BibTex RIS Kaynak Göster

İlköğretim Kurumlarındaki Mesleki Çalışmaların Etkililiğinin Değerlendirilmesi

Yıl 2016, , 0 - 0, 20.04.2016
https://doi.org/10.17679/iuefd.17144668

Öz

Değişimin kaçınılmaz olduğu günümüzde mesleki gelişimin sağlanmasında hizmet içi eğitim önem kazanmaktadır. Öğretmenlerin mesleki gelişimlerini sürdürmeleri hizmet içi eğitim yoluyla sağlanmaktadır. İlköğretim kurumlarında düzenlenen mesleki eğitim çalışmaları eğitsel açıdan bir gereklilik yasal açıdan da zorunluluk haline gelmektedir. Bu çalışmanın amacı, ilköğretim kurumlarında haziran ve eylül aylarında öğretmenler tarafından yapılan mesleki çalışmaların etkililiğini değerlendirmek ve gerekli görüldüğünde önerilerde bulunmaktır. Mesleki çalışmalar kapsamında düzenlenen hizmet içi eğitim faaliyetleri hakkında ilk ve ortaokullarda görev yapan öğretmenlerin görüşleri yarı yapılandırılmış görüş formlarıyla belirlenmiştir. Çalışmaya Bartın merkez ve ilçelerinde görev yapan 96 öğretmen katılmıştır. Çalışma haziran dönemi mesleki çalışmalar döneminde yapılmış ve düzenlenen mesleki çalışmaların öğretmenlerin mesleki gelişimine katkısı ve etkililiği belirlenmeye çalışılmıştır. Çalışmada mesleki çalışmalar kapsamında ihtiyaç analizi sürecinde öğretmenlerin rolünün olmadığı, mesleki çalışmaların öğretmenlerin mesleki gelişimine katkısının teorik düzeyde olduğu, düzenlenen hizmet içi eğitim faaliyetlerinde kullanılan yöntem ve tekniklerin uygun olmadığı, değerlendirme sürecinin yetersiz olduğu sonucuna ulaşılmıştır. 

Kaynakça

  • Aydın, İ. (2008). Öğretimde denetim. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Başaran, İ.E. (1985). Örgütlerde iş gören hizmetlerinin yönetimi. Ankara: Ankara Üniversitesi Yayınları No:139.
  • Bümen, N.T., Ateş, A. Çakar, E. Ural, G. ve Acar, V. (2012) Türkiye bağlamında öğretmenlerin mesleki gelişimi: sorunlar ve öneriler. Milli Eğitim Dergisi 41 (194), 31-50.
  • Büyüköztürk, Ş. Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş., ve Demirel, F. (2014). Bilimsel araştırma yöntemleri (16. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
  • Çiftçi, E. (2008). Türkiye’de Milli Eğitim Bakanlığı tarafından müzik öğretmenlerine verilen hizmetiçi eğitimin incelenmesi ve müzik öğretmenlerinin hizmetiçi eğitim ihtiyaçlarının belirlenmesi. Yayımlanmamış doktora tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi,
  • Desimone, L.M., Porter, A.C., Garet, M.S., Yoon, K.S. & Birman, B.F. (2002). Effects of professional development on teachers' ınstruction: results from a three-year longitudinal study. Educational Evaluation and Policy Analysis. 24 (2), 81-112.
  • Drage, K. (2010). Professional development: implications for ilinois career technical educataion teachers. Journal of Careerand Technical Education. 25 (2), 27-37.
  • Fok,S., Chan, K., Sin, K., Heung-Sang Ng ve Yeung, A. (2005). In-service tacher training needs in Hong Kong. Paper presented at the Annual Conference of the Australian Association for Research in Educaiton, Sidney, Australia.
  • Hedges, E.L. & Valija, M.A. (1995). Assessing Leaning. The Ohio State University.
  • Garuba, A. (2004). Continuing education: an essential tool for teacher empowerment in an era of universal basic education in Nigeria. International Journal of Lifelong Education., 23 (2), 191-203.
  • Gökdere, M., Küçük, M. (2003). Üstün yetenekli öğrencilerin fen eğitimindeki durumu. Türkiye örneklemi. Kuramda ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 3 (1), 101-124.
  • Gökyer, N. (2012). Öğretmenlerin hizmet içi eğitim sürecinde karşılaştıkları sorunlar ve öncelikli ihtiyaç duydukları konular. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 16 (2), 233-267.
  • Gültekin, M. ve Çubukçu, Z. (2008). İlköğretim öğretmenlerinin hizmetiçi eğitime ilişkin görüşleri. Sosyal Bilimler Dergisi, 19, 185-201.
  • Gültekin, M, Çubukçu, Z. ve Dal, S. (2010). İlköğretim öğretenlerinin eğitim öğretimle ilgili hizmetiçi eğitim gereksinimleri. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi. 29, 131-152.
  • Günbayı, İ. ve Taşdöğen, B. (2012). İlköğretim okullarında çalışan öğretmenlerin hizmet içi eğitim programları üzerine görüşleri: bir durum çalışması. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 1 (3), 87-117.
  • Kaya, Z. (2002). Uzaktan eğitim. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Kent, A. M. (2004). İmproving teacher quality through professional development. Education. 124 (3), -
  • Kıldan, O. (2008). Yapılandırmacı yaklaşıma göre okul öncesi öğretmenlerine verilen hizmetiçi eğitimin öğretmen çocuk ve öğretmen ebeveyn ilişkilerine etkisi. Yayımlanmamış doktora tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi.
  • Maurer, M. J. (2000). Professional development in career and technical education. Inbrief: Fast facts for policy and practiceno. 7. Columbus, OH: National Dissemination Center for Careerand Technical Education, The Ohio State University (ED 448 318).
  • McLaughlin, M.W. (2002) Sites and sources of teachers’ learning. İn C. Sugrue and C. Day (Eds.) Developing teachers and teaching practices: international research perspectives. New York: Routledge.
  • MEB (1973). Milli Eğitim Temel Kanunu, “1739 Sayılı Kanun”, Resmi Gazete, 14574, 24 Haziran, 1973.
  • MEB. (2014). Milli Eğitim Bakanlığı Okul Öncesi Eğitim ve İlköğretim Kurumları Yönetmeliği, Resmi gazete, 29072, 26 Temmuz 2014.
  • EARGED (2008). Sınıf öğretmenlerinin hizmetiçi eğitim ihtiyacının belirlenmesi . Ankara: MEB Yayınları
  • Musanti, S. I. ve Pence, L. P. (2010). Collaboration and teacher development: Unpacking resistance, constructing knowledge, and nevigating identities. Teacher Education Quarterly. 37 (1), 73-89.
  • Özdemir, S. Yalın, H.İ. (1998). Öğretmenlerin hizmetiçi eğitim ihtiyacının belirlenmesi üzerine bir araştırma. VII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi. Selçuk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Bölümü Yayınları Cilt I.
  • Özen R. (1999). Anadolu liseleri fen ve matematik öğretmenlerinin genel İngilizce düzeylerini geliştirmek için düzenlenen hizmetiçi eğitim programının etkililiği üzerine görüşleri. Eğitim ve Bilim Türk Eğitim Derneği, 113, 44-49
  • Özen R., (2005). “MEB personelinin hizmetiçi eğitim programlarında kalitenin arttırılmasına ilişkin görüşleri”, 14. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, Pamukkale Üniversitesi.
  • Özen, R. (2006). İlköğretim okulu öğretmenlerinin hizmetiçi eğitim programlarının etkilerine ilişkin görüşleri düzce ili örneği. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 6 (2), 141- 160.
  • Özden, Y. (2002). Eğitimde yeni sistem arayışları. Yüksel Özden (Ed.), Öğretmenlik Mesleğine Giriş içinde (s.269-295). Ankara: Pegen A Yayıncılık.
  • Pehlivan, İ. (1992). Hizmetiçi eğitim verimlilik ilişkisi. Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27 (1), ?.
  • Pusmaz, A. (2008). Matematik öğretmenlerinin problem çözme sürecinin belirlenmesi ve bu sürecin geliştirilmesinde web tabanlı mesleki gelişim çalışmalarının değerlendirilmesi. Yayımlanmamış doktora tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi.
  • Robinson, B. ve Latchem, C. (2003). Teacher education through open and distance learning. London: Routledge
  • Ruhland, S. K.,& Bremer, C. D. (2002). Professional developmentneeds of novice career and technical education teachers. Journal of Careerand Technical Education, 19 (1), 18-31.
  • Odabaşı, H.F. ve Kabakçı, I. (2007). Öğretmenlerin mesleki gelişimlerinde bilgi ve iletişim teknolojileri. Uluslararası Öğretmen Yetiştirme Politikaları ve Sorunları Sempozyumu. Bakü, Azerbaycan.
  • Sarıgöz, O. (2011). İlköğretim öğrencilerinin hizmetiçi eğitim faaliyetleri ile ilgili görüşlerinin değerlendirilmesi. 2. İnternational Conference on New Trends in Education and Their Implications, Antalya/Turkey.
  • Taymaz, H. (1997). Hizmetiçi eğitim kavramlar ilkeler yöntemler. Ankara: Takav Yayınları.
  • Taymaz H., Sunay Y. ve Aytaç T. (1997). Hizmetiçi eğitimde koordinasyonu sağlama toplantısı. Milli Eğitim Dergisi, 133:14-15 (1997).
  • Üstüner, I.Ş., Erdem, A ve Ersoy, Y. (2000). Fen-fizik öğretmenlerinin hizmetiçi eğitim ve sempozyumlardan beklentileri”, IV. Fen Bilimleri Eğitimi Kongresi Kitapçığı, Hacettepe Üniversitesi.
  • Yıldırm, A. ve Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayın.
  • YÖK (1994). Bölgesel hizmetiçi eğitim modeli. Endüstriyel Eğitim Projesi. Doküman No: FTVE:800, Ankara.

An Evaluation of Efficacy of In-Service Training in Primary Schools

Yıl 2016, , 0 - 0, 20.04.2016
https://doi.org/10.17679/iuefd.17144668

Öz

In today’s world, where change is inevitable, in-service training is becoming more and more important in ensuring professional development. Teachers maintain their professional development through in-service training. Vocational training sessions held in primary schools are an educational requirement as well as being a legal obligation. The aim of this study is to evaluate the efficacy of the in-service training sessions organized for teachers in primary schools in June and September, and where appropriate, make recommendations. The views of primary and secondary school teachers on in-service training sessions held within the framework of in-service training activities were obtained via semi-structured interview forms. 96 teachers working in downtown Bartın and its counties participated in the study. The study was carried out during in-service training sessions in June, and it aims to determine the said in-service training sessions’ contribution to and efficacy for the teachers’ professional development. The study concludes that teachers do not play a role in the needs analysis process carried out within the framework of in-service training activities, in-service training has a theoretical contribution to the professional development of teachers, methods and techniques used in the in-service training activities are not suitable, and the evaluation process is insufficient.

Kaynakça

  • Aydın, İ. (2008). Öğretimde denetim. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Başaran, İ.E. (1985). Örgütlerde iş gören hizmetlerinin yönetimi. Ankara: Ankara Üniversitesi Yayınları No:139.
  • Bümen, N.T., Ateş, A. Çakar, E. Ural, G. ve Acar, V. (2012) Türkiye bağlamında öğretmenlerin mesleki gelişimi: sorunlar ve öneriler. Milli Eğitim Dergisi 41 (194), 31-50.
  • Büyüköztürk, Ş. Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş., ve Demirel, F. (2014). Bilimsel araştırma yöntemleri (16. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
  • Çiftçi, E. (2008). Türkiye’de Milli Eğitim Bakanlığı tarafından müzik öğretmenlerine verilen hizmetiçi eğitimin incelenmesi ve müzik öğretmenlerinin hizmetiçi eğitim ihtiyaçlarının belirlenmesi. Yayımlanmamış doktora tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi,
  • Desimone, L.M., Porter, A.C., Garet, M.S., Yoon, K.S. & Birman, B.F. (2002). Effects of professional development on teachers' ınstruction: results from a three-year longitudinal study. Educational Evaluation and Policy Analysis. 24 (2), 81-112.
  • Drage, K. (2010). Professional development: implications for ilinois career technical educataion teachers. Journal of Careerand Technical Education. 25 (2), 27-37.
  • Fok,S., Chan, K., Sin, K., Heung-Sang Ng ve Yeung, A. (2005). In-service tacher training needs in Hong Kong. Paper presented at the Annual Conference of the Australian Association for Research in Educaiton, Sidney, Australia.
  • Hedges, E.L. & Valija, M.A. (1995). Assessing Leaning. The Ohio State University.
  • Garuba, A. (2004). Continuing education: an essential tool for teacher empowerment in an era of universal basic education in Nigeria. International Journal of Lifelong Education., 23 (2), 191-203.
  • Gökdere, M., Küçük, M. (2003). Üstün yetenekli öğrencilerin fen eğitimindeki durumu. Türkiye örneklemi. Kuramda ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 3 (1), 101-124.
  • Gökyer, N. (2012). Öğretmenlerin hizmet içi eğitim sürecinde karşılaştıkları sorunlar ve öncelikli ihtiyaç duydukları konular. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 16 (2), 233-267.
  • Gültekin, M. ve Çubukçu, Z. (2008). İlköğretim öğretmenlerinin hizmetiçi eğitime ilişkin görüşleri. Sosyal Bilimler Dergisi, 19, 185-201.
  • Gültekin, M, Çubukçu, Z. ve Dal, S. (2010). İlköğretim öğretenlerinin eğitim öğretimle ilgili hizmetiçi eğitim gereksinimleri. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi. 29, 131-152.
  • Günbayı, İ. ve Taşdöğen, B. (2012). İlköğretim okullarında çalışan öğretmenlerin hizmet içi eğitim programları üzerine görüşleri: bir durum çalışması. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 1 (3), 87-117.
  • Kaya, Z. (2002). Uzaktan eğitim. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Kent, A. M. (2004). İmproving teacher quality through professional development. Education. 124 (3), -
  • Kıldan, O. (2008). Yapılandırmacı yaklaşıma göre okul öncesi öğretmenlerine verilen hizmetiçi eğitimin öğretmen çocuk ve öğretmen ebeveyn ilişkilerine etkisi. Yayımlanmamış doktora tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi.
  • Maurer, M. J. (2000). Professional development in career and technical education. Inbrief: Fast facts for policy and practiceno. 7. Columbus, OH: National Dissemination Center for Careerand Technical Education, The Ohio State University (ED 448 318).
  • McLaughlin, M.W. (2002) Sites and sources of teachers’ learning. İn C. Sugrue and C. Day (Eds.) Developing teachers and teaching practices: international research perspectives. New York: Routledge.
  • MEB (1973). Milli Eğitim Temel Kanunu, “1739 Sayılı Kanun”, Resmi Gazete, 14574, 24 Haziran, 1973.
  • MEB. (2014). Milli Eğitim Bakanlığı Okul Öncesi Eğitim ve İlköğretim Kurumları Yönetmeliği, Resmi gazete, 29072, 26 Temmuz 2014.
  • EARGED (2008). Sınıf öğretmenlerinin hizmetiçi eğitim ihtiyacının belirlenmesi . Ankara: MEB Yayınları
  • Musanti, S. I. ve Pence, L. P. (2010). Collaboration and teacher development: Unpacking resistance, constructing knowledge, and nevigating identities. Teacher Education Quarterly. 37 (1), 73-89.
  • Özdemir, S. Yalın, H.İ. (1998). Öğretmenlerin hizmetiçi eğitim ihtiyacının belirlenmesi üzerine bir araştırma. VII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi. Selçuk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Bölümü Yayınları Cilt I.
  • Özen R. (1999). Anadolu liseleri fen ve matematik öğretmenlerinin genel İngilizce düzeylerini geliştirmek için düzenlenen hizmetiçi eğitim programının etkililiği üzerine görüşleri. Eğitim ve Bilim Türk Eğitim Derneği, 113, 44-49
  • Özen R., (2005). “MEB personelinin hizmetiçi eğitim programlarında kalitenin arttırılmasına ilişkin görüşleri”, 14. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, Pamukkale Üniversitesi.
  • Özen, R. (2006). İlköğretim okulu öğretmenlerinin hizmetiçi eğitim programlarının etkilerine ilişkin görüşleri düzce ili örneği. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 6 (2), 141- 160.
  • Özden, Y. (2002). Eğitimde yeni sistem arayışları. Yüksel Özden (Ed.), Öğretmenlik Mesleğine Giriş içinde (s.269-295). Ankara: Pegen A Yayıncılık.
  • Pehlivan, İ. (1992). Hizmetiçi eğitim verimlilik ilişkisi. Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27 (1), ?.
  • Pusmaz, A. (2008). Matematik öğretmenlerinin problem çözme sürecinin belirlenmesi ve bu sürecin geliştirilmesinde web tabanlı mesleki gelişim çalışmalarının değerlendirilmesi. Yayımlanmamış doktora tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi.
  • Robinson, B. ve Latchem, C. (2003). Teacher education through open and distance learning. London: Routledge
  • Ruhland, S. K.,& Bremer, C. D. (2002). Professional developmentneeds of novice career and technical education teachers. Journal of Careerand Technical Education, 19 (1), 18-31.
  • Odabaşı, H.F. ve Kabakçı, I. (2007). Öğretmenlerin mesleki gelişimlerinde bilgi ve iletişim teknolojileri. Uluslararası Öğretmen Yetiştirme Politikaları ve Sorunları Sempozyumu. Bakü, Azerbaycan.
  • Sarıgöz, O. (2011). İlköğretim öğrencilerinin hizmetiçi eğitim faaliyetleri ile ilgili görüşlerinin değerlendirilmesi. 2. İnternational Conference on New Trends in Education and Their Implications, Antalya/Turkey.
  • Taymaz, H. (1997). Hizmetiçi eğitim kavramlar ilkeler yöntemler. Ankara: Takav Yayınları.
  • Taymaz H., Sunay Y. ve Aytaç T. (1997). Hizmetiçi eğitimde koordinasyonu sağlama toplantısı. Milli Eğitim Dergisi, 133:14-15 (1997).
  • Üstüner, I.Ş., Erdem, A ve Ersoy, Y. (2000). Fen-fizik öğretmenlerinin hizmetiçi eğitim ve sempozyumlardan beklentileri”, IV. Fen Bilimleri Eğitimi Kongresi Kitapçığı, Hacettepe Üniversitesi.
  • Yıldırm, A. ve Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayın.
  • YÖK (1994). Bölgesel hizmetiçi eğitim modeli. Endüstriyel Eğitim Projesi. Doküman No: FTVE:800, Ankara.
Toplam 40 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Makaleler
Yazarlar

Ali Sıcak

Ramazan Şükrü Parmaksız

Yayımlanma Tarihi 20 Nisan 2016
Yayımlandığı Sayı Yıl 2016

Kaynak Göster

APA Sıcak, A., & Parmaksız, R. Ş. (2016). İlköğretim Kurumlarındaki Mesleki Çalışmaların Etkililiğinin Değerlendirilmesi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(1). https://doi.org/10.17679/iuefd.17144668
AMA Sıcak A, Parmaksız RŞ. İlköğretim Kurumlarındaki Mesleki Çalışmaların Etkililiğinin Değerlendirilmesi. INUEFD. Nisan 2016;17(1). doi:10.17679/iuefd.17144668
Chicago Sıcak, Ali, ve Ramazan Şükrü Parmaksız. “İlköğretim Kurumlarındaki Mesleki Çalışmaların Etkililiğinin Değerlendirilmesi”. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 17, sy. 1 (Nisan 2016). https://doi.org/10.17679/iuefd.17144668.
EndNote Sıcak A, Parmaksız RŞ (01 Nisan 2016) İlköğretim Kurumlarındaki Mesleki Çalışmaların Etkililiğinin Değerlendirilmesi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 17 1
IEEE A. Sıcak ve R. Ş. Parmaksız, “İlköğretim Kurumlarındaki Mesleki Çalışmaların Etkililiğinin Değerlendirilmesi”, INUEFD, c. 17, sy. 1, 2016, doi: 10.17679/iuefd.17144668.
ISNAD Sıcak, Ali - Parmaksız, Ramazan Şükrü. “İlköğretim Kurumlarındaki Mesleki Çalışmaların Etkililiğinin Değerlendirilmesi”. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 17/1 (Nisan 2016). https://doi.org/10.17679/iuefd.17144668.
JAMA Sıcak A, Parmaksız RŞ. İlköğretim Kurumlarındaki Mesleki Çalışmaların Etkililiğinin Değerlendirilmesi. INUEFD. 2016;17. doi:10.17679/iuefd.17144668.
MLA Sıcak, Ali ve Ramazan Şükrü Parmaksız. “İlköğretim Kurumlarındaki Mesleki Çalışmaların Etkililiğinin Değerlendirilmesi”. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, c. 17, sy. 1, 2016, doi:10.17679/iuefd.17144668.
Vancouver Sıcak A, Parmaksız RŞ. İlköğretim Kurumlarındaki Mesleki Çalışmaların Etkililiğinin Değerlendirilmesi. INUEFD. 2016;17(1).

2002 INUEFD  Creative Commons License This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.