Turizm İşletmelerinde İnsan Kaynakları Yönetimi Açısından Sendikal Faaliyetler ve Sorunlar Üzerine Bir Değerlendirme

25 - 46, 10.05.2019

Elbeyi Pelit , Esra Katırcıoğlu

https://doi.org/10.4026/isguc.563056

Cited By: 1

Öz

Yirmi birinci yüzyılda sürekli değişen ihtiyaçlar ve işletmelerde tanımlanan işlerin müşteri memnuniyetine ve teknolojik gelişmelere bağlı olarak günden güne farklılaşması neticesinde turizm çalışanlarının hem sosyal haklar hem de iş güvencesi konusunda daha fazla sıkıntı yaşayabilecekleri öngörülmektedir. Temelinde çalışanların sosyal ve ekonomik hakları ile çıkarlarını korumak amacıyla kurulan sendikaların, çalışanların tutum ve davranışlarını etkileme hususunda kritik bir rol üstlenen insan kaynakları departmanları ile yakın ilişki kurması hem işletmeler hem de çalışanlar açısından ciddi anlamda avantajları olabilecek güçlü bir işbirliğidir. İnsan kaynakları yönetiminin bir fonksiyonu olan endüstriyel ilişkiler ve sendikal faaliyetler çerçevesinde bu işbirliğinin tesisi oldukça kolay gibi görülmektedir. Ancak, hali hazırda bu faaliyetler kapsamında karşılaşılan sorunların mevcudiyeti sendikalar ile insan kaynakları departmanlarının arasındaki koordinasyonun sağlam bir biçimde tesis edilememiş olduğunu ortaya çıkarmaktadır. Bu doğrultuda çalışmanın amacı turizm işletmelerinde sendikal faaliyetlerin mevcut durumunu değerlendirmek, insan kaynakları yönetimi ile sendikal faaliyetlerin ilişkisini gözden geçirmek, turizm sektöründe insan kaynakları yönetimi birimleri tarafından yürütülen sendikal faaliyetlerde karşılaşılan sorunları belirlemektir. Ayrıca çalışma kapsamında bu sorunların çözümünde insan kaynakları yönetimi birimlerinin rolünün belirlenmesi ve duruma yönelik çözüm önerileri getirilmesi hedeflenmektedir. Bu doğrultuda araştırmada ikincil kaynak taraması yöntemine ek olarak araştırmacıların sektördeki gözlem ve deneyimleri de kullanılmış ve turizm sektörünün sendikal faaliyetlerde karşılaştığı sorunlar ve bu sorunların çözümünde insan kaynakları yönetimi birimlerinin rolü ve çözüm önerileri detaylandırılarak, konu ile ilgili taraflar olan işletme yöneticilerine, insan kaynakları birim yöneticilerine, sendika yöneticilerine, ilgili kamu otoritelerine, çalışanlara ve ileride gerçekleştirilecek uygulamalı çalışmalara bir temel oluşturulması ve öneriler geliştirilmesi hedeflenmiştir.

Anahtar Kelimeler

İnsan Kaynakları Yönetimi, Sendika, Turizm İşletmeleri, Turizmde Sendikacılık

Kaynakça

• Alleyne, P., Doherty, L. and Greenidge, D. (2006). Approaches to HRM in the Barbados hotel industry, International Journal of Contemporary Hospitality Management, 18(2), 94-109. Akbıyık, N. (2012). Sendika Üyeliği ve Sendikal Bağlılığı Etkileyen Unsurlar. Hikmet Yurdu, 5(9), 37-64. Akdağ, M. (2007). Örgütlerde İnsan Kaynakları ve Halkla İlişkiler Birimleri Örgüt Yapılarının İncelenmesi Üzerine Karşılaştırılmalı Bir Çalışma (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Konya: Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Akova, O., Tanrıverdi, H. ve Kahraman, O. C. (2015). Otel İşletmelerinde İşgören Devir Hızına Etki Eden Risk Faktörlerinin Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma. Visionary E-Journal/Vizyoner Dergisi, 6(12), 87-107. Antolik, C. (1993), Increasing Discrimination Increases Turnover, Hotel and Motel Management, 208(15), 20 Akgündüz, Y. ve Şanlı, S. C. (2017). The Effect of Employee Advocacy and Perceived Organizational Support on Job Embeddedness and Turnover Intention In Hotels. Journal of Hospitality and Tourism Management, 31, 118-125. Armstrong, M. (2006). A Handbook of Human Resource Management, 10th Edition Practice. London: Kogan Page Publishers. Armstrong, R. and Matters, R. T. (2016). Modern Slavery: .Risks for The UK Hospitality Industry. Progress in Responsible Tourism, 5(1), 67-78. Aslan, S. ve Dinçer, M. Z. (2017). İstanbul’daki Küçük ve Orta Ölçekli Otel İşletmelerinde İşgören Seçimi. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 13(5), 342-350. Aykaç, M. ve Balcı, B. (2016). Endüstri İlişikleri ve İnsan Kaynakları Yönetimi: Tamamlayıcı mı, İkam mi?. Kırklareli Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 5(1), 1-25. Aymankuy, Ş. Y. (2005). Turizm Sektöründe Sendikalaşma ve Hizmet Kalitesi İlişkisi. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Balıkesir: Balıkesir Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Baum, T. (2006). Human Resource Management for Tourism, Hospitality and Leisure: An international Perspective. London: Thomson Learning. Baum, T. (2015). Human Resources in Tourism: Still Waiting For Change?–A 2015 Reprise. Tourism Management, 50, 204-212. Bingöl, D. (2013). İnsan Kaynakları Yönetimi. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım. Boselie, P., Dietz, G., and Boon, C. (2005), Commonalities and Contradictions in HRM and Performance Research, Human Resource Management Journal, 15, 67–94. Bouckenooghe, D., Raja, U. and Butt, A.N. (2013), Combined Effects of Positive and Negative Affectivity and Job Satisfaction on Job Performance and Turnover Intentions, The Journal Of Psychology: Interdisciplinary And Applied, 147(2): 105-112. Boyner, Ü. (2012). TÜSİAD: Mevsimsellik Sürdürülebilir Turizmin Önünde Engeldir, turizmgazetesi. com, http://turizmgazetesi.com/news.aspx?id=67802 (Erişim Tarihi: 03.05.2018). Bowen, D. E. (2016). The Changing Role of Employees in Service Theory and Practice: An Interdisciplinary View. Human Resource Management Review, 26(1), 4-13. Bryson, A., Cappellari, L., and Lucifora, C. (2004). Does Union Membership Really Reduce Job Satisfaction?. British Journal of Industrial Relations, 42(3), 439-459. Burke, R. J., Koyuncu, M. and Fiksenbaum, L. (2008). Work Experiences, Satisfactions and Psychological Well-Being of Female and Male Managers in The Hospitality Sector in Turkey. Equal Opportunities International, 27(6), 505-518. Büte, M. (2011). Kayırmacılığın Çalışanlar Üzerine Etkileri İle İnsan Kaynakları Uygulamaları İlişkisi: Türk Kamu Bankalarına Yönelik Bir Araştırma. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15(1), 383-404. Carbery, R., Garavan, T.N., O’Brien, F., McDonnell, J. (2003). Predicting Hotel Managers’ Turnover Cognitions. Journal of Managerial Psychology 18 (7), 649–679. Chalkiti, K. and Sigala, M. (2010). Staff Turnover in The Greek Tourism Industry: A Comparison Between Insular and Peninsular Regions. International Journal of Contemporary Hospitality Management, 22(3), 335-359. Chand, M. and Katou, A. A. (2007). The Impact of HRM Practices on Organisational Performance in the Indian Hotel Industry. Employee Relations, 29(6), 576-594. Chikwe, A.C. (2009), The Impact of Employee Turnover: The Case of Leisure, Tourism and Hospitality Industry. The Consortium Journal,14(1), 43-56. Cotti, C. D., Haley, M. R. and Miller, L. A. (2014). Workplace Flexibilities, Job Satisfaction and Union Membership in The US Workforce. British Journal of Industrial Relations, 52(3), 403-425. Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı (2011). Turizm Sektöründe Çalışma Sürelerinin İyileştirilmesi Programlı Teftişi Sonuç Raporu, https://www.csgb .gov.tr/media/6005/2011_48.pdf, (Erişim Tarihi: 12.03.2017). Çiftçi, B. (2004). Küreselleşme Sürecinde Sendikal Hareket, Muğla Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Tartışma Tebliğleri Serisi 04, Muğla. Deery, M. (2002). Labour Turnover in International Hospitality and Tourism. Human Resource Management: International Perspectives in Hospitality and Tourism, (Ed.) Green, N, Maxwell, G.A., Watson, S., London: Thomson Publishing, 51-63. Demir, M. (2002). Konaklama İşletmelerinde İnsan Kaynakları Kapsamında İşgücü Devir Hızının Analizi Ve Muğla Bölgesinde Bir Uygulama, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Drucker, F. P. (1994). Gelecek İçin Yönetim, 1990’ lar ve Sonrası. 2. Basım. İstanbul: İş Bankası Kültür Yayınları. Erdoğan, E. ve Ak, M. Z. (2003). Neo-Liberal Ekonomik Dönüşüm ve Sendikalar. Kamu-İş İş Hukuku ve İktisat Dergisi, 9(2). 2-14. Erdoğan, E. ve Durmuşkaya, C. (2014). Çalışanların Sendikalı Olmama Nedenlerine Yönelik Bir Alan Araştırması. Bilgi, 2, 16-38. Erdut, T. (2002), İnsan Kaynakları Yönetimi ve Endüstri İlişkilerinde Değişim. İzmir: Türk Ağır Sanayii ve Hizmet Sektörü Kamu İşverenleri Sendikası Yayınları. Erol, S. I. (2017). Sendikaların Verimlilik Üzerine Etkileri. Igdır University Journal of Social Sciences, 11(1), 189-222. Ersöz, H. Ö. (2006). Değişen Teknoloji ve Küreselleşmenin İnsan Kaynakları Politikaları ve Sendika İlişkilerine Etkisi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi).Aydın: Adnan Menderes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Forget, F. (2015). Human Resoruces and Employee Turnover in Hospitality Industry. https://www.linkedin.com/ pulse/human-resources-employee-turnover-hospitality- industry-forget (Erişim Tarihi: 17.03.2018). Guest, D. E. (1987). Human Resource Management and Industrial Relations. Journal of Management Studies, 24(5), 503-521. Gültekin, S. ve Altıntop, S. (2014). İnsan Kaynakları Yönetimde Temel İlkeler. S.K. Gül, A.E. Alaç (Ed.), Güvenlik Sektöründe İnsan Kaynakları Yönetimi (1. Baskı) içinde (43-62). Ankara: Seçkin Yayıncılık. Günel, Ö. D. (2009). Turizm Sektöründe Mevsimsellik Sorunu ve Mevsimlik İstihdamın Sektör Çalışanlarının Örgütsel Bağlılıklarına Etkisi: Konaklama İşletmeleri Çalışanlarına Yönelik Bir Araştırma. (Yayımlanmamış Doktora Tezi), İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Hammer, T. H. and Avgar, A. (2005). The Impact of Unions on Job Satisfaction, Organizational Commitment, and Turnover. Journal of Labor Research, 26(2), 241-266. Heathfiled, S. (2018). What is Human Resource Management. https://www.the balance.com/what-is-human- resource-management-1918143. (Erişim Tarihi: 11.03.2018). Heery, E. (2002). Partnership Versus Organising: Alternative Futures For British Trade Unionism. Industrial Relations Journal, 33(1), 20-35. Hekimler, B. U. (2017). Türkiye’de Olumsuz Sendikal Algının İçsel ve Dışsal Nedenleri. Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi, (68), 127-154. ILO. (2017). Sectoral Policies Department Fact Sheet. http://www.ilo.org /global/docs/WCMS_544196/ lang--en/index.htm, (Erişim Tarihi: 12.03.2018) Işık, V. (2009). Endüstri İlişkilerinin Yeni Yüzü İnsan Kaynakları Yönetimi: Emeği Örgütsüzleştirme Stratejisi. İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 11(3), 1-30. Karatepe, O. M., Uludag, O., Menevis, I., Hadzimehmedagic, L. and Baddar, L. (2006). The Effects of Selected Individual Characteristics on Frontline Employee Performance and Job Satisfaction. Tourism Management, 27(4), 547-560. Kim, N. (2014), Employee Turnover Intention Amaong Newcomers in Travel Industry. International Journal of Tourism Research, 16, 56-64. Knox, A. and Nickson, D. (2006). Regulation in Australian Hotels: Is There a Lesson for the UK?. Employee Relations, 29(1), 50-67. Kocabaş, F. (2004). Endüstri İlişkilerindeki Dönüşüm. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(1), 33-53. Koray, M. (1993). Çalışma Yaşamında Kadın Gerçekleri (Vol. 23). Banka, Sigorta İşçileri Sendikası. Kouthouris, C. and Alexandris, K. (2005). Can service Quality Predict Customer Satisfaction and Behavioral Intentions in The Sport Tourism Industry? An Application of the SERVQUAL Model in an Outdoors Setting. Journal of Sport & Tourism, 10(2), 101- 111. Krakover, S. (2000). Partitioning Seasonal Employment in The Hospitality Industry. Tourism Management, 21(5), 461-471. Kusluvan, S. and Kusluvan, Z. (2000). Perceptions and Attitudes of Undergraduate Tourism Students Towards Working in The Tourism İndustry in Turkey. Tourism Management, 21(3), 251-269. Kusluvan, S. (2003). Characteristics of Employment and Human Resource Management in The Tourism and Hospitality Industry. Managing Employee Attitudes And Behaviors in The Tourism and Hospitality Industry, 3-24. Kültür ve Turizm Bakanlığı (2019). Genel Turizm İstatistikleri. http://yigm.kulturturizm.gov.tr/Eklenti/ 62462,2018turizmgenelistatistiklerpdf.pdf ?0, (Erişim Tarihi: 12.03.2019). Li, X., Sanders, K. and Frenkel, S. (2012). How Leader– Member Exchange, Work Engagement and HRM Consistency Explain Chinese Luxury Hotel Employees’ Job Performance. International Journal of Hospitality Management, 31(4), 1059-1066. Liu, A. and Wall, G. (2005). Human Resources Development in China. Annals of Tourism Research, 32(3), 689-710. Lucio, M. M. (2007). Trade Unions and Employment Relations in The Context of Public Sector Change. International Journal of Public Sector Management, 20(1), 5 – 15. Machin, S. and Wood, S. (2005). Human Resource Management As a Substitute For Trade Unions İn British Workplaces. ILR Review, 58(2), 201-218. Martin, A., Mactaggart, D. and Bowden, J. (2006). The Barriers to The Recruitment and Retention of Supervisors/ Managers in the Scottish Tourism Industry. International Journal of Contemporary Hospitality Management, 18(5), 380-397. Mbaiwa, J. E. (2017). Poverty or Riches: Who Benefits From the Booming Tourism Industry in Botswana?. Journal of Contemporary African Studies, 35(1), 93- 112. Mahiroğulları, A. (2011). Dünyada ve Türkiye’ de Sendikacılık. Bursa: Ekin Basım Yayın Dağıtım. Nadiri, H. and Tanova, C. (2010). An investigation of The Role of Justice in Turnover Intentions, Job Satisfaction, and Organizational Citizenship Behavior in Hospitality İndustry. International Journal Of Hospitality Management, 29(1), 33-41. Nasöz, P. ve Demirkol, Ş. (2014). Türkiye’de Turizm Sendikalarının Sorunlarının Analizi, 15. Turizm Kongresi Bildiriler Kitabı, 13-16 Kasım 2014, Ankara. Nickson, D. (2007). Human Resource Management For The Hospitality and Tourism Industries, Elsevier. Özcan, S. (2011). Otel İşletmelerinde İnsan Kaynakları Yönetiminin Yeri ve Önemi. (Yayımlanmamış YL Tezi) Edirne: Trakya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Özgen, H., Öztürk, A. ve Yalçın, A. (2002). İnsan Kaynakları Yönetimi. Adana: Nobel Kitabevi. Pearlman, D. M. and Schaffer, J. D. (2013). Labor Issues Within the Hospitality and Tourism Industry: A study of Louisiana’s Attempted Solutions. Journal of Human Resources in Hospitality & Tourism, 12(3), 217-242. Pelit, E. (2015). Turizm İşletmelerinde İKYnin Önemi, Turizm İşletmelerinde İKY, (Ed.) Pelit, E. Ankara: Grafiker Yayınları. ss. 61-116. Pelit, E., Güçer, E. ve Demirdağ, Ş. A. (2016). Kadın İşgörenlerin Karşılaştığı Sorunların İş Bırakma Eğilimlerine Etkisi: Otel İşletmelerinde Bir Araştırma. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(15), 43-65. Pıçak M. ve Kadah H. (2017). Türkiye’de Sendikalaşmanın Tarihsel Gelişimi, Ed. (Koç S., Genç, S.Y., Çolak, K.), in Dünden Bugüne Ekonomi Yazıları, Küv Yayınları. Ramaswamy, E. A. and Schiphorst, F. B. (2000). Human Resource Management, Trade Unions and Empowerment: Two Cases From India. International Journal of Human Resource Management, 11(4), 664-680. Resmi Gazete (2018). 6356 Sayılı sendikalar ve Toplu İş Sözleşmesi Kanunu Gereğince; İşkollarındaki İşçi Sayıları ve Sendikaların Üye Sayılarına İlişkin 2018 Ocak Ayı İstatistikleri Hakkında Tebliğ. https:// www.csgb.gov.tr/media/8122/resm%C4%B0-gazete- 20180131-4.pdf. Robbins, S. D. (1993). Organizational Behavior, New Jersey: Prentice- Hall Inc. Sarıoğlan, M. (2007). 4 ve 5 Yıldızlı Otel İşletmelerinin Yiyecek İçecek Departmanlarında İşgören Devir Hızı: Çeşme Yöresinde Bir Uygulama. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Balıkesir: Balıkesir Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Schneider, B. and Bowen, D. E. (2010). Winning the Service Game. In Handbook of Service Science, Boston, MA: Springer. Sert, P. (2007). İnsan Kaynakları Yönetim Uygulamalarının İşçi Sendikalarına Etkisi ve Bir Uygulama. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), İstanbul: Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Şit, M. (2016). Türkiye’de Turizm Sektörünün İstihdama Katkısı. Akademik Yaklaşımlar Dergisi, 7(1), 101-117. Tekin, Ö.A. (2014). Sendikacılık ve Türkiye Turizm Sektörü. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20(2), 125-152. TOLEYİS. (2018). Sendika Üye Sayısı. http://www.toleyis. org.tr//sayfam /1733/%C3%9Cye-Say%C4%B- 1s%C4%B1.htm (Erişim Tarihi: 03.04.2018). Tokol, A. (2001). Endüstri İlişkileri ve Yeni Gelişmeler. Bursa: Uludağ Üniversitesi Güçlendirme Vakfı Yayınları. Toksöz, G. (1994). Kadın Çalışanlar ve Sendikal Katılım. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Dergisi, 49(3), 441-442. Toksöz, G., Erdoğdu, S. ve Kaşka, S. (2012). Türkiye’ye Düzensiz Emek Göçü ve Göçmenlerin İşgücü Piyasasındaki Durumları. IOM TÜRKİYE. Tsaur, S. H. and Lin, Y. C. (2004). Promoting Service Quality in Tourist Hotels: The Role of HRM Practices and Service Behavior. Tourism Management, 25(4), 471-481. Tunçer, P. (2012). Değişen İnsan Kaynakları Yönetimi Anlayışında Kariyer Yönetimi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31(1), ss. 203-233. Türkay, O. ve Kayıkçı, M.Y. (2016). Turizm İşletmelerinde İKY ve Sendikal İlişkiler, Turizm İşletmelerinde İKY ve Uygulamaları. (Ed.) Perçin Ş.N., Güzel, B. Tükeltürk, Ş.A., İstanbul: Beta Basım Yayım, ss. 445-464. Uçkan, B. ve Kağnıcıoğlu, D. (2009). İşçilerin Sendikalara İlişkin Algı ve Tutumları: Eskişehir Örneği. Çalışma ve Toplum, 22(3), 35-56. Urhan, B. (2009). Görünmezlerin Görünür Olma Mücadeleleri: Çalışan Kadın Örgütlenmeleri. Çalışma ve Toplum, 2, 83-110. Urhan, B. (2012). İşçilerin Sendikaya Üye Olma Nedenleri ve Sendikaların Yeni Üye Kazanmaya Yönelik Stratejileri. İŞ-GÜÇ Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 14(2), 33-56. Wang, C.-H., Chen, K.-Y. and Chen, S.-C. (2012). Total Quality Management, Market Orientation and Hotel Performance: The Moderating Effects of External Environmental Factors. International Journal of Hospitality Management 31(1), 119–129. WTTC. (2018). Travel &Tourism Economic Impact 2018. https://www.wttc.org/-/media/files/reports/economic- impact-research/regions-2018/world2018.pdf, (Erişim Tarihi: 16.04.2018). Yang, J. T., Wan, C. S. and Fu, Y. J. (2012). Qualitative Examination of Employee Turnover and Retention Strategies in International Tourist Hotels in Taiwan. International nal of Hospitality Management, 31(3), 837-848. Yanardağ, A ve Avcı, Y. (2012). Turizm Sektöründe İstihdam Sorunları: Marmaris, Fethiye, Bodrum İlçeleri Üzerine Ampirik Bir İnceleme. Ege Stratejik Araştırmalar Dergisi, 3(2), 39-62. Yenihan, B. ve Cerev, G. (2016). Sendikalı Kadınlar ve Yaşadıkları Sorunlar: Kocaeli-Gölcük’te Kamu Çalışanları Sendikaları Üzerine Nitel Bir Araştırma. Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları dergisi, 14(4), 150- 167. Yenipınar, U. (2005). Otel işletmelerinde Ücretlendirme: İzmir İli 4-5 Yıldızlı Otel İşletmelerinde Bir Analiz. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(3), 148-176. Yeşiltaş, M. (2015). Turizm İşletmelerinde Endüstri ve Sendika İlişkileri. Turizm İşletmelerinde İKY, (Ed.) Pelit, E. Ankara: Grafiker Yayınları. ss. 453-489. Yıldırım, E. ve Uçkan, B. (2010). İşverenlerin Sendikasızlaştırma Modelleri ve Türkiye Örneği. Çalışma ve Toplum, 2(25), 163-184. Yıldız, Z. (2011). Turizm Sektörünün Gelişimi ve İstihdam Üzerindeki Etkisi. Vizyoner Dergisi, 3(5), 54-71. Yılmaz, G., Keser, A. ve Yorgun, S. (2010). Konaklama İşletmelerinde Çalışan Sendika Üyelerinin İş Ve Yaşam Doyumunu Belirlemeye Yönelik Bir Alan Araştırması. Paradoks Ekonomi, Sosyoloji ve Politika Dergisi, 6(1), 87-107. Yorgun, S. (2005), Küreselleşme Sürecinde Türk Sendikacılığında Yeni Yönelişler ve Alternatif Öneriler, Çalışma ve Toplum Dergisi,3, 137-162. Yorgun, S. (2007). Türkiye’de Sendikal Örgütlenmenin Güncel Sorunları ve Alternatif Önerileri, “İş, Güç”. Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 9(2): 49-78. Yöktez (2019). Tez Veri Merkezi. https://tez.yok.gov.tr/ UlusalTezMerkezi /tezSorguSonucYeni.jsp, (Erişim Tarihi: 14.03.2019).