Okul Yöneticisi Girişimcilik Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması

Yıl 2017, , 235 - 247, 17.04.2017

Fatma Köybaşı , Burhanettin Dönmez

https://doi.org/10.17679/inuefd.306628

Cited By: 5

Öz

Araştırmanın amacı okul yöneticilerine yönelik
girişimcilik ölçeği geliştirmektir. Ölçeği geliştirme sürecinde iki farklı
uygulama ve örneklem üzerinden elde edilen veriler analiz edilmiştir. Kocaeli
ili İzmit ilçesinde görev yapan ilk ve ortaokul yöneticileri (f=201) örneklemi
üzerinden ölçeğin açımlayıcı faktör analizi yapılmıştır. AFA’dan elde edilen
veriler, ölçeğin iki bileşenli tek boyutlu bir yapıda olduğunu ve girişimcilik
düzeyindeki toplam varyansın % 54,67’sini açıkladığı görülmüştür. Birinci uygulamada
ölçeğin güvenirlik katsayısı .96 olarak hesaplanmıştır. Ölçeğin doğrulayıcı
faktör analizi (DFA) Sivas ili merkez ilçede görev yapan ilk ve ortaokul
yöneticileri (f=247) örneklemi üzerinden yapılmıştır. DFA’dan elde edilen (x²/sd =
185.8/86= 2,16; RMSEA=.07; RMR=.03; GFI= .89; CFI= .97 ve NFI= .95) uyum
iyiliği değerlerinin kabul edilebilir değer aralığında olduğu sonucuna
ulaşılmıştır. İkinci örneklem üzerinden yapılan uygulamada ölçeğin güvenirlik
katsayısı .90 olarak hesaplanmıştır. Birinci örneklem üzerinden açımlanan
ölçeğin ikinci örneklem üzerinden doğrulandığı anlaşılmıştır. Okul yöneticisi
girişimcilik ölçeği iki bileşenli tek boyutlu ve 5’li likert olarak
derecelendirilmiş 15 maddelik olup geçerliği ve güvenirliği test edilmiştir. 

Anahtar Kelimeler

Girişimcilik, Okul Yöneticisi, Okul Yöneticisi Girişimcilik Ölçeği, Ölçek Geliştirme, Doğrulayıcı Faktör Analizi, Açımlayıcı Faktör Analizi

Principal Entrepreneurship Scale: Validity and Reliability Study

Öz

The purpose of this study is
to develop a scale in order to determine principals’ entrepreneurship level.
There were two different sample and application in this study. Exploratory
factor analysis (EFA) was conducted 201 principals who work in Kocaeli-İzmit at
primary and secondary schools. According to EFA data, the scale has two
component and one factor. Its items explained 54.67% of the total variance.
First application the scale’s internal consistency coefficient .96.
Confirmatory factor analysis (CFA) was performed in the other sample of the
study consists of 247 principals who works in Sivas central district at primary and
secondary schools. The CFA data showed that the scale has adequate             goodness of fit index (x²/sd
= 185.8/86= 2,16; RMSEA=.07; RMR=.03; GFI= .89; CFI= .97 ve NFI= .95). As a
result, EFA data coincide with CFA data. The scale, likert scale ranging from 1
(Strongly Disagree) to 5 (Strongly Agree) is a reliable and valid
instrument  with 2 component and one
factor and
has 15 items. Principals’ Entrepreneurship Scale (PSE): Reliability and
Validity Study.

Anahtar Kelimeler

Entrepreneurship, principal, confirmatory factor analysis, exploratory factor analysis

Kaynakça

• Akyürek, Ç. ve Şahin, Ç.(2013). Evaluation of elementary teachers' entrepreneurship skills. Ekev Academic Review, 17 (57), 51-68.
• Anderson, J. C. and Gerbing, D. W. (1984). The effect of sampling error on convergence, improper solutions, and goodness- of-nt indices for maximum likelihood confirmatory factor analysis. Psychametrika, 49, 155-173.
• Aydın, M.(2010). Eğitim yönetimi. Ankara: Hatipoğlu.
• Bacanak, A. (2013). Teachers' views about science and technology lesson effects on the development of students' entrepreneurship skills. Educational Sciences: Theory and Practice, 13(1), 622-629.
• Başar, E., Altın, H. ve Doğan, V.(2013). Girişimcilik. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık
• Bayrak, C., ve Terzi, Ç. (2004). Okul Yöneticilerinin Girişimcilik Özelliklerinin Okullara Yansımaları, XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayında sunuldu, Malatya.
• Elçi, Ş. (2011). Gelecek için eğitim programları ve politikaları. In TED (Ed.), Uluslararası eğitim forumu II: Eğitimde inovasyon (69-73), Ankara: İşkur Matbaacılık Kağ. San. ve Tic. Ltd. Şti.
• Eyal, O. (2014). Caught in the Net: The Network-Entrepreneurship Connection in Public Schools. International Journal of Educational Management, 22(5), 386-398.
• Eyal, O. And Yosef-Hassidim, D. (2012). Managing Educational Champions: Entrepreneurship in Schools. Journal of School Leadership, 22(1), 210-255.
• Fidan, Y. ve Çiftçi, S. (2010). Farklı fakültelerdeki işletme öğrencilerinin girişimciliğe bakışları. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(4), 58-73.
• Hörnqvist, M.-L. and Leffler, E.(2014). Fostering an entrepreneurial attitude – challenging in principal leadership. Education + Training, 56(6), 551-561.
• İrmiş, A. ve Barutçu, E. (2012). Öğrencilerin kendilerini girişimci bir kişiliğe sahip görmelerini ve iş kurma niyetlerini etkileyen faktörler: Bir alan araştırması. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 26(2), 1-25.
• Konaklı, T. ve Göğüş, N. (2013). Metaphorical perceptions of pre-service teachers in related to faculty of education: Asample of Kocaeli University Faculty of Education International Journal of Human Sciences, 10(2), 67-93.
• Konokman, Y. ve Yelken, Y. (2014). Eğitim fakültesi öğretim elemanlarının yaşam boyu öğrenme yeterliklerine ilişkin algıları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29, 267-281.
• Maruyama, G. (1998). Basics of structural equation modeling. Thousand Oaks CA: Sage.
• Mintzberg, H. (1973). A New Look at the chief executive's job. Organizational Dynamics, 1(3), 20-30.
• Özden Y. (1998). Eğitimde dönüşüm: Yeni değer ve oluşumlar. Ankara: Pegem Yayınları.
• Pihie, Z. A. L., Asimiran, S. and Bagheri, A. (2014). Entrepreneurial leadership practices and school innovativeness. South African Journal of Education, 34(1), 1-11.
• Ruskovaara, E. and Pihkala, T. (2015). Entrepreneurship education in schools: empirical evidence on the teacher's role. The Journal of Educational Research, 108(3), 236-249.
• Sart, G. (2014). The new leadership model of university management for innovation and entrepreneurship. Eurasian Journal of Educational Research, 57, 73-90.
• Schermelleh-Engel, K., Moosbrugger, H. and Muller, H. (2003). Evaluating the fit of structural equation models: Tests of significance and descriptive goodness-of-fit measures.Methods of Psychological Research Online, 8(2), 23 – 74.
• Scott, S. and Webber, C. F (2013). Principles for principal preparation. Advances in Educational Administration, 19, 95-122.
• Sümer, N. (2000). Yapısal eşitlik modelleri. Türk Psikoloji Yazıları, 3(6), 49-74.
• Şimşek, Ö. F. (2007). Yapısal eşitlik modellemesine giriş, temel ilkeler ve LISREL uygulamaları. Ankara: Siyasal Basın ve Dağıtım.
• Uluyol, O. (2013). Öğrencilerin girişimcilik eğilimlerinin belirlenmesi: Gölbaşı meslek yüksekokulu örneği. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6, 15, 349-372.
• Vandenberghe, R .(1995) Creative management of a school. Journal of Educational Administration, 33(2), 31-51.
• Yetim, N. (2002). Sosyal Sermaye Olarak Kadın Girişimciler: Mersin İli Örneği, Ege Akademik Bakış,2 (2), 79-92.
• Yılmaz, E. ve Sünbül, A. M. (2009). Üniversite öğrencilerine yönelik girişimcilik ölçeğinin geliştirilmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21(2), 195-203.
• Yılmaz, Y., Seydinbekulı, A. D. ve Abishov, N. (2014). Üniversite son sınıf öğrencilerinin girişimcilik eğilimlerinde ailesel özelliklerin etkisi: Ahmet Yesevi uluslararası Türk Kazak üniversitesinde bir alan araştırması. The Journal of Marmara Social Research, 5, 11-24.