengin bireysel öğrenme ortamlarının FATİH projesindeki yeri. Akademik Bilişim, 11. Ayvacı, H. Ş., Bakirci, H. ve Başak, M. H. (2014). Fatih Projesinin Uygulama Sürecinde Ortaya Çıkan Sorunların İdareciler , Öğretmenler Ve The Evaluatıon Of Problems Emergıng Durıng The Implementatıon Process Of Fatıh Project By Admınıstrators , Teachers And Students. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(1). 20–46. Balcı, A. (2006). Sosyal bilimlerde araştırma yöntem, teknik ve ilkeler. Ankara: Pegema Yayıncılık Beldarrain, Y. (2006). Distance education trends: Integrating new technologies to foster student interaction and collaboration. Distance education, 27(2), 139-153. Bergman, J. ve Sams, A. (2012). Flip your classroom. International Society for Technology in Education, 20. Berrett, D. (2012). How ‘flipping’ the classroom can improve the traditional lecture. The Chronicle of Higher Education. Erişim Tarihi: 1 Aralık 2016 , http:// chronicle.com/article/How-Flipping-the-Classroom/130857/ Betihavas, V., Bridgman, H., Kornhaber, R. ve Cross, M. (2016). The evidence for ‘flipping out’: a systematic review of the flipped classroom in nursing education. Nurse Education Today, 38, 15–21. Bishop, J. L., ve Verleger, M. A. (2013, June). The flipped classroom: A survey of the research. In ASEE National Conference Proceedings, Atlanta, GA. Bryan, T. ve Nelson, C. (1994). Doing homework: Perspectives of elementary and junior high school students. Journal of Learning Disabilities, 27(8), 488-499. Büyüköztürk, Ş., Kılıç, Ç. E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., Demirel, F. (2010). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Yayıncılık. Calvert, S. L., Rideout, V. J., Woolard, J. L., Barr, R. F. ve Strouse, G. A. (2005). Age, ethnicity, and socioeconomic patterns in early computer use: A national survey. American Behavioral Scientist, 48(5), 590-607. Chao, C. Y., Chen, Y. T. ve Chuang, K. Y. (2015). Exploring students’ learning attitude and achievement in flipped learning supported computer aided design curriculum: a study in high school engineering education. Computer Applications in Engineering Education, 23(4), 514–526. Clark, K. R. (2015). The effects of the flipped model of instruction on student engagement and performance in the secondary mathematics classroom. Journal of Educators Online, 12(1), 91–115. Cooper, H. (2001). The battle over homework: Common ground for administrators, teacher, and parents. Thousand Oaks, CA: Corwin Press. Çiftçi, S., Taşkaya, S. M. ve Alemdar, M. (2013). The effects of active learning on achievement and attitudes of elementary school students in social studies lessons The Opinions of Classroom Teachers about Fatih Project *. İlköğretim Online, 12(March 2013), 227–240. http://doi.org/10.7813/2075-4124.2013/5-2/B.15 Ercan, İ. ve Kan, İ. (2004). Ölçeklerde güvenirlik ve geçerlik. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 30(3), 211-216. Ersoy, A. ve Anagün, Ş. S. (2009). Sınıf öğretmenlerinin fen ve teknoloji dersi ödev sürecine ilişkin görüşleri. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 3(1). DeSantis, J., Van Curen, R., Putsch, J. ve Metzger, J. (2015). Do students learn more from a flip? An exploration of the efficacy of flipped and traditional lessons. Journal of Interactive Learning Research, 26(1), 39–63. den Exter, K., Rowe, S., Boyd, W. ve Lloyd, D. (2012). Using Web 2.0 technologies for collaborative learning in distance education—Case studies from an Australian university. Future Internet, 4(1), 216-237. FATİH Projesi. (2012). Proje hakkında. Milli Eğitim Bakanlığı. http://fatihprojesi.meb.gov.tr/proje-hakkinda/. adresinden 10 Ocak 2017 tarihinde erişilmiştir. Foldnes, N. (2016). The flipped classroom and cooperative learning: Evidence from a randomised experiment. Active Learning in Higher Education, 17(1), 39-49. Grypp, L. ve Luebeck, J. (2015). Rotating solids and flipping instruction. Mathematics Teacher, 109(3), 186–193. Haßler, B., Major, L. ve Hennessy, S. (2016). Tablet use in schools: a critical review of the evidence for learning outcomes. Journal of Computer Assisted Learning, 32(2), 139-156. Johnson, D. W. ve Johnson, R. T. (2009). An educational psychology success story: Social interdependence theory and cooperative learning. Educational researcher, 38(5), 365-379. Johnson, D. W. ve Johnson, R. T. (2014). Using technology to revolutionize cooperative learning: an opinion. Frontiers in Psychology, 5(October), 1156. http://doi.org/10.3389/fpsyg.2014.01156 Johnson, D. W., Johnson, R. T. ve Holubec, J. E. (1994). Nuts and bolts of cooperative learning. Minnesota: Interaction. Johnson, D. W., Johnson, R. T. ve Stanne, M. E. (2000). Cooperative learning methods: A meta-analysis. Minneapolis, MN: University of Minnesota Press. Keyser, M. W. (2000). Active learning and cooperative learning: Understanding the difference and using both styles effectively. Research Strategies, 17(1), 35-44. Kocabaş, A. (2016). Cooperative Learning as an Interculturel Method in Musical Education and the Views of Preservice Teachers. Mobilities, Transitions, Transformations Interculturel Education at The Crossroads, 05-09 September 2016, Budapest- Hungary, IAE, IIPE. Kocabaş, A., Aşık, A., Karaşahin, İ., Erbil, D. G., Erdoğan, F. (2015). Türkiye’de İşbirlikli Öğrenme Yönteminin Uygulandığı Tezlerin İçerik Analizi. VII. International Congress of Educational Research: 28-30 Mayıs 2015 – Muğla: Abstract (s. 175). Ankara, Pegem. Kocabaş, A, Erbil, D. G. (2013). Müzik öğretimi dersinde işbirlikli öğrenme yönteminin kullanılması ve yaratıcılık üzerine öğretmen adaylarının görüşleri, International Symposium on Changes and New Trends in Education, 2-24 November 2013, Necmettin Erbakan Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Konya.1.cilt. ss:180 Kocabaş, A., Erbil, D. G. (2017). A Scale Development for Teacher Competencies on Cooperative Learning Method. Universal Journal of Educational Research, 5. Kokkinaki, A.D. (2008). The Potential Use of Wikis as a Tool that Supports Collaborative Learning in the Context of Higher Education. Research, Reflections and Innovations in Integrating ICT in Education; FORMATEX: Badajoz, Spain; pp. 1119–1123. Kyndt, E., Raes, E., Lismont, B., Timmers, F., Cascallar, E. ve Dochy, F. (2013). A meta-analysis of the effects of face-to-face cooperative learning. Do recent studies falsify or verify earlier findings?. Educational Research Review, 10, 133-149. Lai, C. L. ve Hwang, G. J. (2016). A self-regulated flipped classroom approach to improving students’ learning performance in a mathematics course. Computers & Education, 100, 126–140. Lo, C. K. ve Hew, K. F. (2017). A critical review of flipped classroom challenges in K-12 education: possible solutions and recommendations for future research. Research and Practice in Technology Enhanced Learning, 12(1), 4. Lowell Bishop, J. ve Verleger, M. (2013). The Flipped Classroom : A Survey of the Research. Proccedings of the Annual Conference of the American Society for Engineering Education, 6219. http://doi.org/10.1109/FIE.2013.6684807 Meishar-Tal, H. (2010). A framework for the assessment of Wiki based Collaborative learning activities. Int. J. Virt. Pers. Learn. Environ., 1, 71–82. O‘Reilly, T. (2012). What Is Web 2.0.—Design Patterns and Business Models for the Next Generation of Software. http://www.oreillynet.com/pub/a/oreilly/tim/news/2005/09/30/ what-is-web-20.html (1 Aralık 2016 tarihinde erişilmiştir). O’Flaherty, J. ve Phillips, C. (2015). The use of flipped classrooms in higher education: a scoping review. The Internet and Higher Education, 25, 85–95. Picciano, A. G. (2002). Educational leadership and planning for technology. Prentice Hall, Inc., A Pearson Education Company, One Lake Street, Upper Saddle River, NJ, 07458. Reinhold, S. (2006). WikiTrails: Augmenting Wiki Structure for Collaborative, Interdisciplinary Learning. In Proceeding WikiSym '06 Proceedings of the 2006 International Symposium on Wikis; ACM: New York, NY, USA. 2006. Staker, H. ve Horn, M. B. (2012). Classifying K-12 Blended Learning. Innosight Institute. TEDMEM. (2016). 2016 Eğitim Değerlendirme Raporu. Ankara: Türk Eğitim Derneği Yayınları. TÜİK. (2013). 06-15 Yaş Grubu Çocuklarda Bilişim Teknolojileri Kullanımı ve Medya, 2013. TÜİK. 10.09.2018 tarihinde http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=15866 adresinden erişildi.
- Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınevi.